Ύπνος και έκκριση ορμονών
Τα τελευταία χρόνια για την έρευνα του ύπνου η έκκριση ορισμένων ορμονών κατά τη διάρκεια της νύχτας αποτελούσε ουσιαστικό στοιχείο.
Τα τελευταία χρόνια για την έρευνα του ύπνου η έκκριση ορισμένων ορμονών κατά τη διάρκεια της νύχτας αποτελούσε ουσιαστικό στοιχείο.
Ιδιαίτερα σε διαταραχές του ύπνου, οι κυτοκίνες αντιδρούν μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Οι κυτοκίνες είναι ουσίες του ανοσοποιητικού συστήματος που προέρχονται από τα λευκά αιμοσφαίρια και όταν ένας εισβολέας εισέρχεται στο σώμα, απελευθερώνονται εντός του οργανισμού προκειμένου να ειδοποιήσουν τον εγκέφαλο.
Χρόνιες, βιοχημικές και νευροφυσιολογικές παρατηρήσεις στην Βιονευρολογική δείξανε μια σχέση μεταξύ του νευροορμονικού άξονα που κατευθύνεται από τον εγκέφαλο και των επινεφριδίων
Μετά από εντατικές έρευνες, το 1971 οι δύο Αμερικανοί επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Harvard κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας εσωτερικός μηχανισμός αυτορρύθμισης του ύπνου στον εγκέφαλο.
Η υπόφυση είναι ένας αδένας σε μέγεθος μπιζελιού που κρέμεται μ΄ έναν μίσxο από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου.
Η προλακτίνη και η τεστοστερόνη είναι οι ορμόνες, η ποικιλία των οποίων είναι αυτή που προσδιορίζει το βαθμό των στυτικών δυσλειτουργιών
Πρόκειται ουσιαστικά για μια περίπτωση, όπως λέμε πανυποφυσισμού, όπου ύστερα από μια αιμορραγία ή από μια διαταραχή της υπόφυσης υπάρχει μια εμφανής ανεπάρκεια στην έκκριση της προλακτίνης και των άλλων υπολοίπων ορμονών που ξεκινάει από την υπόφυση με διαφόρους αδένες στόχους
Ο ερυθηματώδης λύκος σπάνια εμφανίζεται μόνος του, ιδιαίτερα αν είναι συστηματικού τύπου
Πάντα στις νευρολογικές αρρώστιες, όταν έχουμε κυρίως ενδείξεις από τα οστά και τα νεφρά, επιβάλλεται από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, ένας περαιτέρω έλεγχος των παραθορμονών.