Ντοπαμίνη και τζόγος
Τα τυχερά παιχνίδια και ιδιαίτερα αυτά που είναι συνδεδεμένα σύμφωνα με τη λαϊκή έκφραση με τον «τζόγο» έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα πλέον σ’ όλον τον πλανήτη.
Τα τυχερά παιχνίδια και ιδιαίτερα αυτά που είναι συνδεδεμένα σύμφωνα με τη λαϊκή έκφραση με τον «τζόγο» έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα πλέον σ’ όλον τον πλανήτη.
Τα κύτταρα-καθρέφτες είναι ειδικά κύτταρα στον εγκέφαλο που «αντιγράφουν» λειτουργίες, κινήσεις, ακουστικά ή οπτικά ερεθίσματα από άλλα πρόσωπα.
Για λόγους ανατομικούς αλλά και λειτουργικούς αρκετές φορές έχουμε μία ταραγμένη, ελλειμματική λειτουργία της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο που παρουσιάζεται με το σύμπτωμα του ναρκισσισμού.
Τελευταίες έρευνες θεραπευτικής προσέγγισης σε κάθε επίπεδο της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχουν δείξει ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Η αποκάλυψη της αύξησης των περιστατικών της σκλήρυνσης κατά πλάκας στην περιοχή της Πάτρας, δημιούργησε την ερώτηση που παρουσιάζεται πάντα όταν εμφανίζονται σήμερα τέτοια υγειονομικά ενδημικά επεισόδια.
Αυτό που έγινε γνωστό στην περιοχή της Πάτρας από το έτος 2015 και παραμένει επίκαιρο μέχρι και σήμερα είναι χαρακτηριστικό του φαινομένου της ελπίδας στις κρίσεις.
Η κλινική μορφή της σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι αποτέλεσμα μίας διαδικασίας απομυελίνωσης στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Σύμφωνα με τις τελευταίες καταγραφές στο νοσοκομείο Πατρών, υπάρχει μία τρομερή αύξηση κρουσμάτων με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Ο πρόσθιος μετωπιαίος λοβός είναι η έδρα του σχεδιασμού σχεδόν για όλα τα θηλαστικά.
Η τακτική ταυτόχρονη εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων άνοιας και επιληψίας άρχισε να γίνεται ιατρικά ενδιαφέρουσα για έρευνα από τις αρχές του 21ου αιώνα.
Διεθνώς η άνοια Lewybody (Lewy body dementia) αποτελεί μία σχετικά νέα έννοια και λίγες κλινικές παρέχουν σήμερα τόσο τον εξοπλισμό όσο και τις απαιτούμενες γνώσεις για την έγκυρη διάγνωση και πιστοποίηση του κλινικού «εύρους» της νόσου.
Αναμφισβήτητα, εδώ και πολλά χρόνια είναι γνωστό στους γιατρούς ότι υπάρχει μία έντονη κλινική σχέση της νόσου του Alzheimer και των επιληπτικών κρίσεων.
Η εμφάνιση της αμνησίας κάθε κλινικής μορφής και έκτασης είναι πάντοτε ένα αποτέλεσμα μίας διαταραγμένης εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχεδόν πάντα καταγράφεται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με σχετική ευκρίνεια.
Ένας από τους δικαιολογημένους φόβους που έχουν τόσο οι ασθενείς για τους επιγόνους τους όσο και οι συγγενείς για τους εαυτούς τους είναι το κληρονομικό δυναμικό της γενετικής προδιάθεσης της νόσου τουAlzheimer.
Όταν υπάρχουν άτομα που κυρίως στην εφηβεία παρουσιάζουν εκρήξεις, κατά την κοινή λογική αναίτιου θυμού με τάσεις βίας, τότε κλινικά βασικό στοιχείο που πρέπει να μας τραβήξει την προσοχή και εκεί να εστιασθεί κάθε βοήθεια είναι εάν αυτά τα άτομα έχουν ήδη δημιουργήσει μία επιθετική συμπεριφορά.
Την τελευταία δεκαετία τονίζεται έντονα και ιδιαίτερα τελευταία και από νευροεπιστημονικές πηγές η θεωρία του «κοινωνικού φύλου» σε σχέση με το βιολογικό φύλο και κατά πόσο το πρώτο αποτελεί μία «τεχνολογική» μίμηση του δεύτερου.
Η βάση κάθε επιληπτικής κρίσης είναι μία ηλεκτρική διαταραχή στα εγκεφαλικά κύτταρα. Μικρές ομάδες νευρώνων στον εγκέφαλο παράγουν κατά μόνας ασθενή ηλεκτρικά πεδία.
Η διαφορετικότητα των σεξουαλικών προσανατολισμών δεν είναι μόνο ένα θέμα συζητήσεων νομικής κατοχύρωσης και σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, αποτελεί παράλληλα και ένα θέμα νευροφυσιολογικής αναζήτησης.
Αποτελεί μία ερώτηση που τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα επίκαιρη στις νευροεπιστήμες.