Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Ο αιματικός φραγμός του εγκεφάλου είναι ένα δίκτυο από επιθηλιακά κύτταρα του αίματος που περιβάλλει όλο το κεντρικό νευρικό ιστό.
Στην εμφάνιση νευρολογικών συμπτωμάτων οι διαταραχές της κυκλοφορίας είναι σημαντικές∙ ο λόγος είναι ότι οποιαδήποτε κυκλοφορική διαταραχή στην περιοχή του αίματος καταφθάνει και στον εγκέφαλο με τα διάφορα «υποπροϊόντα» της.
Τα βιοηλεκτρικά σήματα παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
Tα τελευταία χρόνια η νόσος του κινητικού νευρώνα προσβάλλει με πολύ μεγάλη συχνότητα πάρα πολλά άτομα∙ στις υποομάδες ξεχωρίζει αυτή των αθλητών και ιδιαίτερα αυτή των ποδοσφαιριστών.
Οι τελευταίες εξελίξεις στην ερευνητική νευροβιολογία έχουν δείξει ένα τεράστιο ρόλο που παίζουν τα βιοηλεκτρικά σήματα σε δεύτερες νευρολογικές καταστάσεις.
Έχει αποδειχτεί ότι όλη η διαδικασία της μνήμης και η «πρόκληση» της στον εγκέφαλο είναι αποτέλεσμα μετάδοσης βιοηλεκτρικών σημάτων.
Σύμφωνα με τις δημοσιεύσεις και τα επιτεύγματα τελευταίων ερευνών, μπορούμε πλέον να πούμε ότι στη νευρολογία αρχίζει μια καινούργια εποχή όσον αφορά τη θεραπευτική αγωγή πολλών νευρολογικών παθήσεων.
Πολλές φορές στα λεγόμενα αυτοάνοσα νοσήματα ο οργανισμός χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο παράγει αντισώματα εναντίων των φωσφολιπιδίων∙ πρόκειται για πρωτεΐνες που δημιουργούνται από τον ίδιο τον οργανισμό και έχουν σκοπό να συνδεθούν με τα φωσφολιπίδια.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Από τότε που ο Βαυαρός νευρολόγος Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ πιστοποίησε τη νόσο που φέρνει το όνομα του μέχρι και σήμερα αυτή η νόσος είναι συνδεδεμένη με μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα.
Μεγάλες κλινικές έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τη νόσο του Alzheimer έχουν καταδείξει ότι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων στο αίμα για πολλούς ασθενείς αποτελεί μια ένδειξη μιας ερχόμενης διαδικασίας της νόσου του Alzheimer.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Από το 1995 έχουμε προσπαθήσει στη Βιονευρολογική να επηρεάσουμε καταστάσεις με τη νόσο του Alzheimer δίνοντας «κοκτέιλ» με ορό αντισωμάτων και άλλων ουσιών, με στόχο την θετική διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος με ταυτόχρονη παραγωγή των χορηγούμενων αντισωμάτων και νέων από τον ίδιο τον οργανισμό.
Τα τελευταία χρόνια πολυκεντρικές έρευνες σε διάφορα μέρη του κόσμου και κυρίως στην Αμερική και Αγγλία έχουν «ριχτεί» σε μια προσπάθεια να βρουν κάποια προσέγγιση για τη νόσο του Alzheimer που διεθνώς καλπάζει.
Η υπερεκφόρτιση των κυττάρων του κινητικού νευρώνα με ανώμαλη παραγωγή «τοξικών» πρωτεϊνών έχει σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας γενετικής παραλλαγής (μετάλλαξη), σε ότι αφορά την παραγωγή της δισμουτάσης∙ αυτό έχει διαπιστωθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό και έτσι όλες οι έρευνες συγκλίνουν στο «πως» και «γιατί» η συγκέντρωση αυτού του ενζύμου μπορεί να προκαλέσει την κλινική εικόνα που βλέπουμε στη νόσο του κινητικού νευρώνα.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η οπτική νευρομυελίτιδα αρχίζει με μια έντονη δράση του «συμπληρώματος» σε ανοσολογικό επίπεδο, κυρίως περιαγγειακά, δημιουργώντας μια αρνητική θέση ακριβώς στο σημείο των αγγείων όπου «χτυπάει».
Οπωσδήποτε πολλές φορές θεωρείται ότι είναι υπερβολική η διαδικασία της εκτέλεσης μιας μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου σε μια υπόνοια της νόσου του Hashimoto, αλλά η κλινική πείρα έχει δείξει ακριβώς το αντίθετο.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια μια επίμονη, δύσκολη και χρονοβόρα εξέταση.
Αναμφίβολα κάτι που καταλαβαίνουμε όλοι αλλά σπάνια το «ψάχνουμε» είναι ο «συντονισμός» της ομιλίας ανάλογα με τα συναισθήματα.