Συχνοουρία και διαταραχές βάδισης
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Οι διαταραχές της βάδισης μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία και κάτω από διάφορες συνθήκες˙ πιο τακτικές όμως είναι οι περιπτώσεις εκείνες όπου έχουμε μεσήλικες ή υπερήλικες ασθενείς με διαταραχές στη βάδιση και με ταυτόχρονη επιτακτική ανάγκη για ούρηση.
Στην υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια έχουμε πάντοτε διαταραχές της βάδισης, κυρίως λόγω προσβολής του μετωπιαίου λοβού.
Σε περιπτώσεις υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλοπάθειας, πέρα από τις διαταραχές βάδισης με τη μορφή πυραμιδικών στοιχείων, εμφανίζονται και χαρακτηριστικές περιπτώσεις ακράτειας ούρων.
Με την πάροδο των χρόνων οι ηλικιωμένοι ασθενείς πέρα από τη συνήθη διαταραχή των γνωστικών λειτουργιών εμφανίζουν και μία επιτακτική ανάγκη για ούρηση ταυτόχρονα με δυσκινησία βάδισης των κάτω άκρων.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.
Στις περιπτώσεις χρόνιας υπέρτασης σε γηραιούς ασθενείς,έχουμε το χαρακτηριστικό φαινόμενο της λιποϋαλίνωσης των μικρών αγγείων του εγκεφάλου.
Ο υπερτασικός ασθενής νομίζει ότι κατά κανόνα πάσχει μόνο από ένα περιοδικό πρόβλημα αρτηριακής υπέρτασης που εμφανίζεται παροδικά με τη μορφή διάφορων επεισοδίων.
Η λιποϋαλίνωση σε ορισμένες περιπτώσεις προσβάλει συγκεκριμένα αγγεία τα οποία συμβάλλουν στη δημιουργία μυελίνης για τα νεύρα.
Η αρτηριοσκλήρυνση σε χρόνια μορφή μπορεί να προάγει ή και να προκληθεί από αρτηριοσκληρωτικές μορφές οι οποίες έχουν τη βάση τους σε μία διαταραχή των μιτοχονδρίων των κυττάρων.
Ο Otto Binswanger ήταν Ελβετός γιατρός που στις αρχές του 19ου αιώνα κατοχύρωσε διαγνωστικά πρώτος την εμφάνιση της υποφλοιώδους αρτηριοσκληρωτικής εγκεφαλίτιδας.
Η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια που μοιάζει με την υποφλοιώδη χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι έχει πιο πολύπλοκη συμπτωματολογία.
Η λιποϋαλίνωση είναι μία χαρακτηριστική παθολογική εικόνα όπου εμφανίζονται αλλοιώσεις στα τοιχώματα των αγγείων και ιδιαίτερα εκείνων που τροφοδοτούν τα νεύρα του εγκεφάλου.
Οι πάσχοντες από χρόνια υπέρταση πρέπει να αποφεύγουν πάση θυσία τη δημιουργία κάποιας μορφής εγκεφαλοπάθειας που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες.
Η καλή εγκεφαλική λειτουργία προϋποθέτει μία ομαλή επικοινωνία μεταξύ φλοιού και υποφλοιωδών σχηματισμών του εγκεφάλου· αυτή επιτυγχάνεται μέσω των νευρικών ινών που συνδέουν τους διάφορους αυτούς σχηματισμούς με το φλοιό του εγκεφάλου.
Η υποφλοιώδης αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική μορφή εγκεφαλοπάθειας που έγινε ιδιαίτερα γνωστή τα τελευταία χρόνια χάρη στις ανεπτυγμένες διαγνωστικές τεχνικές, κυρίως της μαγνητικής τομογραφίας.
Η υποφλοιώδης εγκεφαλοπάθεια είναι μία χαρακτηριστική νοσολογική κατάσταση η οποία τα τελευταία χρόνια απασχολεί ιδιαίτερα νευρολόγους και ψυχιάτρους.
Η οπτική νευρομυελίτιδα αρχίζει με μια έντονη δράση του «συμπληρώματος» σε ανοσολογικό επίπεδο, κυρίως περιαγγειακά, δημιουργώντας μια αρνητική θέση ακριβώς στο σημείο των αγγείων όπου «χτυπάει».
Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού είναι τα τελευταία χρόνια πάρα πολύ «συζητήσιμο»
Πάρα πολλά εγκεφαλικά σύνδρομα, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και ιδιαίτερα οι οπίσθιες αναστρέψιμες εγκεφαλοπάθειες, έχουν σε ένα πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό την αιτία πρόκληση τους σε μια ενδοθηλιακή δυσλειτουργία