Ξαφνική ευαισθησία χαρακτήρα και έντονος σαρκασμός
Στη σύγχρονη ιατρική πλέον έχει γίνει γενικά παραδεκτό, σε οποιαδήποτε ασθένεια και αν υφίσταται πρέπει, να γίνεται ένας εκτεταμένος νευροψυχιατρικός έλεγχος
Στη σύγχρονη ιατρική πλέον έχει γίνει γενικά παραδεκτό, σε οποιαδήποτε ασθένεια και αν υφίσταται πρέπει, να γίνεται ένας εκτεταμένος νευροψυχιατρικός έλεγχος
Όπως άπειρες φορές έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, ένα παθολογικό ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι η άμεση πιστοποίηση της ύπαρξης επιλεπτοφορμικών εκφορτώσεων στον εγκέφαλο
Είναι ένα επιληπτικό σύνδρομο με πολλές τυπικές αλλοιώσεις στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, οι οποίες κάνουν τη διάγνωση του πολύ εύκολη
Όποιος ασχολείται χρόνια με τη νευρολογία, ένα από τα γεγονότα που σίγουρα δεν ξεχνάει ποτέ είναι η ξαφνική πτώση του ασθενούς στο έδαφος με συνοδεία αφρών στο στόμα, τονικούς και κλωνικούς σπασμούς και απώλεια ούρων
Η σεροτονίνη ίσως είναι ο πιο ιδιαίτερα «ευαίσθητος» νευροδιαβιβαστής του εγκεφάλου
Κάθε ιατρικό πρόβλημα με τη διάγνωση του φέρνει μαζί και μια μεγάλη απαίτηση˙ αυτή της γρήγορης και αποτελεσματικής θεραπείας
Η σχέση που αναφέρει ο τίτλος μας απασχολεί εδώ στη Βιονευρολογική σχεδόν σε κάθε ασθενή, γιατί τα αποτελέσματα της παρατήρησης είναι ουσιαστικής σημασίας για διάγνωση και θεραπεία
Τόσο στην ιατρική και ιδιαίτερα στην ψυχιατρική, το πρώτο «μονοπάτι» που χρησιμοποιεί ο γιατρός για τη διάγνωση και την προσέγγιση του ασθενούς είναι η γνώση της χαρακτηριοδομής του
Στη Βιονευρολογική, συνηθίζουμε πάντα να εξετάζουμε προσεκτικά τη χαρακτηριοδομή όλων των ασθενών
Από την αρχαιότητα, συγκεκριμένα από τον Ιπποκράτη, μέχρι και τα τελευταία χρόνια πριν κάποιες δεκαετίες, δηλαδή, την εποχή του Φρόυντ, το ιατρικό ενδιαφέρον για τη δομή και τις παραμέτρους του χαρακτήρα του ατόμου μονοπωλούσε την ένταση και την έρευνα παρά πολλών φιλοσόφων και γιατρών
Στη Βιονευρολογική έχουμε δει τακτικά σε ανθρώπους, μετά από νευρολογικές παθήσεις, όπως κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, πάρκινσον κ.τ.λ., να «τραυλίζουν».
Πολλές φορές, η εναλλαγή του φωτός στο γυμνό μάτι προκαλεί επιληπτικές κρίσεις σε άτομα με προδιάθεση
Από την εμπειρία που έχουμε στη Βιονευρολογική συνηθίζουμε να προτιμούμε την έκφραση επιληπτικού επεισοδίου αντί της διάγνωσης της επιληψίας, που πολλές φορές ίσως και άδικα δίνει ένα στίγμα στον ασθενή
Το «jamais vu» είναι κλινικά ο αντίποδας του «déjà vu», που σημαίνει το αίσθημα της ανοικιότητας
Πρόκειται για την πιο δύσκολη μορφή κρίσεων
Το κέντρο της ακοής, στην έλικα του Χελς, είναι μια ευαίσθητη και αρκετά προσιτή, σε τραύματα και λοιμώξεις, περιοχή
Υπάρχουν κάποιες ουσίες που, όταν βρίσκονται σε υπερεπάρκεια στον οργανισμό, διεγείρουν τον εγκέφαλο σε επιληπτικές κρίσεις
Πολλές φορές, οι συγγενείς των ασθενών με επιληπτικές κρίσεις παραξενεύονται, όταν οι γιατροί τους αναφέρουν τη διάγνωση αυτή
Ασθενείς παραπονιούνται, αρκετές φορές, για διαταραχές αισθητικότητας με τη μορφή κρίσεων
Οι διαταραχές της μνήμης, δυστυχώς, λόγω της αύξησης των συμπτωμάτων ανοιών και alzheimer δεν αντιμετωπίζονται από τους κλινικούς γιατρούς και το περιβάλλον τους με τη δέουσα προσοχή, σε ότι αφορά τη διαφοροδιάγνωση