Αποφράξεις σπονδυλικών αρτηριών
Πρόκειται για ένα κλινικό πρόβλημα όχι και τόσο τακτικό αλλά όπως έχουμε δει στη βιονευρολογική όχι και σπάνιο.
Πρόκειται για ένα κλινικό πρόβλημα όχι και τόσο τακτικό αλλά όπως έχουμε δει στη βιονευρολογική όχι και σπάνιο.
Σε διαταραχές της σπονδυλικής στήλης βλέπουμε στη βιονευρολογική τακτικά συνωδά συμπτώματα της λειτουργίας αφόδευσης και ούρησης.
Τα απομυελινωτικά νοσήματα και κυρίως η σκλήρυνση κατά πλάκας, είναι αγνώστου ακριβούς αιτιολογίας.
Όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, πρόκειται για τραυματικές βλάβες που, πολλές φορές, συνδυάζονται με αθλητική δραστηριότητα.
Κάθε σπόνδυλος αποτελείται από τις αποφύσεις του, τους συνδέσμους του και τις αρθρώσεις του.
Στη Βιονευρολογική, εφαρμόζοντας την προβολή και καταγράφοντας ηλεκτρονικά την αντίδραση ασθενών με εγκεφαλικές παθήσεις (biofeedback), κάνουμε ουσιαστικές διαπιστώσεις των συμπτωμάτων της κλινικής εικόνας.
Σε πάρα πολύ μικρές δόσεις το μονοξείδιο του αζώτου, που διαθέτει ένα ελεύθερο ηλεκτρόνιο, παράγεται μέσω του μεταβολισμού από τον οργανισμό, προκαλώντας την αυξημένη λειτουργία κάποιων ενζύμων με αντιοξειδωτική δράση.
Σε ψυχομετρικές αναλύσεις στη Βιονευρολογική, έχουμε διαπιστώσει ότι οι υπεροπτικές συμπεριφορές ή αντιδράσεις πανικού συμβαίνουν κατά την οσμή ιδρώτα από ανθρώπους «ιδίου» χαρακτήρα ή γενετικής προέλευσης.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, γνωρίζουμε έναν πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφόρων ειδών φόβων και φοβίες.
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας ασθενείς με φοβική διαταραχή, χρησιμοποιήσαμε πέρα από τις ψυχομετρικές και ψυχιατρικές εξετάσεις και τα γνωστικά προκλητά δυναμικά (Ρ300).
Πρόκειται για μια αυτοάνοσου τύπου, μη φυσιολογική, αντίδραση χωρίς γνωστή, σαφή αιτιολογία.
Η «μονήρης» επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει πάρα πολύ εδώ στην Βιονευρολογική, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή.
Από καταβολής των νευρολογικών εξετάσεων, υπάρχει πάντοτε το ερώτημα και υφίστανται τουλάχιστον στην Βιονευρολογική, ακόμη και σήμερα΄ είναι μια σύντομη απώλεια των αισθήσεων ή μείωση της επαγρύπνησης μια επιληπτική κρίση ναι ή όχι;
Χωρίς αμφιβολία στον ύπνο, και μάλιστα στο βαθύ ύπνο και ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που έχουμε υπνοβασία, υπάρχουν σαφώς στοιχεία εμφάνισης βίαιων κινήσεων ή και πράξεων ακόμη.
Ο υπνοβάτης, αναμενόμενα, σηκώνεται το βράδυ χωρίς να έχει αίσθηση του τι κάνει και που πάει, περιφέρεται κάνοντας διάφορες κινήσεις ή μια συγκεκριμένη διαδρομή και επιστρέφει.
Ο ύπνος, πολλές φορές στα τελευταία του στάδια, ιδιαίτερα κατά την περίπτωση του σταδίου REM, και όταν έχει προϋπάρξει μια έντονη κουραστική μέρα, οινοποσία ή ακόμη συνοδεία με φάρμακα, ενδέχεται, όπως έχει δείξει και η πείρα μας στην Βιονευρολογική, να παρουσιάζει έντονα συμπτώματα βίας ακόμη και εναντίων του συντρόφου που κοιμάται μαζί του.
Μερικές περιπτώσεις από το αρχείο της Βιονευρολογικής, επιβεβαιώνουν τα αποτελέσματα αυτά που έγιναν γνωστά από Γερμανικές κλινικές, που εξέτασαν το ουραιμικό αιμολυτικό σύνδρομο και την γενικευμένη νεφρική ανεπάρκεια, ύστερα από λοίμωξη από E.C..
Πάρα πολλές φορές, η έννοια της ισχυρής ή ελαφριάς εγκεφαλικής βλάβης, υπολογίζεται από τα συμπτώματα και όχι από τις ανατομικές ή λειτουργικές βλάβες που υπάρχουν στον εγκέφαλο.
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Ο εγκεφαλικός φραγμός είναι ένα σύστημα κυττάρων που δημιουργεί ένα πελώριο δίχτυ, που «σκεπάζει» όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, έτσι που να το προστατεύει από διάφορους οργανισμούς, οι οποίοι όταν περάσουν και έρθουν σε επαφή με εγκέφαλο ή νωτιαίο μυελό, έχουν παθογενετικά αποτελέσματα.