Μικροαγγειοπάθεια και νόσος Alzheimer
Η άνοια που προκαλεί η μικροαγγειοπάθεια εμφανίζει ομοιότητες με τη νόσο τουAlzheimer.
Η άνοια που προκαλεί η μικροαγγειοπάθεια εμφανίζει ομοιότητες με τη νόσο τουAlzheimer.
Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση.
Το αγγειογενές οίδημα είναι κάτι που ουσιαστικά προκαλεί την εγκεφαλοπάθεια και ιδιαίτερα είναι έντονο στις περιπτώσεις της λεγόμενης οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας
Τελικά τον τελευταίο καιρό μακροχρόνιες έρευνες, σχετικά με τη λευκοεγκεφαλοπάθεια και ιδιαίτερα του προοδευτικού τύπου του εγκεφάλου, έχουν καταδείξει πως υπάρχει μια σαφής σχέση, σε ότι αφορά τη σύσταση της και την αγγειοπάθεια των μικρών αγγείων του εγκεφάλου
Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια ιδιαίτερη, ευαίσθητη μέθοδος για όλες τις νευροφθαλμικές παθήσεις και για όλες εκείνες τις καταστάσεις όπου έχουμε ταυτόχρονα προσβολή της οξύτητας της όρασης με νευρολογικά στοιχεία
Μερικές φορές το νευρικό σύστημα αντιδρά με μια μικρή αγγειοπάθεια, περιορισμένης έκτασης, στο αμφιβληστροειδή, η οποία, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, κατά κύριο λόγο δεν έχει πόνους, αλλά συμβαδίζει με έντονη και γρήγορη απώλεια της όρασης και θόλωμα του οπτικού πεδίου
Στο παρελθόν το μεγάλο πρόβλημα στους όγκους του εγκεφάλου και κυρίως στην καρκινογένεση είχε να κάνει με τη δημιουργία νέων αγγείων ( αγγειογένεση) στις περιπτώσεις αυτές
Από ότι γνωρίζουμε από τα ιστορικά ασθενών, που έχουν υποστεί καταστάσεις με ραγέν ανεύρυσμα, τις περισσότερες φορές πρόκειται για μια συνέπεια κάποιας αγγειοσπαστικής δράσης
Στην προχωρημένη ηλικία, πολύ τακτικά συμβαίνει, σε μια μικρή περιοχή που είναι στο κατώτερο μέρος του εγκεφάλου και ονομάζεται στέλεχος και συνδέεται με την παρεγκεφαλίδα, μικρές αιματολογικές διαταραχές να δημιουργήσουν προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ αυτών των δυο σημείων
Η αγγειογραφία γίνεται με πολλούς τρόπους· τοποθετώντας καθετήρες σε μια μεγάλη ή μικρή αρτηρία, διοχετεύοντας σκιαγραφικό με στόχο τον εγκέφαλο, όπου μετά παίρνουμε μια αναπαράσταση των αγγείων και κυρίως του συστήματος καρωτίδων έξω, μέσης και οπίσθιας όπου με την εικόνα αυτή διαγνώσκουμε διάφορες παθήσεις.
Πρόκειται για μια δύσκολη, τεχνικά εξέταση, που πλέον έχει ξεπεραστεί κατά πολύ από τη χρήση της μαγνητικής αγγειογραφίας, όμως δεν παύει να είναι αναγκαία για ορισμένες περιπτώσεις.
Τα τυπικά στοιχεία μίας ερπητικής εγκεφαλίτιδας είναι ο έντονος πυρετός, οι διαταραχές της συνείδησης και της προσωπικότητας καθώς επίσης και εστιακά νευρολογικά φαινόμενα.
Ο όρος «ημικρανία» καθιερώθηκε από τον Έλληνα ιατρό-φιλόσοφο Γαληνό το δεύτερο αιώνα μ.Χ..
Οι πονοκέφαλοι ως διαγνωστικό στοιχείο πολλών εγκεφαλικών αιματωμάτων παρουσιάζονται πολύ τακτικά.
Τακτικά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους ασθενείς παρατηρείται μυϊκός σπασμός των ματιών με εμβοές.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.
Υπάρχουν πολλά άτομα που από νεαρή κυρίως ηλικία παρουσιάζουν ευαισθησία τόσο σε εμβοές όσο και σε ιλίγγους και πολύ τακτικά σε αίσθημα πληρότητας του αυτιού.
Ο διαβήτης δημιουργεί μεταβολικές διαταραχές σ’ όλο τον οργανισμό με αποτέλεσμα όλα τα αγγεία να βλάπτονται προκαλώντας έτσι διάφορες αγγειοπαθητικές βλάβες και συναφείς ασθένειες.
Η υποφλοιώδης εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική νοσολογική κατάσταση η οποία τα τελευταία χρόνια απασχολεί ιδιαίτερα νευρολόγους και ψυχιάτρους.
Η ιντερφερόνη είναι ένα φάρμακο το οποίο δίνεται σε πολλές νευρολογικές ασθένειες και κυρίως στη σκλήρυνση κατά πλάκας.