Αίσθημα αδυναμίας μετά από περπάτημα
Το αίσθημα αδυναμίας βάδισης και βαριά πόδια μετά από περπάτημα χωρίς συνοδό εμφανίζεται τακτικά σε ασθενείς, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, με σκλήρυνση κατά πλάκας ή μυασθένεια.
Το αίσθημα αδυναμίας βάδισης και βαριά πόδια μετά από περπάτημα χωρίς συνοδό εμφανίζεται τακτικά σε ασθενείς, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, με σκλήρυνση κατά πλάκας ή μυασθένεια.
Είναι ένα φαινόμενο που τουλάχιστον εδώ στους δικούς μας ασθενείς στη Βιονευρολογική παρουσιάζεται τακτικά, περιοδικά ή και σταθερά.
Το σύνδρομο Lhermitte ή αλλιώς σύμπτωμα της «καρέκλας του κουρέα» είναι κάτι που ελέγχουμε σε κάθε ασθενή εδώ στη Βιονευρολογική.
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις διαταραχών περιφερικού, νευρικού συστήματος με τη μορφή μουδιάσματος και παραισθησιών στα άκρα οι ασθενείς πολλές φορές παραπονούνται για ενοχλήσεις μόνο στο ένα πόδι ή στο ένα χέρι.
Το έχουμε δει πολλές φορές στη Βιονευρολογική ιδιαίτερα σε γυναίκες ασθενείς και μάλιστα υπέρβαρες.
Ο νυχτερινός πόνος που εμφανίζεται απότομα κυρίως στα άκρα είναι νευροφυτικής αιτιολογίας και μπορεί να είναι ή τοπικής διαταραχής όπως συμβαίνει π.χ. με το σύνδρομο του καρπιαίου σωλήνα ή κεντρικής όπως είναι με τα «ανήσυχα» πόδια.
Πρόκειται για συμπτώματα που αναφέρονται σχεδόν πάντοτε από τους ασθενείς αλλά όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική είναι αρκετά δύσκολο να διαγνωστούν με ακρίβεια.
Πρόκειται για δυο «καινούργια» φάρμακα των τελευταίων ετών που είχαν προπαγανδιστεί έντονα από τις εταιρείες παραγωγής σαν λύση για τη νόσο τόσο της αγγειακής άνοιας όσο και του Alzheimer.
Συμβαίνει πάρα πολλές φορές καταθλιπτικοί ασθενείς να εμφανίζουν προβλήματα μνήμης.
Στις άνοιες ακόμη και αυτές της ελαφριάς μορφής σπάνια θα δούμε τη συνύπαρξη τους με αγχώδεις καταστάσεις.
Στη σύγχρονη εποχή όπως παρατηρούμε και στους ασθενείς που καταφθάνουν εδώ στη Βιονευρολογική είναι δυνατόν τα πρώτα συμπτώματα να εμφανίζονται με τη μορφή μιας επιβραδυνόμενης δράσης στο χώρο εργασίας.
Πάρα πολλές φορές σε γηραιότερους ασθενείς (άνω των εξήντα πέντε ετών) εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε τακτικά έντονες διαταραχές της συνείδησης που πολλές από αυτές φαίνονται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χωρίς αυτό να γίνεται κατανοητό.
Πρόκειται για την πιο δύσκολη κλινική μορφή της αμνησίας.
Οι αφασίες είναι κάτι που όπως γνωρίζουμε εδώ στη Βιονευρολογική μπορεί εύκολα να διαγνωστεί από τον έμπειρο νευρολόγο.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Όπως έχουμε καταλάβει, εξετάζοντας ασθενείς με διαταραχές πανικού εδώ στη Βιονευρολογική, οι περιγραφές τους ταιριάζουν «το ίδιο» πάρα πολύ μεταξύ τους σε διάφορα είδη ασθενών.
Τα τελευταία χρόνια όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική όλο και τακτικότερα παρατηρούμε σε ηλικιωμένους ασθενείς μας και κυρίως σε γυναίκες προβλήματα στους εξωκρινείς αδένες.
Εξετάζοντας χιλιάδες ασθενείς χρόνια στη Βιονευρολογική διαπιστώνουμε κάθε φορά την τεράστια σημασία που έχει η κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο.
Σε ασθενείς με παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, το πρώτο σύμπτωμα που προσέχουμε στη Βιονευρολογική, είναι οι ακτινογραφίες αυτών των ασθενών.
Πρόκειται για νευροχειρουργικές επεμβάσεις, που εκτελούνται τα τελευταία χρόνια με μεγάλη συχνότητα σε νευροχειρουργικές κλινικές, λόγω πιέσεως του μυελού από διάφορα αίτια.