Η διεσταλμένη κόρη και η διαταραχή της συνειδήσεως
Γενικά όταν έχουμε έναν ασθενή που παραπονείται για διαταραχή της συνείδησης, τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το πρώτο που παρατηρούμε είναι εάν υπάρχει ή φαίνεται μια ισοκορία.
Γενικά όταν έχουμε έναν ασθενή που παραπονείται για διαταραχή της συνείδησης, τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το πρώτο που παρατηρούμε είναι εάν υπάρχει ή φαίνεται μια ισοκορία.
Στη Βιονευρολογική, στη βάση της ρουτίνας της εξέτασης, ανήκει και η έρευνα της θηλής του οφθαλμού, στις περιπτώσεις που έχουμε παράπονα για διαταραχή της συνείδησης ή έκπτωση της συγκέντρωσης της μνήμης και του σταθερού βαδίσματος.
Ο έλεγχος της συνείδησης για κάθε νευρολογική εξέταση αποτελεί ένα κεντρικό σημείο. Είναι η αφετηρία του εντοπισμού της γενικής κατάστασης του ασθενούς και οποιασδήποτε παρελκόμενης εξ αυτής.
Οι ασθενείς που πάσχουν από μια κακοήθη αϋπνία, εκτός από αυτήν την αγρυπνία και κυρίως τη διαταραχή της συνείδησης κατά τη διάρκεια της ημέρας, είναι χαρακτηριστικό ότι έχουν και μια αδυναμία σωστής συντόνισης των κινήσεων και ιδιαίτερα σε ότι αφορά τις «λεπτές» κινήσεις και την αρμονία
Στην Βιονευρολογική, η παρατήρηση είναι ότι η πρώτη σχέση που έχουν οι λοιμώξεις με το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η διαταραχή της συνείδησης σε διάφορα επίπεδα.
Είναι ένα επιληπτικό σύνδρομο με πολλές τυπικές αλλοιώσεις στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, οι οποίες κάνουν τη διάγνωση του πολύ εύκολη
Πολλές φορές, οι συγγενείς των ασθενών με επιληπτικές κρίσεις παραξενεύονται, όταν οι γιατροί τους αναφέρουν τη διάγνωση αυτή
Πάρα πολλές φορές σε γηραιότερους ασθενείς (άνω των εξήντα πέντε ετών) εδώ στη Βιονευρολογική, παρατηρούμε τακτικά έντονες διαταραχές της συνείδησης που πολλές από αυτές φαίνονται και στο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα χωρίς αυτό να γίνεται κατανοητό.
Στοματικές συσπάσεις στην επιληψία Παρατηρούμε τακτικά σε ασθενείς με επιληψία, βαριάς ή ελαφριάς μορφής, στοματικές συσπάσεις, κυρίως περιστοματικά, ασύμμετρες ή συγχρονισμένες «κατά ριπάς» ή μονήρεις. Πρόκειται για μία εκδήλωση επιληπτικής διαταραχής η οποία συνδυάζεται πάντα με ψυχικά συμπτώματα, κυρίως ψευδαισθήσεις, και αρκετές φορές με διαταραχές της συνείδησης σε μεγάλο επίπεδο.
Τα τελευταία χρόνια γίνονται διεξοδικές έρευνες και παρατηρήσεις με ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές σε γηραιούς ασθενείς που έχουν υποστεί νάρκωση, λόγω χειρουργικής επέμβασης στο ισχίο.
Το ντελίριο ή το παραλήρημα είναι μια χαρακτηριστική κατάσταση οξέας αναστάτωσης με χαρακτηριστική απώλεια των διανοητικών ικανοτήτων και μείωση της συνείδησης που επανέρχεται
Η νευροκαρδιογενής «συγκοπή» είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση ορθοστατικής ταχυκαρδίας, η οποία συμβαίνει πάρα πολύ απότομα σε ορισμένους ασθενείς
Το σώμα και γενικά η κίνηση μας είναι γενετικά προγραμματισμένα, έτσι ώστε η τακτική υπερέκταση των άκρων μαζί με ένα προγραμματισμό ότι αφορά την άνοδο του καρδιακού ρυθμού να φέρνουν μια ισορροπία της κυκλοφορίας σε όλο το σώμα
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας κυρίως νευροψυχιατρικούς ασθενείς, πολύ τακτικά βλέπουμε ένα «δίπολο» χαρακτηριστικών συμπτωμάτων, που είναι ο πανικός και μια αυξημένη ταχυκαρδία
Οι καρδιοεγκεφαλικές «συγκοπές» είναι συγκεκριμένες καταστάσεις απώλειας της συνείδησης που προέρχονται από μια ταυτόχρονη διαταραχή καρδιακού και εγκεφαλικού ρυθμού
Οι «συγκοπές» μπορεί να προέρχονται από πολλές αιτίες, όπως είναι η διαταραχή αιμάτωσης στον εγκέφαλο ή η αλλαγή στάσης του σώματος ή ακόμη μπορεί να οφείλονται στην καρδιακή λειτουργία
Στη Βιονευρολογική μελετώντας τα ιστορικά διάφορων ασθενών με κρίσεις και παρατηρώντας τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις, διαπιστώνουμε ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις το κυρίως πρόβλημα σε αυτούς τους ασθενείς αποτελεί μια απότομη διαταραχή της κυκλοφορίας με τη μορφή της «συγκοπής»
Η ορθοστατική ταχυκαρδία είναι ένας όρος που δείχνει μια αυξημένη ταχυκαρδία σε απότομη όρθια στάση του σώματος
Οι «συγκοπές» είναι κλινικά φαινόμενα που παρουσιάζονται μετά από μια διαταραχή της αιματικής κυκλοφορίας στον εγκέφαλο
Η δηλητηρίαση από στρυχνίνη είναι βέβαια σπάνια, αλλά όμως πρέπει κανείς σαν κλινικός γιατρός πάντα να την έχει στο νου του, ιδιαίτερα αν ξέρει ότι ο ασθενής κατανάλωσε πιθανόν «επικίνδυνα» τρόφιμα