Διεγερσιμότητα (arousal) και βαθύς ύπνος
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων
Η επιθετικότητα είναι μία κατάσταση έντασης που χαρακτηρίζει πάρα πολλά άτομα και σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται εμφανής όταν παρουσιάζεται χωρίς λόγο.
Για πολλούς ανθρώπους το πρόβλημα της αϋπνίας διαρκεί αρκετό καιρό.
Σήμερα η νευρολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που πλέον στην πλειάδα των συμπτωμάτων που παρουσιάζονται στα εξωτερικά ιατρεία για έρευνα δεν εξετάζουμε κάτι που είναι εμφανές αλλά κάτι που μπορεί να γίνει εμφανές στην πορεία.
Αυτό το τρίγωνο συμπτωμάτων είναι που χαρακτηρίζει την ινομυαλγία˙ εμφανίζεται έντονη απώλεια συγκέντρωσης που συνυπάρχει με διαταραχές του ύπνου, κούραση και έντονους πόνους.
Σ’ όλες τις μορφές των επιληπτικών κρίσεων, για την προσαρμογή της θεραπείας και για την ικανοποιητική αντιμετώπισή αυτών με φάρμακα πρέπει να προϋπάρχει μια «υγιεινή» του ύπνου.
Η ινομυαλγία είναι ένα «σύνδρομο» πόνου.
Οι υπνοβασίες είναι διαταραχές του ύπνου που χαρακτηρίζονται κατά κύριο λόγο από κινητικές, παροξυσμικές διαταραχές, καθώς ο ασθενής κοιμάται.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελεί χαρακτηριστική εξέταση που δείχνει παραστατικά και πιστοποιεί την ύπαρξη της υπνοβασίας.
Ένα ουσιώδες σύμπτωμα της υπνοβασίας που πρέπει να ερευνάται είναι η διάρκεια της.
Σε όποιο στάδιο κι αν βρίσκεται η κατάσταση του υπνοβάτη, δεν πρέπει ποτέ να «ξυπνάει» απότομα· πρέπει κανείς να παρακολουθεί ήσυχα την όλη διαδικασία και να περιμένει να γυρίσει στο κρεβάτι του.
Η παροδική σφαιρική αμνησία είναι μια κατάσταση που έχει τη βάση της σε μια αγγειακή διαταραχή κάποιας περιοχής του εγκεφάλου και κυρίως της περιοχής του ιπποκάμπου αμφοτερόπλευρα· χαρακτηρίζεται από μια περιοδική απώλεια μνήμης σε ελαφριά μορφή, ενώ ο ασθενής παραμένει πλήρως λειτουργικός.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Στις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, όπου ο εγκέφαλος τραυματίζεται σε διάφορες θέσεις αλλά κατά κύριο λόγο παρουσιάζει μια μικρή ή μεγάλη υποφυσιακή διαταραχή, υπάρχει πάρα πολύ μεγάλος κίνδυνος να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για μια δυσάρεστη κατάληξη μετά από σοκ.
Μετά από μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση συγκεκριμένες ορμόνες πρέπει να είναι κάτω από συνεχή έλεγχο∙ κυρίως αυτές που μας ενδιαφέρουν σε «πρώτο πλάνο» είναι οι αναπτυξιακές ορμόνες, οι ορμόνες του θυρεοειδούς, η κορτιζόλη και η προλακτίνη.
Στα εγκεφαλικά τραύματα η πρώτη φροντίδα είναι να αποκατασταθεί ο ασθενής και να ληφθούν εκείνα τα επείγοντα ιατρικά μέτρα, προκειμένου να σωθεί η ζωή του και να παραμείνει σε κατάσταση εγρήγορση
Στα εγκεφαλικά τραύματα η πρώτη φροντίδα είναι να αποκατασταθεί ο ασθενής και να ληφθούν εκείνα τα επείγοντα ιατρικά μέτρα, προκειμένου να σωθεί η ζωή του και να παραμείνει σε κατάσταση εγρήγορσης.
Μετά τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και τους τραυματισμούς του εγκεφάλου, εφόσον ο ασθενής επιζήσει άσχετα μ’ όλα τα νευρολογικά ή ψυχιατρικά συμπτώματα που παρουσιάζει, συνήθως ένα κύριο σημείο διαταραχής είναι η συμπεριφορά του.
Κυρίως μετά απ’ ένα εγκεφαλικό τραύμα παρουσιάζεται μια κλινική εικόνα που κατά κύριο λόγο χαρακτηρίζεται με την έλλειψη «ορμής», δηλαδή με μια χαρακτηριστική απάθεια.
Όπως συμβαίνει στα περισσότερα διαγνωστικά ιατρικά κέντρα, είναι δυνατόν σε μια πρώτη επίσκεψη σε έναν ειδικό γιατρό με την υπόνοια της νόσου του Alzheimer να μην έχει την τύχη ο ασθενής να καθοριστεί άμεσα η ασθένεια του και έτσι να προχωρήσει κανείς στα σωστά διαγνωστικά μέτρα.