Αντισώματα και κοινωνικές συμπεριφορές
Στο σύγχρονο και «στρεσογόνο» κόσμο είναι λογικό ότι η μελέτη της συμπεριφοράς από τους επιστήμονες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Στο σύγχρονο και «στρεσογόνο» κόσμο είναι λογικό ότι η μελέτη της συμπεριφοράς από τους επιστήμονες έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Οι μυοκλονίες στον ύπνο είναι χαρακτηριστικές συσπάσεις των μυών και μάλιστα σε τέτοιο σημείο που πολλές φορές γίνονται αντιληπτές και από το διπλανό του κοιμώμενου.
Υπάρχουν πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες οι οποίες δημιουργούν προβλήματα στην ευφυΐα.
Ο Μπρότμαν ήταν ένας μεγάλος Γερμανός νευροφυσιολόγος που στις αρχές του 19ου αιώνα διέκρινε και επισήμανε ότι στην περίπτωση της κατάθλιψης υπάρχει ένας κεντρικός «διακόπτης» στον εγκέφαλο που ευθύνεται γι’ αυτήν τη δυσλειτουργία.
Ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται οι εκδηλώσεις των διαταραχών της συμπεριφοράς και του συναισθήματος που προκαλούνται μετά απ’ ένα ψυχολογικό τραύμα και στη κλινική εικόνα μιμούνται κατά πολύ τις επιληπτικές κρίσεις.
Στις ψυχογενείς κρίσεις, όπου έχουμε καταγραφή του εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με σύγχρονη βιντεοσκόπηση των κινήσεων του ασθενούς, βρέθηκε ότι υπάρχουν παθολογικά «σημεία επικοινωνίας» μεταξύ των διαταραχών του μετωπιαίου λοβού και των ψυχογενών κρίσεων.
Ένα παλιό τραγούδι του Σαββόπουλου έλεγε χαρακτηριστικά: «Σήκω ψυχή μου, δώσε ρεύμα»· ήταν η πρώτη φορά που τραγουδιόταν ένας στίχος που είχε σχέση με ψυχή και ρεύμα.
Η απόπτωση είναι ένα «μεταφαινόμενο» το οποίο παρατηρείται σε παραλύσεις από μετατραυματικές βλάβες του νωτιαίου μυελού· οφείλεται κατά κύριο λόγο στις λοιμώξεις υγιών ιστών που είναι σε γειτνίαση με τους παθολογικά τραυματισμένους ιστούς.
Ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο τραύμα σχεδόν πάντοτε μια «υποφυσιακή» διαταραχή παραμένει για χρόνια.
Πολλά άτομα είναι προδιατεθειμένα για ορισμένες ορμονικές διαταραχές λόγω γενετικών ή προϋπαρχόντων κλινικών διαταραχών.
Τα τελευταία χρόνια θεραπευτές άρχισαν να αναπτύσσουν την τεχνική του «δούρειου ίππου», προκειμένου να υπάρξει επιτυχία στην θεραπεία ορισμένων εγκεφαλικών διαταραχών.
Τα τελευταία χρόνια οι νευρολογικές αρρώστιες αποτελούν ένα πάρα πολύ μεγάλο τμήμα της σύγχρονης ιατρικής.
Οι νευροεκφυλιστικές αλλοιώσεις του κεντρικού νευρικού συστήματος και ειδικότερα του εγκεφάλου, όπως π.χ. η νόσος τουAlzheimer, όπως τις γνωρίζουμε μέχρι τώρα ήταν γνωστές κυρίως απ’ τις κλινικές εικόνες και τα συμπτώματα τους.
Οι νευρολογικές και ψυχιατρικές παθήσεις χωρίς αμφιβολία δημιουργούν το μέγιστο κόστος σήμερα ανά τον κόσμο, σε ότι αφορά τα ιατρικά ταμεία.
Έχει αποδειχτεί ότι όλη η διαδικασία της μνήμης και η «πρόκληση» της στον εγκέφαλο είναι αποτέλεσμα μετάδοσης βιοηλεκτρικών σημάτων.
Μέχρι τώρα οι κλινικοί γιατροί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μια χαρακτηριστική ανάλυση τόσο των διαταραχών της μνήμης όσο και της συμπεριφοράς, προκειμένου να θέσουν την υπόνοια της διάγνωσης μιας νόσου του Alzheimer.
Η κροταφομετωπιαία άνοια αποτελεί μια άλλη μορφή άνοιας, η οποία υπολογίζεται σε ένα ποσοστό 51% αυτών των περιπτώσεων.
O εστέρας της «φουμαρίνης» είναι ένα φάρμακο που τα τελευταία χρόνια σε πολλές δερματολογικές και νευρολογικές καταστάσεις, όπως π.χ. σκλήρυνση κατά πλάκας, έχει χορηγηθεί κατά κόρον
Από τη δική μας πείρα δεν υπάρχει σχεδόν καμία περίπτωση τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη χρόνια αντιμετώπιση διαταραχών του ανοσοποιητικού συστήματος να μην προκαλέσουν, έστω και στο ελάχιστο, ένα ξεκίνημα μιας ελαφριάς μορφής προοδευτικής πολυεστιακής λευκοεγκεφαλοπάθειας
Οι πρωτεΐνες TAU αποτελούν εκείνο το σκελετό πάνω στο οποίο εντός του εγκεφαλικού νευρικού κυττάρου δημιουργείται ο «σωλήνας» μέσω του οποίου μεταφέρονται διάφορες πολύτιμες ουσίες για το μεταβολισμό και την αναπαραγωγή του κυττάρου