H διαγνωστική σημασία των αντισωμάτων στη νόσο του Alzheimer
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Πράγματι «μάχοντας» χρόνια ολόκληρα τη νόσο του Alzheimer, έχει διαπιστωθεί ότι ασθενείς μ’ αυτήν τη νόσο έχουν πολλά περισσότερα αντισώματα στο αίμα τους σε σχέση με τους υγιείς.
Μεγάλες κλινικές έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια σχετικά με τη νόσο του Alzheimer έχουν καταδείξει ότι η διερεύνηση της ύπαρξης αντισωμάτων στο αίμα για πολλούς ασθενείς αποτελεί μια ένδειξη μιας ερχόμενης διαδικασίας της νόσου του Alzheimer.
To κοινωνικό προφίλ της νόσου του Alzheimer παίρνει τα τελευταία χρόνια μια «τρομακτική» μορφή.
Το παγκόσμιο πρόβλημα της νόσου του Alzheimer γίνεται αντιληπτό, όταν σκεφτούμε τα έξοδα που απαιτούνται σε παγκόσμιο επίπεδο για διάδοση, θεραπεία και για περίθαλψη.
Στις περιπτώσεις που η εγκεφαλοπάθεια Hashimoto μεταξύ των άλλων προσβάλλει και τον κινητικό νευρώνα, τότε είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση των λεγόμενων δεσμιδώσεων.
«Ένα τραύμα στο νωτιαίο μυελό είναι όντως μια έκρηξη σ’ ένα κέντρο υπολογιστών.»: αυτή η έκφραση προέρχεται από Ελβετό ερευνητή γιατρό.
Τα τραύματα του νωτιαίου μυελού προκαλούν παραλύσεις κυρίως των άκρων, της κύστεως και του εντέρου.
Το ντελίριο ή το παραλήρημα είναι μια χαρακτηριστική κατάσταση οξέας αναστάτωσης με χαρακτηριστική απώλεια των διανοητικών ικανοτήτων και μείωση της συνείδησης που επανέρχεται
Στις χώρες με προηγμένη ιατρική παρακολούθηση το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα ανήκει στις «στάνταρ» εξετάσεις, δηλαδή στη ρουτίνα των κλινικών εξετάσεων, που γίνεται σε όλους τους ασθενείς
Σε ότι αφορά την πρόληψη για αυτήν την ασθένεια υπάρχει ένα πάρα πολύ μεγάλο κενό
Σε ασθενείς που παράλληλα με την εμφάνιση της νόσου του Hashimoto σαν μια έκφραση της αυτοανόσου θυρεοειδίτιδας παρουσίαζαν και συμπτώματα που έμοιαζαν πολύ με αυτά της νόσου του κατώτερου κινητικού νευρώνα έχουν γίνει κλινικές παρατηρήσεις
Οι μακροχρόνιες έρευνες έχουν καταδείξει τον τελευταίο καιρό ότι το πρόβλημα της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας έγκειται κατά κύριο λόγο σε μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Ουσιαστικά, η πρόληψη αποτελεί την έναρξη της θεραπείας στις περιπτώσεις που έχουμε μια οποιαδήποτε διαπιστωμένη διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος
Εκείνο που διακρίνει την εμφάνιση παρενεργειών μετά από θεραπεία με natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια διαφορετικότητα συμπτωμάτων, η οποία όμως αρχικά μπορεί να θεωρηθεί και σαν στοιχείο της κρίσης της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Διεθνώς το φάρμακο natalizumab έχει πλέον καθιερωθεί σαν βασική θεραπεία για τις περιπτώσεις της σκλήρυνσης κατά πλάκας
Μια πολύ επικίνδυνη ένδειξη υπερδοσολογίας και παρενεργειών του φαρμάκου natalizumab σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, ιδίως όταν το λαμβάνουν για πολύ καιρό, είναι η εμφάνιση μυοκλονιών σε όλο το σώμα με παράλληλη παρουσία ανοϊκών καταστάσεων, συμπτωμάτων από την όραση και την παρεγκεφαλίδα και πυραμιδικών και εξωπυραμιδικών συνδρόμων, δηλαδή διαταραχές της βάδισης
Στις πολλές θεραπείες που γίνονται σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας με διάφορα ανοσολογικά ή ανοσορυθμιστικά φάρμακα, όπως είναι το natalizumab, είναι δυνατόν να εμφανιστούν κάποιες παρενέργειες που περιλαμβάνουν μια προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια ή ακόμη και μια σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια
To φάρμακο natalizumab έχει γίνει «γνωστό» σε ότι αφορά τις παρενέργειες του σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας κατά τη χρόνια χρήση του· η εμφάνιση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας συσχετίζεται με αυτό
Αναμφισβήτητα το φάρμακο natalizumab μετά από χρόνια χορήγηση σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας δημιουργεί παρενέργειες που εμφανίζονται με τη μορφή της μιας ή της άλλης εγκεφαλοπάθειας
Στην περίπτωση της προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας όπου έχουμε μια μακροχρόνια θεραπεία με natalizumab, κυρίως σε ασθενείς με εμφάνιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας με ώσεις και υφέσεις, τελείως ξαφνικά και πολύ γρήγορα εμφανίζονται συμπτώματα παρόμοια με της σκλήρυνσης κατά πλάκας, επιπλέον όμως με γνωστικές διαταραχές