Υπερκινησίες και «τικ» στα παιδιά
Πολλές φορές παρατηρούμε μερικές κινήσεις, οι οποίες κατά κανόνα είναι υπερκινητικές, αλλά μοιάζουν με «τικ» σταδιακά
Πολλές φορές παρατηρούμε μερικές κινήσεις, οι οποίες κατά κανόνα είναι υπερκινητικές, αλλά μοιάζουν με «τικ» σταδιακά
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, όχι και τόσο τακτικά αλλά αρκετά συχνά και ιδιαίτερα σε ασθενείς με χρόνια λήψη νευροληπτικών φαρμάκων, συμβαίνει να παρουσιάζονται στους μύες της στοματικής κοιλότητας τακτικά δυστονικές διαταραχές· ιδιαίτερα όταν αυτές συμβαίνουν στην περιοχή του ουρανίσκου και στους μύες του φάρυγγα, τότε το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο και πολύ πιο πολύπλοκο, σπάνια δε τις βλέπουμε στην περιοχή της γλώσσας
Οι γνωστικές διαταραχές συμβαίνουν, όπως έχουμε παρατηρήσει στη Βιονευρολογική, κατά κύριο λόγο στον τρόπο σκέψης, σε διαταραχές της μνήμης, δυσκολίες μάθησης ή διαταραχές της γλώσσας
Κυρίως εκείνο που ενοχλεί είναι ένας τριγμός κατά την προσπάθεια να ανοιχτεί το στόμα ή να πιεστούν τα δόντια
Όταν η γλώσσα έξω από το στόμα στρέφεται προς μια μεριά, ακόμη και μέσα, αυτή η μεριά σημαίνει ότι έχει βλάβη και συγκεκριμένα η βλάβη αφορά τη δέκατη εγκεφαλική συζυγία, δηλαδή το υπογλώσσιο νεύρο που νευρεί τη γλώσσα και την κατευθύνει, όπως θέλει στις κινήσεις της
Tις διαταραχές του γλωσσοφαρυγγικού νεύρου έχουμε μάθει στη Βιονευρολογική να τις εξετάζουμε ιδιαίτερα και με μεγάλη προσοχή, διότι έχουν μια κοινή προέλευση από τον προμήκη του εγκεφάλου και «πάνε παράλληλα» με βλάβη και άλλων νεύρων
Ενώ είναι πάρα πολύ γνωστή η νευραλγία του τριδύμου, το γλωσσοφαρυγγικό νεύρο, που γειτνιάζει σε ότι αφορά ανατομικά με το τρίδυμο, δεν αναφέρεται και τόσο τακτικά
Οι στοματικές δυσκινησίες είναι διαταραχές της γλώσσας και της στοματικής κοιλότητας με συσπάσεις των μικρών μυών και έντονη δυσαρθρία
Οι δεσμιδώσεις συνοδεύουν σχεδόν πάντα σε διάφορα στάδια τη νόσο του κινητικού νευρώνα
Το γονίδιο SRGAP2C είναι μια παραλλαγή ή καλύτερα αντιγραφή του αρχικού γονιδίου SRGAP2 και παίζει ένα πολύ ουσιαστικό ρόλο στη δημιουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου με μια κωδικοποιημένη δραστηριότητα που έχει αρχίσει εδώ και τρείς χιλιάδες χρόνια
Υπάρχουν αρκετές νευρολογικές αρρώστιες, οι οποίες δημιουργούν ένα σταδιακά αυξανόμενο πρόβλημα, όταν μειώνεται η αίσθηση των 2/3 της γλώσσας και ελαττώνεται επίσης το σάλιο ή υπεραυξάνεται το σάλιο
Στη Βιονευρολογική, προκειμένου να κάνουμε ένα γρήγορο έλεγχο της δυσαρθρίας, χρησιμοποιούμε την «άσκηση» διαφόρων συμφώνων
Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που τμήματα ή ολόκληρη η γλώσσα κινείται με δυσκολία, λίγο ή καθόλου
Η νευραλγία αυτή σαφώς δεν είναι συνηθισμένη, αλλά είναι ιδιαίτερα ενοχλητική και διαρκείας
Είναι ένα φαινόμενο τακτικό, ένας ξαφνικός διαξιφιστικός πόνος, από τη μια μεριά του στόματος και της γλώσσας, μετά από επαφή με κάτι κρύο
Εδώ και πέρα πολλές δεκάδες χρόνια, ο λόγος και η ανθρώπινη ομιλία έχει τύχει μεγάλου επιστημονικού ενδιαφέροντος και πολλαπλών ερευνών, δυστυχώς με φτωχά μέχρι σήμερα αποτελέσματα.
Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο συνδυασμό όπου έχουμε μια διαταραχή της ομιλίας λόγω βλάβης της ίδιας της γλώσσας.
Πρόκειται για ένα κομμάτι της επιστήμης που απασχολεί τους νευροφυσιολόγους τον τελευταίο καιρό πάρα πολύ.
Εδώ και πολλά χρόνια εξετάζονται στην Βιονευρολογική, μεταξύ των άλλων, πτυχές του λόγου που στην περίπτωση της αφασίας (ο ασθενής δε μιλάει καθόλου ή ελάχιστα) ερευνά το νευρωνικό τόξο που προκαλεί την κατάσταση αυτή.
Η Όψιμη Δυσκινησία είναι ένα χαρακτηριστικό σύνδρομο περισσότερο ιατρογενούς προέλευσης.