Κρανιοεγκεφαλική κάκωση με επιληπτικές κρίσεις ύστερα από χρόνια
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Οι λοιμώξεις του νευρικού συστήματος, όπως έχουμε δει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ένα «σταυρόλεξο».
Πάρα πολλές φορές εμφανίζεται μια ζάλη ή ακόμη και σκοτοδίνη ή αδυναμία συγκέντρωσης, γενικά μια συνειδησιακή διαταραχή, τόσο σε ότι αφορά το επίπεδο όσο και το περιεχόμενο, όταν έχουμε έντονους πόνους στον αυχένα, που συνοδεύονται και με αυχενική δυσκαμψία.
Στην Βιονευρολογική, στις πολύωρες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές, σε ανθρώπους με προβλήματα πανικού, ή έντονη επιθυμία, ακόμη και ιδιοψυχαναγκαστικής νεύρωσης, πολύ τακτικά βλέπουμε, όταν το πρόβλημα οξύνεται, να υπάρχει μια αυξημένη δραστηριότητα στο κροταφικό κυρίως λοβό, η οποία εντείνεται όσο επιτείνεται το πρόβλημα.
Το τρίξιμο των δοντιών ή αλλιώς «νυχτερινός» οδοντικός τριγμός θεωρείται και εκλαμβάνεται, δυστυχώς, και από ιατρικούς κύκλους πολλές φορές, σαν μια ατομική διαταραχή.
Μια σπονδυλολίσθηση, η αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, αρκετά συχνά και μάλιστα ύστερα από σύντομη σκέψη, οδηγεί σε χειρουργικά διορθωτικά μέτρα, κυρίως δε σε οστεοσυνθέσεις.
Το μεγάλο δίλλημα, στην περίπτωση ενός αυχενικού συνδρόμου με μυελοπάθεια ή στένωση του αυχενικού αυλού, είναι εάν και ποτέ επεμβαίνουν χειρουργικά.
Πολλοί ασθενείς παρατηρούν λανθασμένα και θεωρούν ότι υπεύθυνο για το «σφύριγμα» στο αυτί είναι μια κατάσταση ιδιαιτέρου στρες.
Γνωρίζουμε, ήδη, από πάρα πολλά χρόνια και από πολλές έρευνες πολλαπλών ινστιτούτων, ότι η κατάθλιψη «στεναχώρια» είναι ένα γεγονός εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Η σκλήρυνση κατά πλάκας εμφανίζει μια σειρά από συγκεκριμένα συμπτώματα (π.χ. κινητικές, αισθητικές, αισθητήριες διαταραχές κ.λ.π.) . Τα συμπτώματα εμφανίζονται σε διάφορους συνδυασμούς.
Νέες έρευνες, έχουν καταδείξει ότι ο μαγνητικός ερεθισμός κάποιων περιοχών του εγκεφάλου, οι οποίες μπορούν να ερευνηθούν σε ότι αφορά την πρόληψη σε κάποια νευρολογικά σύνδρομα, προσφέρει μεγάλες θεραπευτικές προσδοκίες.
Είναι μια τεχνική ,που αποδίδει πάρα πολύ, και ιδιαίτερα λίγο παραμελημένη τον τελευταίο καιρό. Η μεγάλη τους χρησιμότητα είναι στο ότι είναι η μόνη που ελέγχει με ακρίβεια την διάσπαση του εγκεφαλικού φραγμού και μπορεί να ερευνήσει ασθένειες, οι οποίες είναι δύσκολα να γίνουν με τις άλλες συνηθισμένες μεθόδου.
Η μείωση της ακοής ακόμη και σε νέα άτομα αντιμετωπίζεται επιπόλαια και δεν αναφέρεται έγκαιρα στον γιατρό.
Έχει αποδειχτεί, κυρίως εδώ στην Βιονευρολογική, ότι το μεγαλύτερο «όπλο» για την σωστή αγωγή και θεραπεία είναι η παρακολούθηση και η εκτίμηση της πορείας της νόσου ενός ασθενούς.
Είναι γνωστή η συμπτωματολογία του ευερέθιστου εντέρου, το οποίο παρουσιάζεται με έντονους πόνους στο στομάχι και στο έντερο και με μια τάση «φουσκώματος» ύστερα από γεύμα ή και ξαφνικά.
Εδώ και πέρα πολλές δεκάδες χρόνια, ο λόγος και η ανθρώπινη ομιλία έχει τύχει μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος και πολλαπλών ερευνών, δυστυχώς με φτωχά μέχρι σήμερα αποτελέσματα.
Από παλιά γνωρίζουμε στη Βιονευρολογική έναν χάρτη που επιδείκνυε τα κέντρα των νευρικών τόξων διαφόρων συναισθημάτων (φωτογραφία).
Το P300 είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του εγκεφαλογραφήματος όπου με ιδιαίτερα ευαίσθητες παραμέτρους μπορούμε να ανιχνεύσουμε μνήμη και αντίληψη, μερικές φορές ακόμα κα το ψεύδος στον εγκέφαλο.
Πάμπολλες φορές, όπως σε κάθε ιατρείο, έτσι και στην Βιονευρολογική, γίνεται τακτική αναφορά για πιθανή απώλεια συνείδησης.
Όπως έχει δείξει η εμπειρία μας στην Βιονευρολογική, πρόκειται για δυο κλινικά συστήματα που είναι έντονα συνδεδεμένα μεταξύ τους.