H νόσος Alzheimer δεν εμφανίζεται σε μια νύχτα
Ας πάρουμε το παράδειγμα της νόσου του Alzheimer και της εξέλιξής της.
Ας πάρουμε το παράδειγμα της νόσου του Alzheimer και της εξέλιξής της.
Για να γίνει πιο εύκολη η διάγνωση των σιωπηλών νευρολογικών ασθενειών πριν ακόμα τα συμπτώματα γίνουν εμφανή, εκείνο που βοηθά ουσιαστικά είναι το εγκεφαλογράφημα.
Η σύγχρονη ιατρική έχει δείξει ότι η άμεση ανίχνευση διάφορων παθολογικών δεικτών έχει σαν αποτέλεσμα την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία πολλών ασθενειών.
Όσο κι αν φαίνεται περίεργο έχει καθιερωθεί σαν στάδιο πρόληψης της νόσου του Alzheimer μια ετήσια εξέταση του ασθενούς.
Στην περίπτωση των σιωπηλών νευρολογικών ασθενειών αυτή τη στιγμή τα έγκυρα διαγνωστικά μέσα είναι ελάχιστα.
Η αθροιστική κεφαλαλγία τύπου cluster που εμφανίζεται στα παιδιά είναι ένα πολύ επικίνδυνο νόσημα τόσο για την ανάπτυξη των παιδιών όσο και για την ψυχική τους υγεία.
Αιώνες τώρα ξέρουμε ότι η αϋπνία προάγει τις επιληπτικές κρίσεις.
Είναι δύο καταστάσεις οι οποίες συνυπάρχουν σχεδόν πάντα.
Είναι γεγονός πως η συχνότητα εμφάνισης της νόσου δεν είναι μεγάλη.
Η ινομυαλγία είναι μια νόσος με εμφανές σύνδρομο πόνου σ’ όλα τα άκρα του σώματος αλλά ταυτόχρονα και με διαταραχή ύπνου.
Όσον αφορά την ινομυαλγία, τα τελευταία χρόνια το κυριότερο πρόβλημα δεν είναι η διάγνωσή της αλλά η θεραπεία της.
ήμερα έχουμε φτάσει σ’ ένα προχωρημένο επίπεδο διάγνωσης που μπορούμε να ελέγξουμε όχι μόνο την ύπαρξη της εμμονής αλλά και τις ιδιαιτερότητες της, όπως επίσης μπορούμε να μαντέψουμε την επικινδυνότητα της για το μέλλον.
Αυτόν τον καιρό γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια για την εύρεση θεραπευτικών μέσων εξαιτίας της διάγνωσης των διαταραχών εντός του οργανισμού λόγω μοριακής μιμητικής.
Οι διαταραχές της σίτισης κατά τη διάρκεια του ύπνου είναι χαρακτηριστικές κλινικές εικόνες που συμβαδίζουν με τις επιληπτικές κρίσεις ή την υπνοβασία και συνήθως υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Υπάρχουν ορισμένες ασθένειες οι οποίες εμφανίζουν μυοκλονίες σαν μοναδικό σύμπτωμα.
Η υπνοβασία ακόμα κι αν υπήρξε σαν μεμονωμένο επεισόδιο στην παιδική ηλικία ή ακόμα κι αν υφίσταται σαν γενετική προδιάθεση μπορεί να εμφανιστεί έντονα μετά από νευρολογικές ασθένειες.
Το άγχος σαν εγκεφαλική δυσλειτουργία προερχόμενο από διάφορες καταστάσεις μπορεί να είναι η βάση μιας αντικοινωνικής συμπεριφοράς αλλά και προϊόν αυτής.
Η άνοια απασχολεί πάρα πολύ τους ιατρούς, διότι τον τελευταίο καιρό τα περιστατικά συσσωρεύονται παγκοσμίως και πολλές φορές παραμένουν αδιάγνωστα μέχρι το σημείο που γίνονται τόσο εμφανή που η διάγνωση τους μετά πλέον είναι «άχρηστη».
Όπως αναφέραμε και σε άλλα άρθρα, η ψυχογενής κρίση αποτελεί μια πολύ δύσκολη κλινική εικόνα διότι μαζί με τ’ άλλα προβλήματα προστίθεται και η «αμφιβολία» αν έχουμε να κάνουμε με μια γνήσια επιληπτική κρίση.
Οι επιληπτόμορφες κρίσεις αποτελούν ένα αντικείμενο της σύγχρονης νευρολογίας, έχοντας ένα μεγάλο κομμάτι των νευροεπιστημών να ασχολείται με μια σειρά κλινικών εικόνων που ενώ μοιάζουν με επιληπτικές καταστάσεις, δεν είναι.