Σπαστικότητα και χρόνος θεραπείας
Από ότι βλέπουμε στη Βιονευρολογική, τόσο για γιατρούς όσο και για ασθενείς αναμενόμενα ο χρόνος θεραπείας είναι το κυριότερο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσει ο θεράπων ιατρός και να «αντέξει» ο ασθενής
Από ότι βλέπουμε στη Βιονευρολογική, τόσο για γιατρούς όσο και για ασθενείς αναμενόμενα ο χρόνος θεραπείας είναι το κυριότερο πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίσει ο θεράπων ιατρός και να «αντέξει» ο ασθενής
Οι δευτεροπαθείς εγκεφαλικές βλάβες, όπως το ζούμε στην καθημερινότητα του ιατρείου της Βιονευρολογικής, αποτελούν ένα μεγάλο τομέα της νευροτραυματολογίας
Ένας σπουδαίος παράγων, γενικά, στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, είναι ο χρόνος επιβίωσης τους ασθενούς μετά από αυτές
Η ερώτηση αυτή τίθεται πολύ τακτικά στη Βιονευρολογική για ασθενείς που προσέρχονται για εξέταση
Το πόσο χρόνο παίρνει μια αγωγή, τι διάρκεια έχει, πότε διακόπτεται ή πότε επαναλαμβάνεται ή ακόμα και αν πρέπει να συνεχίζεται είναι, σύμφωνα με την εμπειρία μας στη Βιονευρολογική, από τα πιο σημαντικά στοιχεία μιας διαχείρισης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Οποιοσδήποτε κλινικός γιατρός που έρχεται αντιμέτωπος με πένθος, θλίψη και απώλεια καταλαβαίνει αμέσως ότι χρειάζεται για τον πάσχοντα, σε πρώτη διάσταση, την εκτίμηση του χρόνου συμπαράστασης
Χωρίς αμφιβολία, πάντοτε οι οικονομικές αναταραχές οδηγούσαν σε μεγάλα ιατρικά προβλήματα και ακόμη χειρότερα δυσκόλευαν τη λύση τους
Αναμφίβολα, όπως διαπιστώνουμε και καθημερινά εδώ στη Βιονευρολογική, η εξέταση ενός ατόμου έχει δυο βασικούς τομείς έρευνας ˙τις φυσικές λειτουργίες του ατόμου και το εξωτερικό του περιβάλλον
Στο τραύλισμα, λίγο ή πολύ, έχουμε μια διαταραχή κάποιου νευρωνικού τόξου ή κυκλώματος, που, όπως ξέρουμε, εδώ στη Βιονευρολογική, έχει έδρα του το αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο
Ένα ιδιαίτερο κλινικό στοιχείο, από ότι έχει δείξει η πείρα μας στη Βιονευρολογική, είναι η παρατήρηση του χρόνου «εφόδου» και εγκατάστασης μια μυϊκής αδυναμίας, τόσο των άκρων όσο και του σώματος, ακόμη και των μυών του προσώπου
Με τα γνωστικά προκλητά δυναμικά και συγκεκριμένα με την καταγραφή του δυναμικού Ρ300, υπάρχει ο έλεγχος της λειτουργικής «ικανότητας» του ψεύδους σαν εγκεφαλική λειτουργία.
Εμείς στην Βιονευρολογική, θεωρούμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις ο άνω τίτλος αποτελεί ένα πλεονασμό.
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι πάρα πολύ τακτικά εμφανίζονται δυο ενοχλήματα μαζί, τα οποία φαινομενικά δεν έχουν και μεγάλη σχέση μεταξύ τους. Πρόκειται για διαταραχές της μνήμης με παράλληλη πτώση της ακοής στο ένα αυτί.
Πρόκειται για την, κλινικά, πιο «ύπουλη» μορφή της νόσου του Αλτσχάϊμερ· αυτή με την σταδιακή εξέλιξη. Από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, έχουμε στην « βραδεία» πορεία ξαφνικά μια στιγμή την έκρηξη της νόσου.
Το κρανίο έχει διάφορες εσοχές (κόλπους), που τακτικότατα αποτελούν «φωλιές» μικροβίων για χρόνιες, ιδιαίτερα επιβλαβείς, αλλά κλινικά «ανεκτικές» παθολογικές αιτίες.