«Άτυπες» εμφανίσεις αδυναμίας
Στη Βιονευρολογική συνηθίζουμε, όταν παρουσιάζονται ασθενείς οι οποίοι επικαλούνται «άτυπη» αδυναμία, να κάνουμε έναν πλήρη έλεγχο, άμεσο όμως, σε ότι αφορά την αρμονία των κινήσεων.
Στη Βιονευρολογική συνηθίζουμε, όταν παρουσιάζονται ασθενείς οι οποίοι επικαλούνται «άτυπη» αδυναμία, να κάνουμε έναν πλήρη έλεγχο, άμεσο όμως, σε ότι αφορά την αρμονία των κινήσεων.
Το αίσθημα αδυναμίας βάδισης και βαριά πόδια μετά από περπάτημα χωρίς συνοδό εμφανίζεται τακτικά σε ασθενείς, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, με σκλήρυνση κατά πλάκας ή μυασθένεια.
Είναι ένα φαινόμενο που τουλάχιστον εδώ στους δικούς μας ασθενείς στη Βιονευρολογική παρουσιάζεται τακτικά, περιοδικά ή και σταθερά.
Διαπιστώνουμε σε τακτικές εξετάσεις ανθρώπων με ανάλογα προβλήματα εδώ στη Βιονευρολογική, πόσο ουσιώδης είναι ο εντοπισμός της δυσλειτουργίας της αδυναμίας κάποιων άκρων.
Η «πτώση ποδός» εμφανίζεται τακτικά και πολλές φορές μπορεί να περάσει για μεγάλο χρονικό διάστημα απαρατήρητη, όταν είναι ήπιας συμπτωματολογίας.
Ενώ η γκρίνια των ασθενών είναι μεγάλη όταν υποφέρουν από παραισθησίες και μουδιάσματα δεν είναι σε θέση να οριοθετήσουν ακριβώς το πρόβλημα.
Πρόκειται για μια χαρακτηριστική κλινική μορφή παραισθησιών και μουδιάσματος σε διαταραχές του ωλένιου νεύρου.
Πριν ανακαλυφθούν τα μοντέρνα διαγνωστικά μέσα κυρίως ο μαγνητικός τομογράφος και η 24ωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή πολλοί γιατροί προσπαθούσαν να θέσουν τη διαφοροδιάγνωση άνοιας, κατάθλιψης από τον τρόπο προσβολής της μνήμης.
Η απώλεια επικοινωνίας όπως έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική πάρα πολύ τακτικά προσβάλλει γηραιούς ασθενείς με διάφορες παθήσεις.
Η τρομερή άνοδος των τελευταίων χρόνων των περιπτώσεων με άνοια δημιουργεί τεράστια διαγνωστικά προβλήματα.
Η τοποθέτηση της διάγνωσης «κάποιας» άνοιας δεν πρέπει να γίνεται ποτέ πρόχειρα.
Λόγω των μοντέρνων συνθηκών διαβίωσης και ιδιαίτερα των διατροφικών συνηθειών κυρίως σε άτομα τρίτης ηλικίας όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική έχουμε καταστάσεις υποβιταμίνωσης Β12.
Είναι ένας απλός ψυχιατρικός κανόνας που επιβεβαιώνεται και τακτικά και εδώ στη Βιονευρολογική.
Όταν έχουμε την εμφάνιση διαταραχών της μνήμης και κυρίως με συνοδεία μιας απάθειας, έλλειψη επικοινωνίας, διαταραχών προσανατολισμού και πιθανόν κρίσεων πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με τη διάγνωση.
Ακόμα και όταν έχουμε ένα και μοναδικό επεισόδιο απώλειας συνείδησης ή έστω επανειλημμένες μικρές διαταραχές της συνείδησης, πρέπει να προφυλάξουμε τα άτομα αυτά από όλες τις δυσάρεστες συνέπειες.
Η πείρα εδώ μας καθοδηγεί να πιστεύουμε ότι πρόκειται μάλλον για τυχαία γεγονότα, κυρίως σε άτομα που έχουν ελαττωμένη κινητική ή αθλητική δραστηριότητα.
Η κατάθλιψη αποτελεί τη μάστιγα του εικοστού πρώτου αιώνα και πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο ο ένας στους δυο ανθρώπους του μέσου πληθυσμού να χρειάζεται μια ειδική νευροψυχιατρική περίθαλψη.
Πρόκειται για μια μορφή επιλεκτικής αμνησίας αλλά για απόλυτα συγκεκριμένα στοιχεία όπως π.χ. αυτά της ταυτότητας, της ιδίας ή ξένης.
Ναι. Στη Βιονευρολογική τη βλέπουμε τακτικά μετά από βαριά τροχαία ατυχήματα όπου άτομα που έχουν συμμετάσχει σε αυτά απομονώνουν κάποια γεγονότα και πρόσωπα από τη μνήμη τους για κάποιο χρονικό διάστημα.
Οι αφασίες είναι κάτι που όπως γνωρίζουμε εδώ στη Βιονευρολογική μπορεί εύκολα να διαγνωστεί από τον έμπειρο νευρολόγο.