Τραύλισμα και βαθμίδα διαταραχής
Ξέρουμε εδώ στη Βιονευρολογική και, αρκετά τακτικά, διαπιστώνουμε ότι το τραύλισμα έχει διάφορες βαθμίδες κα επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες
Ξέρουμε εδώ στη Βιονευρολογική και, αρκετά τακτικά, διαπιστώνουμε ότι το τραύλισμα έχει διάφορες βαθμίδες κα επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες
Οι διαταραχές της μνήμης, δυστυχώς, λόγω της αύξησης των συμπτωμάτων ανοιών και alzheimer δεν αντιμετωπίζονται από τους κλινικούς γιατρούς και το περιβάλλον τους με τη δέουσα προσοχή, σε ότι αφορά τη διαφοροδιάγνωση
Όπως είναι οι παρατηρήσεις μας εδώ στη Βιονευρολογική, καμιά συνειδησιακή διαταραχή, ακόμα και προ ντελίριο καταστάσεις, δεν έρχεται τελείως απότομα
Ένα από τα μεγάλα διαγνωστικά προβλήματα, που κάθε μέρα διαπιστώνουμε και εμείς στην δραστηριότητα μας εδώ στη Βιονευρολογική, είναι το θέμα της «επικάλυψης» των διαταραχών της συνείδησης από άλλες αιτίες
Πολύ τακτικά, από τα παιχνίδια που παίζει η ιατρική συμπτωματολογία είναι και το τρίπτυχο εγκεφαλική δυσλειτουργία μαζί με δυσλειτουργία του θυρεοειδούς και διαταραχή της αναπνοής
Σε περιπτώσεις συνειδησιακής διαταραχής, μετά από απότομη «ανόρθωση», συμβαίνει πάρα πολύ τακτικά να αποκαθίσταται αυτή, μετά από το κάθισμα του ασθενούς.
Πριν ανακαλυφθούν τα μοντέρνα διαγνωστικά μέσα κυρίως ο μαγνητικός τομογράφος και η 24ωρη ηλεκτροεγκεφαλογραφική καταγραφή πολλοί γιατροί προσπαθούσαν να θέσουν τη διαφοροδιάγνωση άνοιας, κατάθλιψης από τον τρόπο προσβολής της μνήμης.
Πρόκειται για μια μορφή επιλεκτικής αμνησίας αλλά για απόλυτα συγκεκριμένα στοιχεία όπως π.χ. αυτά της ταυτότητας, της ιδίας ή ξένης.
Είναι οι περιπτώσεις που συναντούμε κυρίως σε άτομα με ψυχικές διαταραχές ύστερα από έντονο στρες, που δεν μπορούν να ελέγξουν τον εαυτό τους και κινούνται τελείως μηχανικά.
Η αποπραγματοποίηση είναι όταν κάποιος ασθενής αδυνατεί να κατανοήσει συγκεκριμένο τμήμα του περιβάλλοντος ή σχετικό με αυτό γεγονότα.
Η διαταραχή του πανικού ανήκει πλέον στις «μοντέρνες» αρρώστιες και αυτές που αντιμετωπίζει κανείς καθημερινά σε νευρολογικά, ψυχιατρικά αλλά και κάθε άλλου είδους ιατρικά τμήματα.
Αυχενικό σύνδρομο Klippel-Feil, γενετική διαταραχή [insert_php] echo write_page_excerpts(); [/insert_php]
Στη Βιονευρολογική, εξετάζοντας ασθενείς με φοβική διαταραχή, χρησιμοποιήσαμε πέρα από τις ψυχομετρικές και ψυχιατρικές εξετάσεις και τα γνωστικά προκλητά δυναμικά (Ρ300).
Φυσικά ναι, πάρα πολλές φορές στην Βιονευρολογική, ποικίλες ψυχικές αντιδράσεις, ακόμα και οι λεγόμενες μορφές déjà vu ή jamais vu, έχουν βρεθεί κατ’ επανάληψη στον διαγνωστικό έλεγχο που κάνουμε.
Οι νευροεπιστήμες και ιδιαίτερα η «δεκάδα του εγκεφάλου» του περασμένου αιώνα που ξεκίνησε από την Αμερική, έδωσαν αποτελέσματα ερευνών που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο.
Ο νευρικός άξονας είναι μια προέκταση του νευρικού κυττάρου που αρκετές φορές συμβαίνει να τραυματιστεί.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά οι ασθενείς αναφέρουν μια σύντομη απώλεια συνείδησης μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, η οποία επανέρχεται χωρίς να δημιουργεί αλλά προσκόμματα.
Η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει τις σταθερές του εκφράσεις λειτουργίας, οι οποίες είναι γνωστές αλλά αυτές μπορούν να ποικίλουν μεταξύ τους σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.
Μια μέθοδος που αρχίζει και παίρνει έκταση πλέον, η λεγόμενη DTI (Diffusion Tensor Imaging) έχει καταδείξει αυτό που ήδη και πολλά χρόνια νευροφυσιολογικά ήταν γνωστό στη Βιονευρολογική, ότι δηλαδή υπάρχει στον εγκέφαλο ένα συγκεκριμένο νευρωνικό τόξο το οποίο συνδέει πέντε ουσιαστικές περιοχές που διέπουν την καθημερινότητα σε ότι αφορά τρόπο ζωής, αντιδράσεις, συναισθήματα, κινήσεις και γενικά καταστάσεις αλληλοεπηρεασμού.
Γενικά όταν έχουμε έναν ασθενή που παραπονείται για διαταραχή της συνείδησης, τουλάχιστον εμείς στη Βιονευρολογική, το πρώτο που παρατηρούμε είναι εάν υπάρχει ή φαίνεται μια ισοκορία.