Η εγκεφαλική δομή της ευφυΐας βασίζεται σ’ ένα γεγονός που το ξέρουμε από τις αρχές της φιλοσοφίας, μόνο που τα τελευταία χρόνια με την ανάπτυξη των νευροεπιστημών έχουμε τη δυνατότητα να το «τοποθετήσουμε» σε μια πρακτική και επιστημονική βάση.
Η πιο «πολύπλοκη» έκφραση της εγκεφαλικής ευφυΐας είναι αυτή που έχει σχέση με την προσαρμογή και την αντίδραση στο περιβάλλον.
Η κύρια «εργασία» του εγκεφάλου είναι να προσαρμόζει τη λειτουργία του σε γενικές καταστάσεις και ερεθισμούς του εξωτερικού περιβάλλοντος.
Η ύψιστη εργασία του εγκεφάλου και μια από τις ανώτερες πνευματικές του λειτουργίες είναι να «προβλέπει» καταστάσεις μέσω της ευφυΐας.
Η εξέλιξη είναι ο βασικός γνώμονας πάνω στον οποίο εξετάζουμε την ύπαρξη των διάφορων ειδών και κυρίως του ανθρώπου.
Η διαλογή μαζί με την επιλογή είναι οι εγκεφαλικές εκείνες δραστηριότητες που έχουν ύψιστη σημασία για την καθημερινότητα.
Το περιβάλλον από μόνο του είναι μεν ίδιο αλλά έχει μια δυναμική αλλαγή μέρα με τη μέρα προς διάφορες κατευθύνσεις.
Ο άνθρωπος κληρονομικά έχει την ικανότητα να προσανατολίζεται στο χρόνο και χώρο. Βέβαια αυτός ο συνδυασμός των δυνατοτήτων προσανατολισμού αναπτύσσεται και έχει άμεση σχέση επίσης μ’ ένα κληρονομικό ποσοστό ευφυΐας που φέρνει μαζί στη ζωή του.
Για να «δημιουργήσουμε» ευφυΐα πρέπει ασυνείδητα να κάνουμε αυτά που απαιτούν τα διάφορα τμήματα του εγκεφάλου μας που την διαχειρίζονται.
Υπάρχει στον εγκέφαλο ένας άξονας ο οποίος ρυθμίζει την επικοινωνία του υποθαλάμου με τον ανώτερο φλοιό και κυρίως με τον προμετωπιαίο λοβό.
Ο εγκέφαλος έχει εκ γενετής την κληρονομική δυνατότητα και ευρωστία να έχει εκείνες τις δομές που παράγουν και προάγουν την ευφυΐα.
Για να γίνει κατανοητή η λειτουργία της ευφυΐας πρέπει πρώτα απ’ όλα να κατανοήσουμε ότι ο εγκέφαλος είναι το όργανο που έχει την απαιτούμενη δομή τόσο για τη γέννηση της όσο και για τη διαδικασία της.
Η έννοια «δεξιότητες» προέκυψε τον τελευταίο καιρό και κυρίως μέσω των νευροεπιστημών που ασχολούνται με τις καταστάσεις ευφυΐας, της δημιουργίας της και του τρόπου οργάνωσης της από τον εγκέφαλο.
Πολλές φορές, ιδιαίτερα σε προχωρημένες ηλικίες, παρουσιάζεται το γεγονός της παθολογικής εμφάνισης της ακράτειας τόσο στα ούρα όσο και στα κόπρανα.
Όταν μιλάμε για ιεραρχία είναι λογικό να υπάρχει παράλληλα και ένας βαθμός σύγκρισης ανάμεσα σε άτομα και καταστάσεις που προέρχονται από άτομα.
Ο οίκτος είναι ένα κοινό ένστικτο που το έχει ο κάθε ανθρώπινος εγκέφαλος και αποτελεί μια «λειτουργία» που παράγεται στο νεοεγκέφαλo.
Τα ένστικτα γεννιούνται από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του εγκεφάλου στο λεγόμενο παλαιοεγκέφαλο· είναι ουσιαστικά ηλεκτρικές εκκενώσεις στα διαστήματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου.
Θα μπορούσαμε να πούμε γενικά ότι η λειτουργία του εγκεφάλου χωρίζεται σε τρία τμήματα τα οποία αλληλοσυνεργάζονται και δημιουργώντας κατάλληλα νευρωνικά τόξα ρυθμίζουν τη ζωή για να έχει μια ομοιομορφία και εξέλιξη.
Όντως υπάρχουν κάποιοι φόβοι που είναι υπερβολικοί, αναίτιοι και ανεξήγητοι· ωστόσο δεν έχουμε τη δυνατότητα να τους δαμάσουμε, μη καταλαβαίνοντας το λόγο.
Ο νεοεγκέφαλος είναι το τμήμα του εγκεφάλου που αναπτύσσεται τελευταίο και είναι μεγαλύτερο σε όγκο, διασυνδέσεις και συνάψεις· πρόκειται για το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει με τη συνείδηση του ανθρώπου όλη τη ζωή του.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος