Ο έρπης ζωστήρας, προερχόμενος από έναν τύπο του έρπητα ο οποίος παραμένει στις διακλαδώσεις των νεύρων του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος, αποτελεί έναν συνεχή κίνδυνο με τις χαρακτηριστικές φυσαλίδες.
Ο έρπης ζωστήρας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την εμφάνιση εγκεφαλικών και καρδιακών εμφραγμάτων σε ασθενείς ιδιαίτερα μεγάλης ηλικίας για διαφόρους λόγους.
Αδιαμφισβήτητα το στρες είναι ένας παράγοντας που προωθεί την πνευμονική εμβολή κλινικά και γενικότερα σε άτομα που είναι γενετικά προδιατεθειμένα
Η θωρακική εμβολή είναι μία πάρα πολύ επικίνδυνη και πολύ τακτικά θανατηφόρα εξέλιξη για ορισμένους ανθρώπους που όπως έχουν δείξει οι έρευνες διαθέτουν μία γενετική προδιάθεση σ’ αυτή την κατάσταση.
Έχει παρατηρηθεί ότι μία οξεία λοίμωξη ή μία επιπλοκή λοιμώδους αιτιολογίας μετά από εμβολιασμό, σε περιπτώσεις αναπτυσσόμενης αρτηριοσκλήρωσης, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφρακτικών επεισοδίων.
Κλινικές έρευνες έχουν επισημάνει και έχουν πιστοποιήσει ότι υπάρχει ένας αυξημένος κίνδυνος παροδικής μορφής εγκεφαλικού επεισοδίου σε περιπτώσεις ηλικιωμένων ασθενών με αναπτυσσόμενη αρτηριοσκλήρωση, όταν έχουμε έντονες λοιμώξεις ή περιπτώσεις λοιμώξεων μετά από εμβολιασμούς.
Έχει παρατηρηθεί ότι υφίσταται μία αυξημένη επικινδυνότητα εμφάνισης εγκεφαλικού επεισοδίου ή και καρδιακού εμφράγματος μετά από μία οξεία λοίμωξη.
Τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρείται μία σχέση που αναπτύσσεται στο πεδίο των λοιμώξεων και των αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πολλές φορές κάποια εμβόλια ιδιαίτερα σε μεγάλες ηλικίες, πιο συνηθισμένα τα αντιγριπικά, βλέπουμε ότι δημιουργούν μικροαγγειακά επεισόδια και κυρίως αρτηριακά εγκεφαλικά επεισόδια.
Το γεγονός ότι η αρτηριοσκλήρωση αποτελεί υπόβαθρο προκειμένου να αναπτυχθεί ένα εγκεφαλικό επεισόδιο και ιδιαίτερα θρομβωτικού τύπου είναι ήδη γνωστό εδώ και πάρα πολύ καιρό.
Το δίπολο απάθειας – κατάθλιψης και κατ’ επέκταση αποξένωσης-αποκοινωνικοποίησης στην εποχή της έντονης οικονομικής κρίσης έχει γίνει πάρα πολλές φορές έντονα εμφανές.
Ένα από τα κυριότερα φαινόμενα που προκύπτουν από τη χρόνια οικονομική κρίση σε ατομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο είναι η απάθεια.
Η προμνησία είναι η αίσθηση που έχει κάποιος ότι έχει βιώσει στο παρελθόν μία παρόμοια κατάσταση που αισθάνεται εκείνη τη στιγμή.
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και ιδιαίτερης ευφυΐας φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε στο βιβλίο του «Πίεση και αλήθεια» περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια ένα επεισόδιο déjà vu.
Ένα από τα μεγάλα θέματα παραψυχολογικού χαρακτήρα που συζητούνται εδώ και πολλές δεκαετίες είναι μήπως οι καταστάσεις déjà vu είναι φαινόμενα μετενσάρκωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση των déjà vu μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για μία ειδική κατάσταση όπου η πρόσφατη και η μακράς διάρκειας μνήμη για ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους.
Το déjà vu είναι μία χαρακτηριστική αίσθηση όπου ο ασθενής φαντάζεται ότι ξαναζεί μία κατάσταση που έχει βιώσει.
Οι εξωαισθητηριακές αντιλήψεις είναι χαρακτηριστικές καταστάσεις που εμφανίζονται με τη μορφή διάφορων ψυχώσεων ή μεικτών ψυχώσεων και επιληπτικών καταστάσεων.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Η αμφισβήτηση σαν αποτέλεσμα μίας αντίδρασης σε κοινωνικά και ατομικά γεγονότα οδηγεί κατά κύριο λόγο σε πρώτο στάδιο σε μία απάθεια, η οποία μπορεί να οφείλεται σε πρόσωπα, καταστάσεις ή και φαινόμενα.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος