Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, νευροεπιστημονικές παρατηρήσεις, πειράγματα και εμπειρίες έχουν καταδείξει ότι πράγματι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την ιδιότητα και την ικανότητα να ξεχωρίζει το αρνητικό (κακό) από το θετικό (καλό)
Γνωρίζουμε ότι οι λειτουργίες του εγκεφάλου είναι τέτοιες και κατανέμονται κατά διαφορετικές περιοχές, ανάλογα με το είδος τους, αλλά και με τη χροιά τους
Όλες οι φοβικές καταστάσεις, αρνητικά συναισθήματα, δυσάρεστες εμπειρίες, τρομακτικά γεγονότα, φοβικά επεισόδια που ζήσαμε στο παρελθόν καταχωρούνται μνημονικά σε μια περιοχή του εγκεφάλου που βρίσκεται και στο αριστερό και δεξί ημισφαίριο του και λέγεται αμυγδαλή
Στην εκφορά του λόγου και των πραγματικών γεγονότων και βιωμάτων του ατόμου προς τρίτους, υπάρχει μια συνεργασία των ημισφαιρίων του εγκεφάλου, αριστερά και δεξιά
Πάρα πολύ τακτικά, παρουσιάζεται μια «αδύναμη» μνήμη σε ορισμένους ανθρώπους ξαφνικά, σε ότι αφορά την αναγνώριση του προσώπου ή της μιμητικής των προσώπων αυτών σε ορισμένες καταστάσεις
Πρόκειται για δυο τυπικά, πολύ χαρακτηριστικά συμπτώματα, που τα βρίσκουμε τακτικά στα εγκεφαλικά έμφρακτα και ιδιαίτερα στην περιοχή της μέσης εγκεφαλικής αρτηρίας
Η συναισθηματική μνήμη είναι μια ανώτερη εγκεφαλική λειτουργία που γεννιέται μεταξύ αμυγδαλής και ιππόκαμπου, δηλαδή δυο εγκεφαλικών σχηματισμών που υπάρχουν και στο αριστερό και στο δεξί ημισφαίριο και συντονισμένα αυτά τα δυο, ρυθμίζουν την ποσότητα του φόβου σε ανάμνηση κάποιων φοβικών γεγονότων και την ένταση τους
Και οι τρεις αισθήσεις μαζί με τη δυνατότητα της φαντασίας και τη σύνθεση που βγαίνει από αυτή, έχουν την έδρα τους στο βρεγματικό λοβό
Πρόκειται για εκείνες τις περιπτώσεις όπου ναι μεν η ομιλία ρέει, αλλά κανείς δε βγάζει νόημα
Από τη δική μας δραστηριότητα στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει ότι τα τελευταία χρόνια, μαζί με την αύξηση του μέσου όρου ζωής, έχουν ανέβει πολύ και τα ποσοστά της αφασίας, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους ανθρώπους
Ο εγκέφαλος χωρίζεται σε δυο ημισφαίρια, από τα οποία το καθένα έχει τη δική του λειτουργία
Έχουμε την πλέον κλασσική και σπάνια περίπτωση, όπου τα δυο ημισφαίρια δεν επικοινωνούν μεταξύ τους
Αυτό που είναι χαρακτηριστικό στις περιπτώσεις τραυλίσματος είναι η επεξεργασία του ήχου˙ συγκεκριμένα του λόγου δε γίνεται σωστά
Στη Βιονευρολογική, κάθε φορά που έχουμε έναν ασθενή με διαταραχές του λόγου, εξετάζοντας τον, τον βάζουμε και να τραγουδήσει
Μια μεγάλη ταλαιπωρία σε μια όχι και μικρή ομάδα ασθενών, όπως έχουμε διαπιστώσει και εδώ στην Βιονευρολογική, είναι ο «παθογενής» υπερβολικός κνησμός που υπάρχει διάχυτος στο σώμα ή εστιασμένος σε ορισμένα μέρη που είναι και η σπανιότερη περίπτωση, εξαιτίας τη δυσλειτουργίας εγκεφαλικών περιοχών και μπορεί να ταλαιπωρεί τον ασθενή επί ώρες, ακόμα και μέσα στον ύπνο, μέσα στο εικοσιτετράωρο.
Ανατομικά πρόκειται ουσιαστικά για την τρίτη έλικα του μετωπιαίου λοβού, η οποία θεωρείται κατά τον Μπροκά και κέντρο της κινητικής ικανότητας για την ομιλία.
Το μεγάλο δίλλημα κάθε γιατρού σε ότι αφορά την πρώτη συνάντηση με οποιονδήποτε ασθενή είναι να αντιμετωπίσει τον πόνο κάτω από τον οποίο διακατέχεται ο ασθενής.
Η μελωδία της γλώσσας μετά από εντατικές έρευνες πιστοποιήθηκε να έχει ένα σχετικά εκτεταμένο νεύρο (νευρωνικό τόξο) στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος