«Déjà vu», επιληψία ή σχιζοφρένεια
Αναφέρουμε την επιληψία και τη σχιζοφρένεια στις καταστάσεις déjà vu, διότι σαν θέμα έχουν απασχολήσει επιστημονικά πάρα πολύ τους νευρολόγους αρκετά χρόνια.
Αναφέρουμε την επιληψία και τη σχιζοφρένεια στις καταστάσεις déjà vu, διότι σαν θέμα έχουν απασχολήσει επιστημονικά πάρα πολύ τους νευρολόγους αρκετά χρόνια.
Ο μεγάλος Γερμανός ποιητής και ιδιαίτερης ευφυΐας φιλόσοφος Βόλφγκανγκ Γκαίτε στο βιβλίο του «Πίεση και αλήθεια» περιγράφει με μεγάλη σαφήνεια ένα επεισόδιο déjà vu.
Ένα από τα μεγάλα θέματα παραψυχολογικού χαρακτήρα που συζητούνται εδώ και πολλές δεκαετίες είναι μήπως οι καταστάσεις déjà vu είναι φαινόμενα μετενσάρκωσης.
Στην προκειμένη περίπτωση των déjà vu μεγαλύτερη πιθανότητα είναι ότι πρόκειται για μία ειδική κατάσταση όπου η πρόσφατη και η μακράς διάρκειας μνήμη για ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο δεν μπορούν να συντονιστούν μεταξύ τους.
Το déjà vu είναι μία χαρακτηριστική αίσθηση όπου ο ασθενής φαντάζεται ότι ξαναζεί μία κατάσταση που έχει βιώσει.
Οι εξωαισθητηριακές αντιλήψεις είναι χαρακτηριστικές καταστάσεις που εμφανίζονται με τη μορφή διάφορων ψυχώσεων ή μεικτών ψυχώσεων και επιληπτικών καταστάσεων.
Το «déjà vu» θεωρείται μία κατάσταση μνημονικής αυταπάτης η οποία χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες διαταραχές του κροταφικού λοβού.
Η γαλλική νευρολογική σχολή, πριν από δυο αιώνες περίπου, έφερε τον όρο «déjà vu» και το χαρακτηριστικό του σαν ένα σύμπτωμα επιληπτικών καταστάσεων στην διεθνή βιβλιογραφία
Το «jamais vu» είναι κλινικά ο αντίποδας του «déjà vu», που σημαίνει το αίσθημα της ανοικιότητας