Οι ακουστικές ψευδαισθήσεις επιληπτικού χαρακτήρα
Το κέντρο της ακοής, στην έλικα του Χελς, είναι μια ευαίσθητη και αρκετά προσιτή, σε τραύματα και λοιμώξεις, περιοχή
Το κέντρο της ακοής, στην έλικα του Χελς, είναι μια ευαίσθητη και αρκετά προσιτή, σε τραύματα και λοιμώξεις, περιοχή
Το χαρακτηριστικό στις ακουστικές επιληψίες είναι ότι στις περισσότερες μορφές γίνεται αντιληπτή με την αίσθηση κάποιας μουσικής, που δεν είναι δυσάρεστη για τον ασθενή
Πάρα πολύ τακτικά, και το έχουμε διαπιστώσει και εδώ στη Βιονευρολογική, όχι σπάνια, οι γηραιοί ασθενείς έχουν την παραίσθηση μιας μουσικής , ταυτόχρονα με την εμφάνιση πτώσης της ακοής
Την αισθητική διαφλοιϊκή αφασία τη συναντάμε κυρίως σε γηραιά άτομα έπειτα από μικρά ή μεγάλα αγγειακά επεισόδια που χαρακτηρίζονται όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική από ελάττωση της ακοής.
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι άτομα με προβλήματα ακοής π.χ. λοιμώξεις, τραύματα κ.τ.λ. έχουν μια μεγαλύτερη τάση για χασμουρητό από ότι οι υγιείς.
Στην Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι πάρα πολύ τακτικά εμφανίζονται δυο ενοχλήματα μαζί, τα οποία φαινομενικά δεν έχουν και μεγάλη σχέση μεταξύ τους. Πρόκειται για διαταραχές της μνήμης με παράλληλη πτώση της ακοής στο ένα αυτί.
Οι συχνές επιληπτικές κρίσεις που μπορούν να μείνουν για μεγάλο διάστημα και χωρίς την απαιτούμενη θεραπεία, πολύ τακτικά προσβάλλουν την ακοή.
Πέρα από λοιμώξεις , «βρωμιές», βύσμα, τραυματισμούς ή ότι άλλο προκύψει στο εξωτερικό αυτί, υπάρχει μια μόνιμη «διαταραχή» η οποία το ενοχλεί και είναι οι διάφορες συχνότητες που παρουσιάζονται με τη μορφή «θορύβων» ή καταστάσεων.
Γνωρίζουμε, ήδη, από πάρα πολλά χρόνια και από πολλές έρευνες πολλαπλών ινστιτούτων, ότι η κατάθλιψη «στεναχώρια» είναι ένα γεγονός εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Υπάρχει μια κατάσταση που παρουσιάζεται τελείως ξαφνικά, ιδιαίτερα σε καταθλίψεις, ή μετά από έντονο στρες, ακραία δραστηριότητα, στέρηση ύπνου και γενικά ταλαιπωρία.
Νέες εντατικές νευροωτολογικές εξετάσεις και έρευνες έχουν καταδείξει ότι το πρόβλημα της ακοής και της καθαρότητας αντιλήψεως του ήχου στον εγκέφαλο είναι αμιγώς στο λεγόμενο ακουοεγκεφαλικό «άξονα».
Η μείωση της ακοής ακόμη και σε νέα άτομα αντιμετωπίζεται επιπόλαια και δεν αναφέρεται έγκαιρα στον γιατρό.
Η ακουομετρία λαμβάνει κάθε μέρα και περισσότερο μεγάλη διαγνωστική σημασία για πλήθος νευρολογικών παθήσεων, που έχουμε και μια συμβολή τόσο της αγωγής όσο και της αισθητηρίου βαρηκοΐας.
Αυτό που ακούμε αποτελεί το τέλος μιας σειράς δονήσεων.