Ασθένειες σε οικονομική κρίση
Χωρίς αμφιβολία, πάντοτε οι οικονομικές αναταραχές οδηγούσαν σε μεγάλα ιατρικά προβλήματα και ακόμη χειρότερα δυσκόλευαν τη λύση τους
Χωρίς αμφιβολία, πάντοτε οι οικονομικές αναταραχές οδηγούσαν σε μεγάλα ιατρικά προβλήματα και ακόμη χειρότερα δυσκόλευαν τη λύση τους
Υπάρχουν άνθρωποι που εντελώς ξαφνικά, χωρίς κανένα προειδοποιητικό στοιχείο, ύστερα από ένα στρεσογόνο γεγονός ή κοινωνική πίεση, αλλάζουν τη συμπεριφορά τους απότομα και ουσιαστικά
Είναι λογικό ότι όπως όλα τα όργανα του σώματος, έτσι και ο ανθρώπινος εγκέφαλος υπόκειται κάποιες διαδικασίες φθοράς
Είναι πλέον γνωστό ότι η κροταφομετωπιαία άνοια έχει το χαρακτηριστικό της πρώιμης εμφάνισης, σε σχέση με την άνοια τύπου Alzheimer
Πάρα πολλές φορές, «όζοι» της υπόφυσης ή ακόμη και κύστες έχουν διαπιστωθεί, από την διεξοδική ,νευροψυχιατρική έρευνα εδώ στη Βιονευρολογική, αλλά ακόμη και από βιβλιογραφικές αναφορές, ότι είναι υπεύθυνοι για σχιζοφρενική συμπτωματολογία
Ένα από τα «ραγδαία» αναπτυσσόμενα σύνδρομα της τελευταίας εικοσαετίας είναι και αυτό του Sjogren, το οποίο χαρακτηρίζει το αυτοάνοσο νόσημα πολλές φορές όμως και με συμμετοχή από το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Το ντελίριο, κλασσικά, είναι η εμφάνιση κυμαινόμενης συνειδησιακής διαταραχής με ελαττωμένη την επαγρύπνηση, σε ότι αφορά το γύρω περιβάλλον και τη σχέση με τα διάφορα άτομα και εμφανίζεται σταδιακά, αλλά κατά κανόνα και απότομα.
Το αίσθημα αδυναμίας βάδισης και βαριά πόδια μετά από περπάτημα χωρίς συνοδό εμφανίζεται τακτικά σε ασθενείς, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, με σκλήρυνση κατά πλάκας ή μυασθένεια.
Η «πτώση ποδός» εμφανίζεται τακτικά και πολλές φορές μπορεί να περάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα απαρατήρητη, όταν είναι ήπιας συμπτωματολογίας.
Στη σύγχρονη εποχή όπως παρατηρούμε και στους ασθενείς που καταφθάνουν εδώ στη Βιονευρολογική είναι δυνατόν τα πρώτα συμπτώματα να εμφανίζονται με τη μορφή μιας επιβραδυνόμενης δράσης στο χώρο εργασίας.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Όπως έχουμε καταλάβει, εξετάζοντας ασθενείς με διαταραχές πανικού εδώ στη Βιονευρολογική, οι περιγραφές τους ταιριάζουν «το ίδιο» πάρα πολύ μεταξύ τους σε διάφορα είδη ασθενών.
Σε έντονα, σημαντικά, εργαζόμενους για χρόνια και σε περιπτώσεις γεροντικών εκφυλίσεων της σπονδυλικής στήλης έχουμε βρει στη Βιονευρολογική, πολύ τακτικά έντονη νευρολογική συμπτωματολογία, ακόμα και αν οι ασθενείς δεν παραπονιούνται για αυτό.
Από τις περιπτώσεις που καθημερνά έχουμε στη Βιονευρολογική, έχει γίνει φανερό ότι το πρόβλημα των οστεοαρθρικών εκφυλίσεων, από την πολύ μικρή ηλικία του ατόμου (μέσα εικοσαετίας) είναι πλέον μια καθημερινή διαδικασία , η οποία μπορεί να αρχίσει με πολύ ελαφριά συμπτωματολογία, αλλά να επιδεινώνεται συνεχώς εάν δε ληφθούν τα ανάλογα κλινικά μέτρα.
Η φθορά του δίσκου μπορεί να είναι μια εξέλιξη΄ τόσο η ίδια όσο και η καθίζηση του δεν είναι ένα φυσιολογικό γεγονός.
Σαν γνωστική ασυμφωνία χαρακτηρίζουμε το δυσάρεστο συναίσθημα που προκύπτει όταν πολλές γνωστικές, λογικές αιτίες του ατόμου δεν συντονίζονται μεταξύ τους το αποτέλεσμα είναι η κλινική εμφάνιση μεγάλου άγχους που μπορεί να οδηγήσει σε καταθλίψεις, νευρώσεις και ψυχώσεων.
Πρόκειται για μια παλιά διαπίστωση, αλλά ταυτόχρονα και ψυχοθεραπευτική προσέγγιση.
Η υπνοβασία είναι ένα τακτικό φαινόμενο που δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται σύμφωνα με την εμπερία μας και από την Βιονευρολογική, έγκαιρα και τακτικά, λόγω της ιδιομορφίας που έχει σαν ασθένεια και γίνεται αργά αντιληπτή.
Τον τελευταίο καιρό στην Βιονευρολογική, όλο και περισσότερο, βλέπουμε νευρολογικές ασθένειες που έχουν την βάση τους σε κάποια ίωση, η οποία από καιρό υπάρχει και δεν αντιμετωπίστηκε ακαριαία με τον τρόπο που έπρεπε.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά βρίσκονται οι γιατροί μπροστά από το δίλλημα, εάν η ψυχική πίεση έχει ένα όριο και μέχρι ποιού σημείου μπορεί να φτάσει ο ασθενής.