Σουλφατάσες, απομυελινώσεις και άνοια
Οι σουλφατάσες είναι λιπώδεις ουσίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα που έχουν ως κύριο ρόλο τη «βοήθεια» κατασκευής της μυελίνης, ουσίας των νευραξόνων.
Οι σουλφατάσες είναι λιπώδεις ουσίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα που έχουν ως κύριο ρόλο τη «βοήθεια» κατασκευής της μυελίνης, ουσίας των νευραξόνων.
Δεν μπορεί, δυστυχώς, κανείς, από ότι έχουμε αποκομίσει από την κλινική μας πείρα και παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, σε ότι αφορά τα απομυελινωτικά νοσήματα, να κάνει μια αναλογία μεταξύ των συμπτωμάτων και του χρόνου εμφάνισης σε χρονοδιάρκεια της νόσου
Τα τελευταία χρόνια πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, και το έχουμε δει κατά κόρον και στη Βιονευρολογική, ότι η ενασχόληση σχεδόν του συνόλου του ιατρικού κόσμου με το θέμα των απομυελινώσεων και ιδιαίτερα της σκλήρυνσης κατά πλάκας έχει φέρει μια μεγάλη βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών και στην καταπολέμηση της ίδιας της νόσου, που παρόλο που τα ακριβή αίτια παραμένουν άγνωστα
Το τμήμα του κεντρικού νευρικού συστήματος, ο νωτιαίος μυελός που βρίσκεται αμέσως κάτω από το στέλεχος και εκτείνεται μέχρι το τέλος του νωτιαίου σωλήνα λειτουργούν όπως ένα μακρύ ηλεκτρικό καλώδιο, που περιβάλλεται ακριβώς από μεμβράνες και είναι το «διαβιβαστικό κέντρο» μεταξύ των εντολών του εγκεφάλου και των διαφόρων στόχων που είναι διάφορα τμήματα του κορμιού, κάτω από τον εγκέφαλο
Θα μπορούμε να πούμε ότι σε μεγάλο μέρος έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε μια κατανομή λειτουργικών δραστηριοτήτων του εγκεφάλου σαν ένα κλειστό σύστημα, το οποίο δίνει τη δυνατότητα της πρωτοβουλίας για σκέψη και κίνηση
Απομυελινώσεις συμβαίνουν σε όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, έτσι είναι δυνατόν να συμβούν και στο στέλεχος του εγκεφάλου
Το κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως το εξετάζουμε εδώ στη Βιονευρολογική, είναι ένα ενιαίο σύστημα καλά προφυλαγμένο και «κλειστό» από τα ερεθίσματα του περιβάλλοντος, από τα οποία μόνο κατά επιλογήν μερικά περνούν μέσα σε αυτό
Πίσω ακριβώς από τα ημισφαίρια του εγκεφάλου βρίσκεται η θέση της παρεγκεφαλίδας, δηλαδή εκείνου του εγκεφαλικού σχηματισμού, ο οποίος συντονίζει την κίνηση και τις εξιδανικευμένες , λεπτές, διαδοχικές συνεργασίες των μυών σε διάφορες δραστηριότητες
Μια κατανομή της ηλεκτρικής ενέργειας από τον εγκέφαλο προς όλα τα τμήματα του σώματος, έτσι που να υπάρχει μια ορμονική λειτουργία, παράγεται σε όλο το σύστημα, ενώ ταυτόχρονα η μετάβαση της από νευρικούς σχηματισμούς (νεύρα) απομονώνεται και εξασφαλίζεται από μια παχύρευστη, λιπώδους περιεχομένου, ουσία, την καλούμενη μυελίνη
Έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, παρά τη μεγάλη βιοχημική δραστηριότητα που παρουσιάζει ο εγκέφαλος, αυτό που δείχνει πως έχει τη μεγαλύτερη σημασία για το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία διεγείρει και ρυθμίσει τη δραστηριότητα των διαφόρων σημείων του σώματος
Το κεντρικό νευρικό σύστημα βρίσκεται εντός του σώματος και έχει δυο μεγάλα τμήματα, δηλαδή του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού
Δεν είναι λίγες οι φορές που, στη Βιονευρολογική, έχουμε δει ότι σαν πρώτο σύμπτωμα μιας σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι ένα, κατά κύριο λόγο, προσωρινής διάρκειας, ανοϊκό σύνδρομο
Στην Βιονευρολογική, έχουμε κάνει την παρατήρηση ότι συγγενείς ανωμαλίες στην αυχενική μοίρα που συνδέονται και από διαταραχές των νεφρών και καρδιάς μπορούν να εμφανιστούν και σε προχωρημένες ηλικίες.
Η μαγνητική τομογραφία στον ιό του έρπητα σημειακά δείχνει σε ορισμένες περιπτώσεις τις λεγόμενες διαταραχές Τ2 οι οποίες σε σύγκριση με τις διαταραχές Τ1 πάντοτε είναι συγκεκριμένες γι’ αυτήν την περίπτωση.
Από τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα γίνεται μία προσπάθεια τροποποίησης του Nogo-παράγοντα σε φάρμακο για τη σκλήρυνση κατά πλάκας με τη μορφή αντισώματος.
Η έννοια του «κλινικά απομονωμένου συνδρόμου» -clinically isolated syndrome (CIS) παρουσιάστηκε την τελευταία εικοσαετία στις αγγλοσαξονικές χώρες κατά την προσπάθεια καταχώρησης και αξιολόγησης των διάφορων κλινικών συνδρόμων της σκλήρυνσης κατά πλάκας (ΣΚΠΣ).
Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί ένα σπουδαίο διαγνωστικό εργαλείο τόσο για την άνοια όσο και για την επιληψία.
Είναι πλέον γνωστό ότι το ένζυμο της αρυλοσουλφατάσης διαταράσσει το μεταβολισμό της μυελίνης των νεύρων.
Η οπτική νευρομυελίτιδα αρχίζει με μια έντονη δράση του «συμπληρώματος» σε ανοσολογικό επίπεδο, κυρίως περιαγγειακά, δημιουργώντας μια αρνητική θέση ακριβώς στο σημείο των αγγείων όπου «χτυπάει».
Η παρουσία απομυελινωτικών εστιών στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί σε πάμπολλες περιπτώσεις ύπαρξης νόσου του κινητικού νευρώνα.