Διαταραχές ομιλίας και όρασης στις ημικρανίες
Δυο από τα πλέον χαρακτηριστικά συμπτώματα των ημικρανιών είναι, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι διαταραχές της όρασης και της ομιλίας
Δυο από τα πλέον χαρακτηριστικά συμπτώματα των ημικρανιών είναι, όπως έχουμε διαπιστώσει στη Βιονευρολογική, οι διαταραχές της όρασης και της ομιλίας
Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν έχουμε αυτόν τον συνδυασμό πρέπει πάντοτε να «φοβόμαστε» για την ύπαρξη κάποιου εξωπυραμιδικού συνδρόμου. Πάρα πολλές φορές ,ακόμα και σε νεαρές ηλικίες, το έχουμε διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική.
Μια περιοχή του εγκεφάλου, η νήσος αποτελεί τρόπον τινά το «συντονιστή» όλων των κινήσεων που λαμβάνουν χώρο μέσα στη σωματική έκφραση και σε ότι αφορά αυτή και το εξωτερικό περιβάλλον.
Οι αφασίες είναι μια πολύ διαδεδομένη νευρολογική διαταραχή που οφείλεται σε ένα έλλειμα της ομιλίας.
Η απάθεια του προσώπου η οποία κατά κύριο λόγο συνοδεύεται και με διαταραχές της ομιλίας κατά την οποία η γλώσσα ή «ρολάρει» ή έχει πολύ άσχημη άρθρωση μέχρι και σημείο να υπάρχει πλήρης ανεπάρκεια λόγου, είναι από τα χαρακτηριστικά των παρκινσονικών διαταραχών.
Σε πολλούς ημικρανιακούς ασθενείς η ομιλία είναι η πρώτη που προσβάλλεται από την πάθηση.
Τα παραπάνω αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα του αυτισμού για όλες τις ηλικίες, σε μεγάλο ή μικρό βαθμό.
Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό αυτής της κατηγορίας είναι μια νεαρή κοπέλα είκοσι ετών, η οποία τακτικά παραπονιέται για μια αριστερή «τοποθέτηση» κεφαλαλγίας με παλμικό χαρακτήρα, συνοδευόμενη από μια τάση για εμετό και μια έντονη ευαισθησία στο φως και στους θορύβους
Στη Βιονευρολογική θεωρούμε ένα πρόδρομο διαγνωστικό στοιχείο την εμφάνιση διαταραχών της ομιλίας, μετά από έντονο στρες ή θυμό
Πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία, όταν μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι κάποιο παιδάκι συνεχίζει να παρουσιάζει διαταραχές της ομιλίας κάθε τύπου
Σε πολλά νευρολογικά περιστατικά που συνοδεύονται από διαταραχές του λόγου και δυσκολίες της ομιλίας έχει αποδειχθεί ότι η εκμάθηση και η εκφορά του λόγου γίνονται πολύ πιο εύκολα όταν συνδυάζονται με μελωδικούς τόνους.
Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο συνδυασμό όπου έχουμε μια διαταραχή της ομιλίας λόγω βλάβης της ίδιας της γλώσσας.
Στην υπερπυρηνική προοδευτική παράλυση έχουμε μια νευρολογική αρρώστια που προκύπτει από την εκφύλιση συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου και χαρακτηρίζεται από απώλεια ισορροπίας, διαταραχές ομιλίας, τάση για πτώση και κυρίως δυσκινησίες των οφθαλμών, περισσότερο κάθετα
Τα τελευταία χρόνια όλο και πιο τακτικά, όπως παρατηρούμε και στη Βιονευρολογική, έχουμε μια εμφάνιση της θυρεοειδίτιδας Hashimoto σαν εγκεφαλοπάθεια
Η χορεία έχει 2 βασικές κλινικές μορφές:
ή σαν την αμιγώς εκφυλιστικής μορφής (Χορεία Χάντικτον)
ή αυτή που προκύπτει μετά από στρεπτοκοκκική λοίμωξη (Χορεία Σαϊντενχαμ).
Αρθρογραφία Kountouris.gr Neurotalk (Νευροδιάλογοι) Κατάθλιψη και νευρώσεις Παιδί και νευρολογία Το blog της Σκλήρυνσης κατά πλάκας Παθήσεις Bάδισμα-Ζάλη-Ακοή Hashimoto Αγγειακά επεισόδια Ανήσυχα πόδια Ανοια Άνοια Alzheimer Ανοσοσφαιρίνες και η νόσος Alzheimer Αντανακλαστικά Αταξία Αυτί, Εμβοές, Κωφώσεις, Ίλιγγοι Αυχενικό σύνδρομο Βαρηκοΐα και δονήσεις Βελτίωση της εγκεφαλικής απόδοσης Διανοητική καθυστέρηση και μοιραίο αλκοολικό σύνδρομο Διαταραχές βαδίσματος-Μυελοπάθεια Διαταραχές […]
Επιληψία, λόγος σε τραυματισμένο εγκέφαλο. Στον άνδρα ένα τραύμα στο αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο, δημιουργεί τακτικά επιληπτικές κρίσεις σε συνδυασμό με διαταραχές του λόγου και της ομιλίας. Ένας παρόμοιος τραυματισμός δεν έχει όμως και τα ίδια αποτελέσματα σε μια γυναίκα. Ο λόγος είναι ότι η γυναίκα έχει την ικανότητα τόσο να διαχειρίζεται τις επιληπτικές διαταραχές, αλλά […]
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χαρακτηριστικό είναι ότι στην αρχή παρουσιάζονται ουσιώδεις επιληπτικές κρίσεις ενώ υπάρχουν διαταραχές της κίνησης, μυοκλονίες, πολλές φορές διαταραχές της ομιλίας, έντονες ψυχικές διαταραχές και κυρίως μαζική απώλεια της αντίληψης σε προχωρημένα στάδια με μείωση του ύπνου.
Πλέον, η αποκατάσταση των εγκεφαλικών παθήσεων δε γίνεται μόνο με φάρμακα αλλά και με νέες τεχνικές, εξαιρετικά απλές, οι οποίες προέκυψαν έπειτα από τη μελέτη του εγκεφάλου με μοντέρνα διαγνωστικά μέσα όπως η τομογραφία ποζιτρονίων.
Ομιλία και μουσική είναι δύο διαφορετικές λειτουργίες και μέχρι σήμερα οι νευροεπιστήμονες θεωρούσαν ότι υπάρχει διαφορετικός τόπος επεξεργασίας αυτών των δύο εννοιών στον εγκέφαλο.