Το γήρας και η κίνηση
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Αποτελεί βίωμα της καθημερινότητας το γεγονός ότι με την πάροδο του χρόνου έχουμε μια μείωση της κινητικότητας, ιδιαίτερα των «λεπτών» κινήσεων.
Μετά από κάθε ακούσιο γλίστρημα πολλές φορές θυμώνουμε· o θυμός είναι μικρός ή μεγάλος δημιουργώντας και το ανάλογο στρες.
Οι διαταραχές του ύπνου παράλληλα με τις επιληπτικές κρίσεις επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά του ασθενούς.
Κάποιες «εμμονές» που παρουσιάζονται από την παιδική ηλικία, όπως είναι τα τικ, είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσων διαταραχών.
Η παρορμητική συμπεριφορά είναι μια κατάσταση που ξεκινά ξαφνικά χωρίς αιτία αλλά με επιπτώσεις για τον ίδιο τον πάσχοντα και το περιβάλλον του.
Στο σύγχρονο και «στρεσογόνο» κόσμο είναι λογικό ότι η μελέτη της συμπεριφοράς από τους επιστήμονες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Ο αυτισμός αποτελεί μια δύσκολη ιατρική κατάσταση, αλλά πλέον είναι γνωστή η αιτία της.
Η νευρολογία είναι ο κλάδος των «πρακτικών» επιστημών που κατά κύριο λόγο ασχολείται με την ευφυΐα, τα παρακλάδια της, τον τρόπο λειτουργίας της και τη διαχείριση της.
Η εγκεφαλική δομή της ευφυΐας βασίζεται σ’ ένα γεγονός που το ξέρουμε από τις αρχές της φιλοσοφίας, μόνο που τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των νευροεπιστημών έχουμε τη δυνατότητα να το «τοποθετήσουμε» σε μια πρακτική και επιστημονική βάση.
Η κατανόηση και η ρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς των ανθρώπων και των μαζών παραμένουν ακόμη μέγιστα προβλήματα του 21ου αιώνα· σαν ένα σύνθετο νευροψυχιατρικό ζήτημα μελετάται, βελτιώνεται και αναπτύσσεται καθημερινώς.
Οι κοινωνίες «μοιάζουν» πάρα πολύ μεταξύ τους, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια «ένστικτα» που είναι κοινά σαν εγκεφαλικές λειτουργίες.
Αναμενόμενο είναι το γεγονός ότι η αντικοινωνική συμπεριφορά έχει ως αποτέλεσμα την απομόνωση του ατόμου.
Το άγχος σαν εγκεφαλική δυσλειτουργία προερχόμενο από διάφορες καταστάσεις μπορεί να είναι η βάση μιας αντικοινωνικής συμπεριφοράς αλλά και προϊόν αυτής.
Πρόκειται για μια παράδοξη κατάσταση όπου κάτι αμιγώς παθολογικό, όπως είναι η αντικοινωνική συμπεριφορά, μπορεί να φέρνει ευτυχία στο άτομο.
Το αίσθημα της πείνας που διακατέχει όλους τους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή της γέννησης τους μέχρι το τέλος του βίου τους είναι χαρακτηριστικό.
Οι ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται ότι είναι επιληπτόμορφες κρίσεις, χωρίς όμως να έχουν κάποια μορφή επιληψίας· παρουσιάζουν συμπτωματολογία επιληπτικών κρίσεων αλλά η αιτιολογία θεωρείται ότι βασίζεται περισσότερο στη διαταραχή της συμπεριφοράς και του συναισθήματος.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Η υπόφυση είναι ένας αδένας σε μέγεθος μπιζελιού που κρέμεται μ΄ έναν μίσxο από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Μετά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τους τραυματισμούς του εγκεφάλου, εφόσον ο ασθενής επιζήσει άσχετα μ’ όλα τα νευρολογικά ή ψυχιατρικά συμπτώματα που παρουσιάζει, συνήθως ένα κύριο σημείο διαταραχής είναι η συμπεριφορά του.
Στην Ελλάδα τα άτομα με μικρές ή μεγάλες εγκεφαλικές κακώσεις όπου δεν γίνεται ο προσδιορισμός της τεστοστερόνης μετά απ’ αυτές υπολογίζονται πάνω από πέντε με έξι χιλιάδες το χρόνο.