Στρες και οφθαλμικός καταρράκτης
Μια από τις πιο επικίνδυνες εξελίξεις για τις οφθαλμολογικές διαταραχές στα νευρολογικά νοσήματα είναι και η δημιουργία του καταρράκτη, μετά από έντονο στρες
Μια από τις πιο επικίνδυνες εξελίξεις για τις οφθαλμολογικές διαταραχές στα νευρολογικά νοσήματα είναι και η δημιουργία του καταρράκτη, μετά από έντονο στρες
Στην προχωρημένη ηλικία το ντελίριο, δηλαδή, η σύγχυση εξαιτίας ενός οργανικού ψυχοσυνδρόμου, αρχίζει σιγά σιγά και αυξάνεται με διαφορετικό, κάθε φορά, ρυθμό
Η ωχρά κηλίδα είναι ο χιτώνας του πίσω μέρους του οφθαλμού και συντονίζει την οπτική οξύτητα
Πλησιάζοντας το δάκτυλο του εξεταστή προς τη μύτη του ασθενούς, τότε αυτός συγκλίνει τους οφθαλμούς, ενώ παράλληλα μειώνεται το εύρος της κόρης (σύγκλιση)
Πριν ένας γιατρός αποφανθεί για την ύπαρξη ενός ή όχι οργανικού ψυχοσυνδρόμου, είναι απόλυτο αναγκαίο μια μακροχρόνια και διεξοδική παρατήρηση της πορείας του ασθενούς
Ο νωτιαίος σωλήνας είναι ο οστικός σωλήνας που περιέχει μέσα του νωτιαίο μυελό, αγγεία και νεύρα
Ασφαλώς όχι όμωςυπάρχουν κάποια ψυχοθεραπευτικά βήματα που πρέπει να γίνουν.
Το βενζόλιο μαζί με μια συγγενική χημική ουσία, την τολουόλη, είναι πάρα πολύ επικίνδυνο για την εμφάνιση εγκεφαλοπαθειών
Στην σύγχρονη ιατρική κοινωνία, το πρόβλημα της άνοιας είναι με σιγουριά το υπ‘αριθμόν ένα στις προσπάθειες των ερευνητών και των θεράποντων ιατρών
Όποιος ασχολείται χρόνια με τη νευρολογία, ένα από τα γεγονότα που σίγουρα δεν ξεχνάει ποτέ είναι η ξαφνική πτώση του ασθενούς στο έδαφος με συνοδεία αφρών στο στόμα, τονικούς και κλωνικούς σπασμούς και απώλεια ούρων
Τόσο στην ιατρική και ιδιαίτερα στην ψυχιατρική, το πρώτο «μονοπάτι» που χρησιμοποιεί ο γιατρός για τη διάγνωση και την προσέγγιση του ασθενούς είναι η γνώση της χαρακτηριοδομής του
Στη Βιονευρολογική, συνηθίζουμε πάντα να εξετάζουμε προσεκτικά τη χαρακτηριοδομή όλων των ασθενών
Λέγεται απλά και χρησιμοποιείται τακτικά, αλλά τακτικότερα αγνοείται
Έχουμε μάθει στη Βιονευρολογική, ιδιαίτερα κατά τη λήψη του ιστορικού ασθενούς με ψυχοπαθολογικό υπόβαθρο, να λαμβάνουμε υπόψη τον τρόπο ικανοποίησης των ιδίων αναγκών
Έχουμε αντιμετωπίσει αρκετές φορές, ιδίως σε αποφρακτικά πνευμονικά νοσήματα εδώ στη Βιονευρολογική, διαταραχή της συνείδησης μέχρι και συγκοπή, ύστερα από έντονο παροξυσμικό βήχα
Μέχρι πρόσφατα στην ψυχιατρική και νευρολογία ίσχυε πάντοτε σαν κύριο κριτήριο η ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς, ως προς τη διάγνωση φοβικών διαταραχών ή πανικού.
Σε περιπτώσεις συνειδησιακής διαταραχής, μετά από απότομη «ανόρθωση», συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά να αποκαθίσταται αυτή, μετά από το κάθισμα του ασθενούς.
Εκτεταμένες έρευνες, που γίνανε στο πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης μεταξύ ανθρώπων που μένουν στην πόλη και αυτούς που μένουν στην ύπαιθρο, κατέδειξαν ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων της πόλης επηρεάζεται έντονα σε κάποιες περιοχές όπως η αμυγδαλή και ο φλοιός του προσαγωγείου σε περιπτώσεις θορύβου και έντασης.
Στη Βιονευρολογική, σειρά ασθενών παραπονιούνται για ένα αίσθημα βάρους γενικά στα άκρα και στο σώμα και μια ακαμψία.
Σχεδόν κάθε δεύτερος ασθενής που έρχεται για μια νευρολογική εξέταση παραπονιέται, όπως έχουμε δει και στη Βιονευρολογική, για την ύπαρξη στιγμών αδυναμίας κάποιων ομάδων μυών ή και ολόκληρου του κορμού.