Η νευραλγία του φάρυγγα και των αμυγδαλών (γλωσσοφαρυγγικό)
Η νευραλγία αυτή σαφώς δεν είναι συνηθισμένη, αλλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητική και διαρκείας
Η νευραλγία αυτή σαφώς δεν είναι συνηθισμένη, αλλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητική και διαρκείας
Επιληψία, νόσος Σαρκό, δυσαρθρία Η δυσαρθρία σαν αποκλειστικό σύμπτωμα έχει πάντα την βάση σε μια καλοήθη τις περισσότερες φορές ανατομική και εγκεφαλική δυσλειτουργία. Κάποια νευρωνικά δίκτυα εκφορτίζονται υπερσύγχρονα και έχουν το αποτέλεσμα αυτής της διαταραχής. Όταν όμως η δυσαρθρία συμβαδίζει και με μια έντονη αδυναμία μυϊκή του προσώπου ή της γλώσσας τότε σαφώς υπάρχει και […]
Όπως έχει διαπιστωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, ως κύτταρα – καθρέφτες ορίζονται εκείνα τα νευρολογικά κύτταρα τα οποία είναι υπεύθυνα για την κατανόηση των κινήσεών μας, της γλώσσας, καθώς επίσης και την κατανόηση κινήσεων τρίτων ανθρώπων.
Υπάρχουν πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στην ευφυΐα.
Μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα παρουσιάστηκε από το Εδιμβούργο της Σκωτίας, όπου πιστοποιήθηκε ένα γεγονός ιδιαίτερης σημασίας για τη νόσο τουAlzheimer.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει πάντοτε την ανάγκη της επικοινωνίας, η οποία αποτελεί και τη βασική του λειτουργία
Η κατάποση είναι μια από τις πλέον ουσιώδεις λειτουργίες του οργανισμού και άκρως απαραίτητη από τις πρώτες μέρες ζωής
Όταν η γλώσσα έξω από το στόμα στρέφεται προς μια μεριά, ακόμη και μέσα, αυτή η μεριά σημαίνει ότι έχει βλάβη και συγκεκριμένα η βλάβη αφορά τη δέκατη εγκεφαλική συζυγία, δηλαδή το υπογλώσσιο νεύρο που νευρεί τη γλώσσα και την κατευθύνει, όπως θέλει στις κινήσεις της
Tις διαταραχές του γλωσσοφαρυγγικού νεύρου έχουμε μάθει στη Βιονευρολογική να τις εξετάζουμε ιδιαίτερα και με μεγάλη προσοχή, διότι έχουν μια κοινή προέλευση από τον προμήκη του εγκεφάλου και «πάνε παράλληλα» με βλάβη και άλλων νεύρων
Οι στοματικές δυσκινησίες είναι διαταραχές της γλώσσας και της στοματικής κοιλότητας με συσπάσεις των μικρών μυών και έντονη δυσαρθρία
Εδώ και πολλά χρόνια εξετάζονται στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, πτυχές του λόγου που στην περίπτωση της αφασίας (ο ασθενής δε μιλάει καθόλου ή ελάχιστα) ερευνά το νευρωνικό τόξο που προκαλεί την κατάσταση αυτή.