Ο ήσυχος και ο εκρηκτικός άνθρωπος
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Είναι δύο χαρακτήρες που συναντάμε συχνά στην καθημερινότητα.
Στην περιοχή της Πάτρας ο πρόεδρος του νοσοκομειακού προσωπικού, εξαιρετικά ανήσυχος, ανακοινώνει ένα γεγονός που παρουσιάστηκε ξαφνικά και κατέλαβε τους πάντες εκεί˙ συγκεκριμένα, τον τρομερά αυξημένο αριθμό ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ) και μεταξύ του προσωπικού.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα περίθαλψης γηραιών ασθενών που εισέρχονται σε μονάδες εντατικής παρακολούθησης είναι η εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων, μικρών ή μεγάλων, συνοδευόμενη από μία ακραία σύγχυση με τη μορφή «υστεριών».
Σε κάθε λοίμωξη η άμυνα του οργανισμού απελευθερώνει κυτοκίνες, οι οποίες είναι μοριακές ενώσεις που προειδοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω εγκεφαλικών διεργασιών ότι έχει προσβληθεί από νοσηρή κατάσταση, μικρού ή μεγάλου βαθμού.
Πρόκειται για μια πολύ δύσκολη και οδυνηρή κλινική εικόνα, η οποία παρουσιάζεται σε ασθενείς, οι οποίοι για χρόνια λαμβάνουν νευροληπτικά φάρμακα ή άλλες ουσίες
Αναμενόμενο είναι ότι όταν κάποιος πάσχει από ένα υπερκινητικό σύνδρομο, άσχετα με την ηλικία του, δεν μπορεί να ελέγξει τις κινήσεις του και έτσι είναι και ανήσυχος και ευερέθιστος
Η ακαθησία παλιά ήταν ένα σύμπτωμα που το έβλεπε κανείς δύσκολα σε διάφορους ασθενείς
Πρόκειται για ένα ατύχημα που είχε ένας εργάτης, ο Phineas Gage, που μέχρι το ατύχημα αυτό ήταν ένας ήρεμος, ήσυχος με εξαιρετικά καλή συμπεριφορά
Μπορεί κανείς να καταλάβει το στοιχείο του αυτοτραυματισμού, διαβάζοντας τη διήγηση ενός ασθενούς της Βιονευρολογικής, που είχε το πρόβλημα