Σύγχυση (ντελίριο)
Ότι αφορά την σύγχυση και την κατάσταση ντελίριο, που προκύπτει πολλές φορές από αυτή, υπάρχει και μεταξύ των εξεταστών-ιατρών, πολλές φορές, παρόμοια αναταραχή, σε ότι αφορά τον όρο.
Ότι αφορά την σύγχυση και την κατάσταση ντελίριο, που προκύπτει πολλές φορές από αυτή, υπάρχει και μεταξύ των εξεταστών-ιατρών, πολλές φορές, παρόμοια αναταραχή, σε ότι αφορά τον όρο.
Το ντελίριο, κλασσικά, είναι η εμφάνιση κυμαινόμενης συνειδησιακής διαταραχής με ελαττωμένη την επαγρύπνηση, σε ότι αφορά το γύρω περιβάλλον και τη σχέση με τα διάφορα άτομα και εμφανίζεται σταδιακά, αλλά κατά κανόνα και απότομα.
Στη Βιονευρολογική, έχουμε δει άπειρες φορές διάφορες μορφές καταστάσεων πανικού ή διαταραχής πανικού, όπου σχεδόν πάντοτε υπάρχει μια συγκεκριμένη «αρχή» των συμπτωμάτων.
Σχεδόν κάθε δεύτερος ασθενής που έρχεται για μια νευρολογική εξέταση παραπονιέται, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, για την ύπαρξη στιγμών αδυναμίας κάποιων ομάδων μυών ή και ολόκληρου του κορμού.
Η «πτώση ποδός» εμφανίζεται τακτικά και πολλές φορές μπορεί να περάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα απαρατήρητη, όταν είναι ήπιας συμπτωματολογίας.
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική κύριο χαρακτηριστικό αυτών των συμπτωμάτων είναι η απώλεια της αίσθησης, της αναγνώρισης μέσω της αφής αντικειμένων.
Σχεδόν πάντα και στις δυο περιπτώσεις χρόνιου αλκοολισμού και ιώσεων όπως έχουμε αντιληφθεί εδώ στη Βιονευρολογική εμφανίζονται ανοϊκές καταστάσεις οι οποίες μπορούν να παραπλανήσουν τον κλινικό γιατρό και να πιστέψει ότι έχει να κάνει με αληθινή άνοια ή Alzheimer.
Συμβαίνει πάρα πολλές φορές καταθλιπτικοί ασθενείς να εμφανίζουν προβλήματα μνήμης.
Ο υποθυρεοειδισμός και συγκεκριμένα αυτός του τύπου του Hashimoto πολύ τακτικά δημιουργεί κλινικές εικόνες όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική με έντονες απώλειες μνήμης και προσοχής.
Είναι ένας απλός ψυχιατρικός κανόνας που επιβεβαιώνεται και τακτικά και εδώ στη Βιονευρολογική.
Ακόμα και όταν έχουμε ένα και μοναδικό επεισόδιο απώλειας συνείδησης ή έστω επανειλημμένες μικρές διαταραχές της συνείδησης, πρέπει να προφυλάξουμε τα άτομα αυτά από όλες τις δυσάρεστες συνέπειες.
Πάρα πολλές φορές σε γηραιότερους ασθενείς (άνω των εξήντα πέντε ετών) εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε τακτικά έντονες διαταραχές της συνείδησης που πολλές από αυτές φαίνονται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χωρίς αυτό να γίνεται κατανοητό.
Όταν αναφερόμαστε σε αφασίες εννοούμε διάφορες διαταραχές του λόγου.
Σαφώς δεν είναι κάτι συνηθισμένο η αλλαγή της ταυτότητας οικιοθελώς.
Η αποπραγματοποίηση είναι όταν κάποιος ασθενής αδυνατεί να κατανοήσει συγκεκριμένο τμήμα του περιβάλλοντος ή σχετικό με αυτό γεγονότα.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Πολύ τακτικά όπως έχουμε διαπιστώσει και στη Βιονευρολογική η εμφάνιση του συνδρόμου Sjogren ξεκινάει με ξηροστομία της στοματικής κοιλότητας και χαρακτηριστικές βλάβες περιοδοντικού τύπου ή των οδοντικών ριζών.
Έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, τακτικά, να παρουσιάζονται έντονα προβλήματα μετά από κάμψη ή έκταση του αυχένα σε υπερβολικό βαθμό.
Πρόκειται για νευροχειρουργικές επεμβάσεις, που εκτελούνται τα τελευταία χρόνια με μεγάλη συχνότητα σε νευροχειρουργικές κλινικές, λόγω πιέσεως του μυελού από διάφορα αίτια.
Φαίνεται ο καθιστικός τρόπος ζωής και η έλλειψη αθλητικών δραστηριοτήτων, καθώς και το υπέρβαρος συμβάλλουν στη δημιουργία μιας αυχενικής μυελοπάθειας.