«Εκρήξεις» στον εγκέφαλο
Σε περιπτώσεις μικρών τραυμάτων, στους ηλικιωμένους ανθρώπους πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο της «έκρηξης» του εγκεφαλικού ιστού σε διάφορα σημεία.
Σε περιπτώσεις μικρών τραυμάτων, στους ηλικιωμένους ανθρώπους πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο της «έκρηξης» του εγκεφαλικού ιστού σε διάφορα σημεία.
Συχνά σε γηραιούς ασθενείς παρατηρούμε το φαινόμενο των επιληπτικών κρίσεων, κυρίως εστιακής μορφής, όπου προβάλλονται χαρακτηριστικές ανωμαλίες του εγκεφαλικού φλοιού.
Πρόκειται για μία καινούργια διάγνωση η οποία καθιερώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής επειδή αυτή η πάθηση εμφανίστηκε εκεί έντονα για πρώτη φορά.
Η άμεση λύση για την επαναφορά του αυτοελέγχου είναι η γνώση της λειτουργίας του.
Η ερπητική εγκεφαλοπάθεια συνήθως προσβάλλει τον κροταφικό λοβό και ως εκ τούτου σ’ αυτήν την περιοχή εμφανίζονται οι περισσότερες ενδείξεις, όπως για παράδειγμα εστιακές κρίσεις, απάθεια, διαταραχές του συναισθήματος και κινητικές βλάβες.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία νευροφυσιολογική μέθοδος κατά την οποία καταγράφεται η δραστηριότητα του φλοιού του εγκεφάλου.
Με την ονομασία PANDAS,που σημαίνει Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcal Infections, χαρακτηρίζεται εκείνη η κατάσταση που σε νεαρή παιδική ηλικία δημιουργείται μία στρεπτοκοκκική λοίμωξη με βάση την οποία αρχίζει η παραγωγή αντισωμάτων εναντίον του στρεπτόκοκκου.
Τα σύνδρομα των «τικ» και ιδιαίτερα το σύνδρομο Τουρέτ απαιτούν γρήγορη διάγνωση, προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα η θεραπευτική αγωγή.
Η μαγνητική τομογραφία που πλέον παρέχει νέες διαγνωστικές δυνατότητες στα νευρολογικά νοσήματα συμβάλλει και στη διάγνωση των «τικ».
Το σύνδρομο Τουρέτ, το οποίο έλαβε το όνομα του γιατρού ο οποίος πρώτος το περιέγραψε, είναι η νευρολογική κλινική εικόνα των διάφορων «τικ».
Ο χρόνος που εμφανίζονται οι γνωστικές διαταραχές και πιο συγκεκριμένα ο χρόνος που αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνουν σε μας ή στους άλλους είναι ένας χρόνος υψίστου κινδύνου.
Ουσιαστικό θεμέλιο των γνωστικών διαταραχών και της κλινικής τους έκφρασης στην καθημερινότητα είναι οι διαταραχές της λεγόμενης «σύντομης μνήμης»˙ πρόκειται για τη λεγόμενη επεισοδιακή μνήμη η οποία επεξεργάζεται τα γεγονότα και τα μεταφέρει σαν γνώση στον εγκέφαλο.
Μετά από τις αναλύσεις που έγιναν τα τελευταία διακόσια χρόνια στον κλάδο των νευροεπιστημών, οι νευρολόγοι είναι πλέον σε θέση με απλές οπτικές παρατηρήσεις διάφορων συμπτωμάτων να διαγνώσουν διάφορες νευρολογικές καταστάσεις.
Η νευροψυχολογία είναι η επιστήμη που προέκυψε το έτος 1930 από ένα μεγάλο επιστήμονα τον Goldstein, ο οποίος καθιέρωσε μία καινούρια μέθοδο σ’ αυτόν το χώρο.
Οι γνωστικές διαταραχές αποτελούν ένα σημαντικό προβληματισμό για τη νευρολογία, προκειμένου να μπορέσει κανείς να διαπιστώσει παθολογικές καταστάσεις και να προχωρήσει σε θεραπευτικές διαδικασίες.
Αρκετές φορές, ακόμη και ελαφρά τραύματα στο κεφάλι και κυρίως στο μέτωπο σε διάφορα αθλήματα ή άλλες δραστηριότητες προκαλούν χαρακτηριστικές αλλαγές στη συμπεριφορά.
Το συνδυασμό εμβοές και δυσαρθρία τον έχουμε συναντήσει τακτικά στις περιπτώσεις που υπάρχει παρεγκεφαλιδική διαταραχή.
Το σύνδρομο Meniere αποτελεί μία τακτική νευρολογική νόσο που εμφανίζει τεράστιες διακυμάνσεις ακόμα και κατά τη διάρκεια της ημέρας˙ μπορεί να εμφανιστεί για μερικά δευτερόλεπτα, ώρες, μέρες ή και εβδομάδες και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να καθηλώσει τον ασθενή.
Όταν ίλιγγοι, βαρηκοΐα και εμβοές παρουσιάζονται μαζί κατά κύριο πρόκειται για τη νόσο Meniere.
Η πρόσθια κάτω παρεγκεφαλιδική αρτηρία είναι ένα αγγείο το οποίο βρίσκεται δίπλα από την παρεγκεφαλίδα άμφω και η πορεία του στον εγκέφαλο είναι χαρακτηριστική.