Εγκεφαλικές λοιμώξεις και λεμφωτική διήθηση
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι στις εγκεφαλικές λοιμώξεις ένα πολύ μεγάλο ρόλο στην παθογένεια, των εξ αυτών απορρεόντων συμπτωμάτων, παίζει μια διήθηση
Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι στις εγκεφαλικές λοιμώξεις ένα πολύ μεγάλο ρόλο στην παθογένεια, των εξ αυτών απορρεόντων συμπτωμάτων, παίζει μια διήθηση
Πρόκειται για μια διαταραχή που συμβαίνει στα τριχοειδή κύτταρα του έσω ους και παρουσιάζει μια ευαισθησία, αυξάνοντας τους χαμηλούς τόνους( υπερακουσία) και «κατεβάζει» τους δυνατούς ήχους
Οι εμετοί είναι ένας συχνό πρώϊμο κλινικό γνώρισμα της αύξησης της πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού στο εγκεφαλικό στέλεχος
Όπως σε κάθε αυτοάνοση πάθηση, έτσι και στο θυρεοειδή, πολλές φορές δημιουργούνται αντιθυρεοειδικά αντισώματα από το σώμα που επιτίθεται στον ίδιο του τον οργανισμό
Στη Βιονευρολογική αρκετές φορές έχουμε συναντήσει οικογένειες, στις οποίες υπάρχει η λεγόμενη κληρονομική οπτική νευροπάθεια
Στον εγκέφαλο γίνεται κάτι περίεργο, σε ότι αφορά τη λειτουργία του και τον τρόπο επικοινωνίας του, μεταξύ των τμημάτων του
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, από την έρευνα μας στη Βιονευρολογική, σε ανθρώπους που έχουν υποστεί εγκεφαλικά επεισόδια και ακολουθώντας ακριβώς την ανάλυση του τρόπου ζωής τους, έχουμε δει ότι υπήρχε στους περισσότερους μια «λαιμαργία» για τροφή πλούσια σε χοληστερίνη, λιπίδια και φωσφολιπίδια
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει πάρα πολλές φορές και με μεγάλη έκπληξη, μάλιστα, ότι τακτικότατα έχουμε παθήσεις του εγκεφάλου και μάλιστα σε πολύ αυξημένο και εκτεταμένο επίπεδο, όταν υπάρχουν διάφορες διαταραχές του αίματος, όπως της πηκτικότητας του, οι αιμοσφαιρινοπάθειες, η θρομβωτική πορφύρα, οι διάφορες πολυκυτταραιμίες, οι πολυθρομβοκυτταραιμίες
Τα εγκεφαλικά αγγεία είναι πάντοτε ομαλά, το μεγάλο «χτυποκάρδι» όλων των νευρολόγων, όταν έχουν να κάνουν με διάφορα νευρολογικά, και κυρίως από το κεντρικό νευρικό σύστημα, σύνδρομα
Οι καρωτίδες είναι τα δυο μεγάλα αγγεία που τροφοδοτούν με περισσότερο όγκο τον εγκέφαλο, αμφοτερόπλευρα
Οι ψυχικές και διανοητικές διαταραχές έχουν πιστοποιηθεί και έχουν κατηγοριοποιηθεί κατά σύνδρομα ή κατά διάγνωση, εδώ και πάρα πολλά χρόνια από τη νευροψυχιατρική επιστήμη
Όσα γνωρίζουμε για την παθογένεια του JC ιού, κυρίως, είναι η κατευθείαν επίθεση που κάνει στα Τ-λεμφοκύτταρα και ως εκ τούτου δημιουργεί μια αδυναμία του ανοσοποιητικού συστήματος από το μέρος που ξεκινάει μέχρι εκεί που καταλήγει
Κατά κανόνα, όπως προκύπτει από τη δική μας εμπειρία και την αναδρομή που έχουμε κάνει σε ιστορικά ασθενών με αυτή τη νόσο, μπορεί κανείς να πει ανεπιφύλακτα ότι πρόκειται για ένα απομυελινωτικό νόσημα, το οποίο όμως ,κατά κύριο λόγο, προσβάλλει τους άξονες των ολιγοδενδροκυττάρων και μάλιστα τη μυελίνη που τους περιβάλει
Στη Βιονευρολογική, τα τελευταία χρόνια, ασχολούμαστε εντατικά και κυρίως ότι αφορά τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις με το αντικείμενο του «συνειδητού νου»
Μια εγκεφαλοπάθεια, όπως λέει και ο τίτλος, είναι μια γενικευμένη νοσηρή κατάσταση του εγκεφάλου, που μπορεί να έχει ασφαλώς πολλές αιτίες
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογικη, έχοντας εξετάσει εκατοντάδες ανθρώπους με κάθε μορφή και είδους ημικρανίας, έχουμε παρατηρήσει, στη συγκεντρωτική έρευνα που κάνουμε τουλάχιστον εδώ στο δικό μας εργαστήριο, ότι οι συχνές ημικρανίες αποτελούν ένα μεγάλο κίνδυνο για τη φυσιολογική λειτουργία της μνήμης
Έχουμε δει εδώ στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά, ασθενείς με χρόνια ημικρανία, οι οποίοι έχουν και διαταραχές προσανατολισμού
Το ανοσοποιητικό σύστημα, μεταξύ των άλλων, έχει πολύ στενή σχέση και συνεργασία με το μυελό των οστών, όπου εκεί προκαλεί την παραγωγή των λεγόμενων Β-κυττάρων
Μια κατανομή της ηλεκτρικής ενέργειας από τον εγκέφαλο προς όλα τα τμήματα του σώματος, έτσι που να υπάρχει μια ορμονική λειτουργία, παράγεται σε όλο το σύστημα, ενώ ταυτόχρονα η μετάβαση της από νευρικούς σχηματισμούς (νεύρα) απομονώνεται και εξασφαλίζεται από μια παχύρευστη, λιπώδους περιεχομένου, ουσία, την καλούμενη μυελίνη
Έχουμε δει στη Βιονευρολογική την προοδευτική διαταραχή των ολιγοδενδριτικών κυττάρων, η οποία μαζί με την απώλεια της μυελίνης είναι ο βασικός λόγος της κλινικής ανάπτυξης μια σκλήρυνσης κατά πλάκας