Διαγνωστικοί «δείκτες» Alzheimer και η γενετική
Οι γενετικές διαδικασίες έχουν εισέλθει πλέον στη διάγνωση της νόσου του Alzheimer στα διάφορα στάδια και στις χρονικές στιγμές της.
Οι γενετικές διαδικασίες έχουν εισέλθει πλέον στη διάγνωση της νόσου του Alzheimer στα διάφορα στάδια και στις χρονικές στιγμές της.
Οι σουλφατίδες είναι συγκεκριμένες ουσίες που παράγονται κυρίως στον εγκέφαλο με χαρακτηριστική δομή και συγκεκριμένο τρόπο δράσης.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Η νόσος του Alzheimer αποτελεί σίγουρα τον μαύρο «ιππότη» για όλα τα συστήματα υγείας, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Στην περίπτωση της άνοιας του Lewy έχουμε μια νευρολογική συμπτωματολογία και κλινική εικόνα που μοιάζουν πολύ με αυτές της νόσου του Alzheimer, μόνο που συμπληρώνονται και με παρκινσονική συμπτωματολογία, κυρίως τρόμο και αταξία των χεριών καθώς επίσης και οπτικές παραισθήσεις.
Το παγκόσμιο πρόβλημα της νόσου του Alzheimer γίνεται αντιληπτό, όταν σκεφτούμε τα έξοδα που απαιτούνται σε παγκόσμιο επίπεδο για διάδοση, θεραπεία και για περίθαλψη.
Η κροταφομετωπιαία άνοια αποτελεί μια άλλη μορφή άνοιας, η οποία υπολογίζεται σε ένα ποσοστό 51% αυτών των περιπτώσεων.
Όπως συμβαίνει στα περισσότερα διαγνωστικά ιατρικά κέντρα, είναι δυνατόν σε μια πρώτη επίσκεψη σε έναν ειδικό γιατρό με την υπόνοια της νόσου του Alzheimer να μην έχει την τύχη ο ασθενής να καθοριστεί άμεσα η ασθένεια του και έτσι να προχωρήσει κανείς στα σωστά διαγνωστικά μέτρα.
Στην περίπτωση της νόσου του κινητικού νευρώνα όταν εμφανίζεται ταυτόχρονα με εγκεφαλοπάθεια Hashimoto ένα από τα χαρακτηριστικά κλινικά στοιχεία είναι η χρονική εξέλιξη της πορείας των συμπτωμάτων.
Στις περιπτώσεις που η εγκεφαλοπάθεια Hashimoto μεταξύ των άλλων προσβάλλει και τον κινητικό νευρώνα, τότε είναι χαρακτηριστική η εμφάνιση των λεγόμενων δεσμιδώσεων.
Όπως έχουν δείξει οι έρευνες από την εποχή που ο Αλοΐσιος Αλτσχάιμερ έβγαλε την ομώνυμη διάγνωση για αυτήν τη μορφή άνοιας μέχρι τώρα, η παθογένεια της νόσου βασίζεται στο γεγονός της παθολογικής συγκέντρωσης του β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.
Στη Βιονευρολογική διακατεχόμενοι από την πεποίθηση ότι στη νόσο του κινητικού νευρώνα έχουμε μια συγκεκριμένη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος, εδώ και πολλά χρόνια στη ρουτίνα της διάγνωσης, πέραν των άλλων νευροφυσιολογικών εξετάσεων που θεωρούνται απαραίτητες όπως είναι το ηλεκτρομυογράφημα, εφαρμόζουμε και την εικοσιτετράωρη καταγραφή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η έρευνα του εγκεφαλονωτιαίου υγρού είναι μια σπουδαία διαδικασία για όλες σχεδόν τις νευρολογικές και αρκετές ψυχικές παθήσεις.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα αποτελούσε μέχρι πριν μερικά χρόνια μια επίμονη, δύσκολη και χρονοβόρα εξέταση.
Αναμφίβολα κάτι που καταλαβαίνουμε όλοι αλλά σπάνια το «ψάχνουμε» είναι ο «συντονισμός» της ομιλίας ανάλογα με τα συναισθήματα.
Με την ανάπτυξη των καινούργιων διαγνωστικών μέσων τα τελευταία χρόνια όλο και τακτικότερα παρατηρούμε διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος, σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθεια Hashimoto.
Σίγουρα, ο συνδυασμός αυτών των δυο νοσολογικών καταστάσεων δεν αποτελεί κάτι το καινούργιο▪ υπήρχε από παλιά και μάλιστα υπάρχουν βιβλιογραφικές ενδείξεις για την πιθανή συνύπαρξη των δυο αυτών νοσημάτων, αλλά δεν είχαν εκτιμηθεί ανάλογα διότι τα διάφορα διαγνωστικά στοιχεία που υπήρχαν τότε δεν ήταν επαρκή.
Μέχρι στιγμής τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες σε ότι αφορά την εγκεφαλοπάθειαHashimoto και τη συννοσηρότητα που παρουσιάζει με το νευρικό σύστημα, τόσο κεντρικό όσο και περιφερικό.
Η παρουσία απομυελινωτικών εστιών στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου έχει πιστοποιηθεί σε πάμπολλες περιπτώσεις ύπαρξης νόσου του κινητικού νευρώνα.
Ο φόβος του «κοινωνικού αποκλεισμού» δεν είναι κάτι εξειδικευμένο ούτε κάτι γενετικά προσδιορισμένο▪ αποτελεί μια διαδικασία εκμάθησης που κάθε άτομο ξεκινάει