Στένωση σπονδυλικού σωλήνα
Στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει, σε πολλές ενοχλήσεις της σπονδυλικής στήλης, ότι υπεύθυνη για αυτά είναι μια στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει, σε πολλές ενοχλήσεις της σπονδυλικής στήλης, ότι υπεύθυνη για αυτά είναι μια στένωση του σπονδυλικού σωλήνα.
Από τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει στην Βιονευρολογική, μια παθολογική εμφάνιση του χασμουρητού από μια έως τέσσερις φορές ανά λεπτό παρατηρούμε τακτικά σε νευρολογικές καταστάσεις.
Πολλά από τα δηλητηριώδη αέρια, μεταξύ αυτών και τα πιο συνηθισμένα, όπως είναι οι ρύποι της ατμόσφαιρας που κυκλοφορούν, επηρεάζουν κατά ποικίλους τρόπους το νευρικό σύστημα.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι πέντε παράμετροι χαρακτηρίζουν τις παθολογικές φοβικές εκδηλώσεις.
Οι ειδικές φοβίες είναι ειδικές διαταραχές σε ότι αφορά πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Η αμυλοείδωση είναι χαρακτηριστική νόσος που προσβάλλει, μεταξύ των άλλων, και το περιφερικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το χαρακτηριστικό των «μπλε» δαχτύλων που συνοδεύεται από ζάλη, πόνους στα χέρια και δυσκαμψία των άκρων είναι χαρακτηριστικό σαν ένα στάδιο της ασθένειας της σκληροδερμίας.
Το στάδιο REM του ύπνου είναι χαρακτηριστικό, τελικό στάδιο, πριν ξυπνήσει το άτομο μεταξύ θεωρητικά «ύπνου-ξύπνιου».
Στην προκειμένη περίπτωση, που σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε και την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, είναι χαρακτηριστικό αυτό που τις διαφορογιγνώσκει από τα υπόλοιπα προβλήματα.
Στην ουσία συζητείτε σαν σπάνιο σύνδρομο γενετικής διαταραχής, εντούτοις εμφανίζεται, τακτικότερα, από ότι ξέρουμε στην Βιονευρολογική, από ότι περιμένει κανείς.
Η υπνοβασία είναι ένα τακτικό φαινόμενο που δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται σύμφωνα με την εμπερία μας και από την Βιονευρολογική, έγκαιρα και τακτικά, λόγω της ιδιομορφίας που έχει σαν ασθένεια και γίνεται αργά αντιληπτή.
Η επιληψία, πέρα από την διάγνωση της, που κατά κύριο λόγο δυστυχώς γίνεται μόνο με κλινικά κριτήρια μέχρι σήμερα, έχει και ένα δεύτερο σκέλος αντιμετώπισης΄ αυτό της σωστής θεραπείας.
Ασφαλώς το απότομο «βύθισμα» με απώλεια των αισθήσεων αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ένδειξη επιληπτικής κρίσης.
Η προοδευτική εστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια είναι, όπως λέει και το όνομα της, μια προϊούσα νόσος που τελευταία εμφανίζεται αρκετά τακτικά και γενικά πρόκειται για μια φλεγμονώδη επεξεργασία μετά από ένα πολυόμα-ιό, τον λεγόμενο JC.
Η δυσκαταποσία είναι μια εκδήλωση της λειτουργίας της κατάποσης, η οποία είναι ένα αντανακλαστικό που έχει την έδρα του στο μεσεγκέφαλο.
Έχουμε εδώ μια συγκεκριμένη διαταραχή, όπως «βγαίνει» και από τις παρατηρήσεις μας στην Βιονευρολογική, όπου έχουμε συγκεκριμένη φθορά, κυρίως της λευκής ουσίας και μάλιστα τόσο σε φλοιϊκό επίπεδο όσο και στην παρεγκεφαλίδα, που πιστοποιείται με τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις και κυρίως νευροαπεικονιστικές εξετάσεις της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου.
Πρόκειται για την ουσία, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, για μια παρόμοια διαταραχή απομυελινωτικού τύπου, που προσβάλλει σταδιακά και βαθμιαία, κυρίως τα νεύρα και τους νευροάξονες του κροταφικού και ινιακού λοβού, δημιουργώντας μια κατάσταση διαταραχής σε ότι αφορά την μετάδοση της νευρικής ώσης.
Στην Βιονευρολογική, τακτικά παρατηρούμε το φαινόμενο της φωτοευαισθησίας, συνδυαζόμενο με συμπτώματα τα οποία προκαλεί ο ερυθηματώδης λύκος, που ίσως είναι και μια συνέχεια της φωτοευαισθησίας.
Στην Βιονευρολογική, το θέμα της απομεθυλίωσης υπάρχει εδώ και πάρα πολύ καιρό σε ότι αφορά τη γονιδιακή έρευνα, που γίνεται για ορισμένες χαρακτηριστικές νευροψυχιατρικές αρρώστιες, πιθανόν για να εξαρθούν συμπεράσματα πως προκύπτουν και με τι τρόπο μπορούν να θεραπευτούν.
Στην Βιονευρολογική, ένα καθημερινό ερώτημα που έχουμε από τους ασθενείς, είναι ότι αφορά το δίπολο της νευρογένεσης και αντιγήρανσης.