Αυτισμός, συνομήλικοι και παιχνίδια
Ο αυτισμός αποτελεί μια δύσκολη ιατρική κατάσταση, αλλά πλέον είναι γνωστή η αιτία της.
Ο αυτισμός αποτελεί μια δύσκολη ιατρική κατάσταση, αλλά πλέον είναι γνωστή η αιτία της.
Μετά από την επιβράδυνση της ανάπτυξης εξαιτίας του τεράστιου οικονομικού βάρους που έφερε η κρίση, μια αλλαγή του τρόπου ζωής στην Ευρώπη και γενικά στο δυτικό κόσμο είναι πλέον επιβεβλημένη.
Το άγχος σαν εγκεφαλική δυσλειτουργία προερχόμενο από διάφορες καταστάσεις μπορεί να είναι η βάση μιας αντικοινωνικής συμπεριφοράς αλλά και προϊόν αυτής.
Δεν είναι λίγα τα άτομα που τελείως αναίτια σε διάφορες στιγμές της ημέρας και ιδιαίτερα μετά από ψυχική επιβάρυνση παρουσιάζουν έντονο το πρόβλημα «εκρηκτικών επεισοδίων».
Η αρυλοσουλφατάση προκαλεί διάφορες διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα εξαιτίας των απομυελινώσεων που προέρχονται από την υψηλή συγκέντρωσή της στο αίμα.
Οι σουλφατάσες είναι λιπώδεις ουσίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα που έχουν ως κύριο ρόλο τη «βοήθεια» κατασκευής της μυελίνης, ουσίας των νευραξόνων.
Σ’ ότι αφορά τα κυκλώματα του εγκεφάλου, οι νευρικές διαταραχές με τη λειτουργική ανωμαλία της μεταβίβασης του ηλεκτρικού ρεύματος από το ένα κύτταρο στο άλλο είναι η αιτία για πάρα πολλές ψυχιατρικές παθήσεις.
Σχεδόν όλες οι νευρολογικές ασθένειες και κυρίως οι μυοπάθειες όταν ξεκινούν την «εξέλιξη» τους παρουσιάζουν το σύμπτωμα της «καταβολής»∙ πρόκειται για ένα αίσθημα αδυναμίας και συνεχούς απώλειας ενέργειας που μπορεί πολλές φορές να εξελίσσονται και σε χρόνια βάση.
Η οικονομία και μάλιστα η σύγχρονη Δυτική έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία.
Πάρα πολλές φορές οι κλινικοί γιατροί συντονίζουν τις έρευνες τους σε ότι αφορά την εγκεφαλική δραστηριότητα χρησιμοποιώντας την πολύωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή, όταν έχουν να κάνουν με χρόνιους ασθενείς που λαμβάνουν αντιεπιληπτικά ή αντιψυχωσικά φάρμακα.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας παρουσιάζεται με πόνους στους μύες, παρέσεις, διαταραχές της αισθητικότητας και της όρασης∙ αυτή η «ποικιλία» πάντοτε δημιουργεί διαγνωστικό πρόβλημα στους νευρολόγους.
Οι εμπύρετοι σπασμοί σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μια τελεσίδικη μορφή επιληψίας∙ αποτελούν απλώς έναν δείκτη προδιάθεσης για επιληπτικές κρίσεις.
Η κυκλοφορία του αίματος είναι πάρα πολύ στενά συνδεδεμένη με το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Όπως έχει αποδείξει η σύγχρονη έρευνα, πολλοί καρκίνοι του εγκεφάλου αναπτύσσονται και μάλιστα γρήγορα εξαιτίας μιας ανοσολογικής διαταραχής που συμβαίνει στην περιοχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Η παθολογική κατάσταση των πολλαπλών θρομβώσεων στον οργανισμό ή ακόμη της «καταστροφής» οργάνων που προκαλείται μετά από λήψη κάποιων φαρμάκων ή ιδιαίτερα ύστερα από κάποια νοσηρή κατάσταση χαρακτηρίζει ένα αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο δευτερογενής μορφής.
Τα φωσφολιπίδια είναι ουσίες, λιπίδια ουσιαστικά, που υπάρχουν μέσα στο αίμα και παίζουν ένα τεράστιο ρόλο στην πήξη του.
Οι βασικοί προσδιορισμοί των πρωτεϊνών «β-αμυλοειδούς» και TAU και ιδιαίτερα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό αποτελούν από τους πλέον πληροφοριακούς και επιστημονικά τεκμηριωμένους «δείκτες», σε ότι αφορά την πιστοποίηση της νόσου του Alzheimer.
Από τις έρευνες των τελευταίων χρόνων σε ότι αφορά τη νόσο του κινητικού νευρώνα προέκυψε ότι η βασική αιτία της παθογένειας είναι η κακή διαπερατότητα των διάφορων ιόντων.
Σίγουρα, ο συνδυασμός αυτών των δυο νοσολογικών καταστάσεων δεν αποτελεί κάτι το καινούργιο▪ υπήρχε από παλιά και μάλιστα υπάρχουν βιβλιογραφικές ενδείξεις για την πιθανή συνύπαρξη των δυο αυτών νοσημάτων, αλλά δεν είχαν εκτιμηθεί ανάλογα διότι τα διάφορα διαγνωστικά στοιχεία που υπήρχαν τότε δεν ήταν επαρκή.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια στη ιατρική κυριαρχούσε η ιδέα ότι το νευρικό σύστημα μετά από τραυματισμούς δεν μπορούσε να αποκαταστήσει τη λειτουργία του, διότι δεν υπήρχε «αναγέννηση» των ιστών∙ αυτό αποδείχτηκε ότι είναι λάθος.