Δέρμα και ψυχώσεις
Ψυχωτικές αντιδράσεις λόγω εγκεφαλικών δυσλειτουργιών δημιουργούν εκτεταμένες δερματοπάθειες.
Ψυχωτικές αντιδράσεις λόγω εγκεφαλικών δυσλειτουργιών δημιουργούν εκτεταμένες δερματοπάθειες.
Σε ψυχομετρικές αναλύσεις στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει ότι οι υπεροπτικές συμπεριφορές ή αντιδράσεις πανικού συμβαίνουν κατά την οσμή ιδρώτα από ανθρώπους «ιδίου» χαρακτήρα ή γενετικής προέλευσης.
Ο φόβος είναι μια εγκεφαλική λειτουργία με πολλές προεκτάσεις, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Φυσικά ναι, πάρα πολλές φορές στην Βιονευρολογική, ποικίλες ψυχικές αντιδράσεις, ακόμα και οι λεγόμενες μορφές déjà vu ή jamais vu, έχουν βρεθεί κατ’ επανάληψη στον διαγνωστικό έλεγχο που κάνουμε.
Το στρες παραμένει ο μεγάλος κίνδυνος του ασθενούς με επιληπτικές κρίσεις.
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Στο κέντρο ακριβώς του εγκεφάλου, υπάρχει η υπόφυση, ένας αδένας, ο οποίος συντονίζει όλο το ορμονικό σύστημα και δευτερογενώς ακόμη πρωτεΐνες, λίπος και γλυκόζη που χρειάζεται ο εγκέφαλος τόσο για την προστασία του όσο και για την συντήρηση του ακόμη και για την άμυνα του.
Τα υπερκινητικά παιδιά, με διάσπαση της προσοχής έχουν κατά κανόνα όπως έχουμε και εδώ στην Βιονευρολογική, ένα παθολογικό εγκεφαλογράφημα με επιλεπτοφορμικές εκφορτώσεις.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει μια σειρά από συγκεκριμένα συμπτώματα (π.χ. κινητικές, αισθητικές, αισθητήριες διαταραχές κ.λ.π.) . Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε διάφορους συνδυασμούς.
Μια μέθοδος που αρχίζει και παίρνει έκταση πλέον, η λεγόμενη DTI (Diffusion Tensor Imaging) έχει καταδείξει αυτό που ήδη και πολλά χρόνια νευροφυσιολογικά ήταν γνωστό στη Βιονευρολογική, ότι δηλαδή υπάρχει στον εγκέφαλο ένα συγκεκριμένο νευρωνικό τόξο το οποίο συνδέει πέντε ουσιαστικές περιοχές που διέπουν την καθημερινότητα σε ότι αφορά τρόπο ζωής, αντιδράσεις, συναισθήματα, κινήσεις και γενικά καταστάσεις αλληλοεπηρεασμού.
Ο Φρόυντ ξεκίνησε το μεγάλο του έργο σαν ανατόμος από το πανεπιστήμιο της Τεργέστης, για να εξελιχθεί αργότερα στο μεγαλύτερο ψυχοθεραπευτή όλων των εποχών στην Βιέννη.
Οι ψυχικές αρρώστιες, όπως έχει δείξει η πείρα και οι εξετάσεις στη Βιονευρολογική, εξαρτώνται από την επεξεργασία του αυτονόητου ή καινοφανούς, το οποίο είναι ένας συνδυασμός διαφόρων εγκεφαλικών λειτουργιών όπως έχουν δείξει οι τελευταίες εξετάσεις.
Πάμπολλες φορές, όπως σε κάθε ιατρείο, έτσι και στην Βιονευρολογική, γίνεται τακτική αναφορά για πιθανή απώλεια συνείδησης.
Μια από τις πιο ουσιώδης νευρολογικές και βασικές εξετάσεις είναι η δοκιμασία του Ρόμπεργκ.
Στο μεγάλο ερώτημα στο κατά πόσο οι ψυχιατρικές αντιδράσεις ενός ασθενούς είναι προϊόν βιοχημικών αντιδράσεων ή προϊόν του περιβάλλοντος πλέον σήμερα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το δεύτερο.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά βλέπουμε παθολογικές εκφράσεις όπου είναι «μπερδεμένα» σωματικά προβλήματα με αισθήματα π.χ. έντονος πόνος στο στομάχι ή σεξουαλικές αντιδράσεις ακόμα και διαταραχές του προσανατολισμού του σώματος.
Στις βασικές κλινικές εξετάσεις που κάνουμε στη Βιονευρολογική είναι και αυτή του πόνου.
Για τις επιληπτικές κρίσεις είναι απαραίτητη η πολύωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ).