Τραυματισμοί στο μετωπιαίο λοβό και συμπεριφορά
Αρκετές φορές, ακόμη και ελαφρά τραύματα στο κεφάλι και κυρίως στο μέτωπο σε διάφορα αθλήματα ή άλλες δραστηριότητες προκαλούν χαρακτηριστικές αλλαγές στη συμπεριφορά.
Αρκετές φορές, ακόμη και ελαφρά τραύματα στο κεφάλι και κυρίως στο μέτωπο σε διάφορα αθλήματα ή άλλες δραστηριότητες προκαλούν χαρακτηριστικές αλλαγές στη συμπεριφορά.
Ο εγκέφαλος δεν υφίσταται μόνο προκειμένου να έχει μία στατική η μηχανική λειτουργία, αλλά υπάρχει προκειμένου να εξυπηρετεί κυρίως συναισθηματικές και λειτουργικές καταστάσεις.
Η λεπτομέρεια αποτελεί το σύγχρονο θεμελιώδη λίθο της νευρολογίας.
Το θέμα της λειτουργικής τοποθέτησης είναι αυτό με το οποίο ασχολείται η σύγχρονη νευρολογία και προσπαθεί να επιλύσει.
Κάθε κύτταρο στον εγκέφαλο είναι γνωστό ότι επιτελεί συγκεκριμένη λειτουργία, απαραίτητη γι’ αυτόν, και όταν υπάρχει δυσλειτουργία στην περιοχή πρέπει να διορθώσουμε τη βλάβη που τυχόν παρουσιάζει το κύτταρο.
Υπάρχει μία πολύ μεγάλη ποικιλία κλινικών εικόνων, όπως για παράδειγμα η υπέρταση, τις οποίες θεωρούμε αμιγώς λειτουργικές διαταραχές των σωματικών οργάνων ενώ στην ουσία πρόκειται για μία εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Ο Phineas Gage δούλευε στο χώρο των κατασκευών σαν εργάτης όπου ξαφνικά μετά από μία τυχαία έκρηξη στο εργοτάξιο δέχτηκε ένα σίδερο στο κεφάλι.
Η κυτταρο-αρχιτεκτονική του εγκεφάλου αποτελεί μία από τις βασικότερες περιοχές έρευνας των νευροεπιστημών στη σύγχρονη ιατρική.
Η κυρία Βέλτ ήταν μία επιστήμονας η οποία για πολλά χρόνια ασχολείτο με τις διαταραχές της συμπεριφοράς πάντοτε σε σχέση με τυχόν τραυματικές μεταβολές ή άλλες του μετωπιαίου λοβού.
Η χοληδόχος κύστη αποτελεί μία ανεξάρτητη λειτουργική μονάδα του σώματος.
Στις αρχές του 19ου αιώνα στην τότε σύγχρονη Ευρώπη, όπου η πρωτοπορία στις νευροεπιστήμες εδραζόταν κυρίως γύρω από τις γερμανόφωνες περιοχές της Βιέννης, ξεκίνησε η ανάπτυξη μιας βασικής θεωρίας που λεγόταν φρενολογία.
Ο ισχυρός άρχοντας της Ευρώπης επηρέαζε με την πολιτική του τη ζωή των κατοίκων της περιοχής.
Το συνδυασμό εμβοές και δυσαρθρία τον έχουμε συναντήσει τακτικά στις περιπτώσεις που υπάρχει παρεγκεφαλιδική διαταραχή.
Από την εποχή του Ιπποκράτη ήδη στην αρχαία Ελλάδα έχει γίνει σαφές ότι η συμπεριφορά, δηλαδή μία ανώτερη γνωστική λειτουργία, είναι προϊόν του εγκεφάλου.
Οι γνωστικές διαταραχές θεωρούνται το μεγαλύτερο πρόβλημα στη σύγχρονη νευρολογία.
Οι γνωστικές διαταραχές αποτελούν το κυρίως αντικείμενο των Νευροεπιστημών τον τελευταίο αιώνα.
Όταν παρουσιάζονται διαταραχές βάδισης, δυσαρθρία και παράλληλα έντονες εμβοές από τα αυτιά, το όλο σύνολο δημιουργεί μία πολύ άσχημη και επιβαρυντική κλινική εικόνα όπου κατά κύριο λόγο έχουμε διαταραχή της αιμάτωσης στην παρεγκεφαλίδα η οποία προκαλεί όλα τα παραπάνω.
Το σύνδρομο Meniere αποτελεί μία τακτική νευρολογική νόσο που εμφανίζει τεράστιες διακυμάνσεις ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας˙ μπορεί να εμφανιστεί για μερικά δευτερόλεπτα, ώρες, μέρες ή και εβδομάδες και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να καθηλώσει τον ασθενή.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Υπάρχουν πολλά άτομα που από νεαρή κυρίως ηλικία παρουσιάζουν ευαισθησία τόσο σε εμβοές όσο και σε ιλίγγους και πολύ τακτικά σε αίσθημα πληρότητας του αυτιού.