Εγκεφαλική ουσία και γήρας
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Ο όγκος του εγκεφάλου αρχίζει και συρρικνώνεται περίπου 10% όταν το άτομο φτάσει στην ηλικία μεταξύ των πενήντα και ογδόντα ετών, με αποτέλεσμα να «πέφτουν» οι λειτουργίες και η απόδοσή του.
Κατά κύριο λόγο διάφορες λειτουργίες προκύπτουν από διάφορα μέρη του εγκεφάλου ,κατά προτίμηση από τη δεξιά ή αριστερή μεριά.
Μια από τις κυριότερες παρενέργειες της μοριακής μιμητικής είναι οι διαταραχές της μνήμης.
Η νόσος του Parkinson αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που αρχίζει κατά κύριο λόγο με διαταραχές του ύπνου.
Όταν ο ύπνος συνοδεύεται από ψευδαισθήσεις έχουμε ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα που δηλώνει μια διαταραχή του πρώτου σταδίου του ύπνου· πρόκειται για το στάδιο μεταξύ ελαφρύ και βαθύ ύπνου τις πρώτες πρωινές ώρες.
Η δευτεροπαθής ενούρηση εμφανίζεται μετά το πέμπτο έτος της ηλικίας του ατόμου, με ή χωρίς περιοδικότητα.
Μετά από έρευνες στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών εντοπίστηκε και μάλιστα σε δίδυμους ένα χαρακτηριστικό γονίδιο που το κύριο στοιχείο του είναι η ρύθμιση του ύπνου.
Οι υπνοβασίες είναι διαταραχές του ύπνου που χαρακτηρίζονται κατά κύριο λόγο από κινητικές, παροξυσμικές διαταραχές, καθώς ο ασθενής κοιμάται.
Μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο στο δυτικό κόσμο είχαμε στην κυριολεξία μια πρωτόγνωρη άνθιση, σε ότι αφορά την αύξηση του πληθυσμού· συνέβη το γνωστό «babyboom».
Η νευρολογία είναι ο κλάδος των «πρακτικών» επιστημών που κατά κύριο λόγο ασχολείται με την ευφυΐα, τα παρακλάδια της, τον τρόπο λειτουργίας της και τη διαχείριση της.
Η πιο «πολύπλοκη» έκφραση της εγκεφαλικής ευφυΐας είναι αυτή που έχει σχέση με την προσαρμογή και την αντίδραση στο περιβάλλον.
Η ανάγκη για ιεραρχία είναι ένα έμφυτο ένστικτο του ατόμου, ρυθμιζόμενο στην κυριολεξία από μια ομάδα εγκεφαλικών σχηματισμών.
Ο εγκέφαλος έχει ορισμένα τμήματα τα οποία ανάλογα με τη λειτουργία τους κατευθύνουν τη ζωή μας χωρίς οι ίδιοι να το αντιλαμβανόμαστε.
Η άνοια απασχολεί πάρα πολύ τους ιατρούς, διότι τον τελευταίο καιρό τα περιστατικά συσσωρεύονται παγκοσμίως και πολλές φορές παραμένουν αδιάγνωστα μέχρι το σημείο που γίνονται τόσο εμφανή που η διάγνωση τους μετά πλέον είναι «άχρηστη».
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.
Η άνοια παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο σαν μια γενικευμένη διαταραχή του εγκεφαλικού ιστού.
Ο μεγάλος Γάλλος ερευνητής και νευρολόγος, Σαρκό, είναι ο πρώτος που κατά κάποιον τρόπο ανέλυσε επιστημονικά τις ψυχογενείς κρίσεις.
Στις συγκοπτικές επιληπτόμορφες κρίσεις έχουμε κατά κύριο λόγο έναν ηλεκτρικό ερεθισμό που προέρχεται από το περιφερικό νευρικό σύστημα ή τη δράση του συστήματος μ’ άλλα όργανα όπως καρδιά, πνεύμονες, έντερο κ.λ.π. .
Οι σουλφατάσες είναι λιπώδεις ουσίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα που έχουν ως κύριο ρόλο τη «βοήθεια» κατασκευής της μυελίνης, ουσίας των νευραξόνων.
Ο κύριος λόγος που δόθηκε ο όρος «επιληπτόμορφες» κρίσεις στην κατηγορία των συμπτωμάτων που μοιάζουν με επιληπτικές κρίσεις είναι ακριβώς η προσπάθεια να βρεθεί η θεραπεία τους.