Το «σφίξιμο» στο στομάχι και η ζωνοειδής έλικα
Το «σφίξιμο» στο στομάχι είναι μια αντίδραση που εκδηλώνεται στο άτομο και έχει μια αρνητική επίδραση.
Το «σφίξιμο» στο στομάχι είναι μια αντίδραση που εκδηλώνεται στο άτομο και έχει μια αρνητική επίδραση.
Σε ελαφριάς μορφής συναισθηματικών διαταραχών και πόνου έχουμε την αντίδραση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου οι οποίες επεξεργάζονται συναισθηματικά στοιχεία του πόνου.
Κάποιες «εμμονές» που παρουσιάζονται από την παιδική ηλικία, όπως είναι τα τικ, είναι αποτέλεσμα αυτοάνοσων διαταραχών.
Υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν στοιχεία που είναι δυνατόν να πυροδοτήσουν μικρο-αλλεργίες ή «κρυφο» αλλεργίες σε οργανισμούς οι οποίοι παράγουν επιβλαβή αντισώματα για τον ίδιο τον οργανισμό.
Είναι πλέον γνωστό ότι όσοι πάσχουν από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού εμφανίζουν μικρής ή μεγάλης έντασης ψυχωτικές αντιδράσεις.
Η παρορμητική συμπεριφορά είναι μια κατάσταση που ξεκινά ξαφνικά χωρίς αιτία αλλά με επιπτώσεις για τον ίδιο τον πάσχοντα και το περιβάλλον του.
Ο «παράδοξος ύπνος» είναι εκείνο το στάδιο που χαρακτηρίζεται από μια εκτεταμένη φάση του σταδίου REM, όπου κατά την περίοδο του το άτομο ζει και βιώνει πολύ έντονα όνειρα· πρόκειται για τα λεγόμενα «ζωντανά» όνειρα.
Η πιο «πολύπλοκη» έκφραση της εγκεφαλικής ευφυΐας είναι αυτή που έχει σχέση με την προσαρμογή και την αντίδραση στο περιβάλλον.
Η κλίμακα ευφυΐας έχει άμεση σχέση με τα ένστικτα του ανθρώπου που βρίσκονται εντός των νευρωνικών διατάξεων του εγκεφάλου.
Ο παλαιοεγκέφαλος είναι το πρώτο τμήμα του εγκεφάλου που αναπτύχθηκε στον άνθρωπο και από τη στιγμή της δημιουργίας του μέχρι σήμερα αναπτύσσεται σταδιακά και μεταφέρεται γονιδιακά.
Οι ψυχογενείς κρίσεις σαν αντίδραση του εγκεφάλου και ιδιαίτερα του πρόσθιου μετωπιαίου λοβού που κατεξοχήν «κοντρολάρει» τη συμπεριφορά του ατόμου έχει αποδειχθεί ότι είναι εντονότερες όταν υπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα.
Σ’ όλα τα εγκεφαλικά τραύματα σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε μια χαρακτηριστική αντίδραση του οργανισμού∙ εκεί φαίνεται ότι ο οργανισμός του ανθρώπου έχει την ιδιότητα να αναβάλλει μεταβολικές λειτουργίες με βάση τις ορμόνες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επείγουσα κατάσταση απ’ το σώμα.
H έρευνα του ανοσοποιητικού συστήματος στην περίπτωση της νόσου του Alzheimer έδειξε ότι έχουμε μια πολυπαραγοντική ανοσοποιητική αντίδραση που προκαλεί την κλινική εικόνα∙ πρόκειται για μονομερείς αντιδράσεις πολλών πρωτεϊνών ή τμημάτων πρωτεϊνών μέσα στον εγκέφαλο.
Από εργασίες και πειράματα που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό έχει αποδειχτεί ότι «έτοιμες» ανοσοσφαιρίνες με ήδη επιλεγμένα αντισώματα από μεταγγίσεις ασθενών και κατάλληλη επεξεργασία του ορού μπορούν να διεγείρουν την παραγωγή θετικής ανοσοποιητικής αντίδρασης στον εγκέφαλο ασθενών με τη νόσο του Alzheimer.
Τα τελευταία χρόνια με τις μεγάλες θεραπευτικές προσπάθειες που γίνονται ιδίως με εμβόλια ή άλλους τρόπους επηρεασμού του ανοσοποιητικού συστήματος για τη νόσο του Alzheimer, μπορούμε να πούμε το πρόβλημα έχει εντοπιστεί σε κάποια όρια.
Σε ότι αφορά τη δράση κάποιου εμβολιασμού για τη νόσο του Alzheimer, ένα πάρα πολύ μεγάλο ρόλο παίζει η ηλικία του ασθενούς.
Όπως αναφέραμε μια προσπάθεια Ιρλανδικών εταιρειών για την κατασκευή του εμβολίου της νόσου του Alzheimer έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα απ’ ότι κανένας περίμενε.
Ο φόβος του «κοινωνικού αποκλεισμού» δεν είναι κάτι εξειδικευμένο ούτε κάτι γενετικά προσδιορισμένο▪ αποτελεί μια διαδικασία εκμάθησης που κάθε άτομο ξεκινάει
Η ερώτηση για αυτήν την ασθένεια είναι δύσκολο να απαντηθεί, διότι παίζει ένα τεράστιο ρόλο ποιος θα ασχοληθεί με αυτήν, σε τι ένταση, σε τι βάθος και τι θεραπευτικές δυνατότητες έχει
Ο τρόμος είναι μια χαρακτηριστική φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, η οποία παρουσιάζεται σε διάφορες καταστάσεις, αλλά και σαν σύμπτωμα πολλών νευροψυχιατρικών νοσημάτων