«Ψυχογενείς» επιληπτικές κρίσεις
Στην ιατρική χαρακτηρίζουμε σαν ψυχογενείς τις επιληπτικές εκείνες κρίσεις που κατά τη γνώμη των γιατρών δεν έχουν οργανικό υπόβαθρο.
Στην ιατρική χαρακτηρίζουμε σαν ψυχογενείς τις επιληπτικές εκείνες κρίσεις που κατά τη γνώμη των γιατρών δεν έχουν οργανικό υπόβαθρο.
Και οι δύο περιοχές του υποθαλάμου της υπόφυσης είναι εγκεφαλικοί σχηματισμοί με συγκεκριμένες λειτουργικές «αποστολές».
Το νευρικό σύστημα συχνά προσβάλλεται από αυτοάνοσα ρευματοειδούς χαρακτήρα.
Στη Βιονευρολογική, δίνουμε πολύ μεγάλη σημασία στην εμφάνιση αμνησίας, σύντομης ή παρατεταμένης, σε στερητικά σύνδρομα.
Με την έννοια παλιά μνήμη χαρακτηρίζονται όλες οι αναμνήσεις του παρελθόντος κάθε ατόμου.
Η νόσος του Alzheimer προκαλείται από μια νευροεκφυλιστική εγκεφαλική δυσλειτουργία.
Η ομοκυστεΐνη είναι μια ουσία που παράγεται στο αίμα κατά το μεταβολισμό του υδρόθειου.
Εκτενείς έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια, καθώς επίσης και νευροφυσιολογικές καταγραφές, εδώ στην Βιονευρολογική έχουν καταδείξει ότι οι αιτίες του χασμουρητού είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Πάρα πολλά άτομα σε κοινούς χώρους και σε ομαδικές εκδηλώσεις καταλαμβάνονται τακτικά από μια κρίση χασμουρητού.
Από την πείρα μας στη Βιονευρολογική, γνωρίζουμε έναν πάρα πολύ μεγάλο αριθμό ασθενών με διαφόρων ειδών φόβων και φοβίες.
Σαν επιληπτική κρίση χαρακτηρίζουμε, κάθε φορά είτε μετά από πιστοποίηση (εγκεφαλογράφημα) ή κλινική εμφάνιση, μια αφύσικα μεγάλη σύγχρονη εκτόνωση των νευρώνων στον εγκέφαλο.
Η νόσος του Πάρκινσον είναι χαρακτηριστική λόγω της ατροφίας ή δυσλειτουργίας μερικών πυρήνων φαιάς ουσίας, τα λεγόμενα βασικά γάγγλια, που βρίσκονται περίπου στο κέντρο του εγκεφάλου.
Μια σειρά από μηχανήματα τα οποία αξιοποιούμε και εμείς στην Βιονευρολογική, όπως είναι οι πολύωρες νευροφυσιολογικές καταγραφές ή απεικονιστικές μέθοδοι (υπολογιστικής τομογραφία), ανοίγουν πλέον νέες διαστάσεις στην διάγνωση και στην πραγματοποίηση συλλογής πληροφοριών σχετικά με τη λειτουργία ή τη δυσλειτουργία του εγκεφάλου.
Στον εγκέφαλο είναι τα πάντα θέμα «ισορροπιών».
Μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση, μικρής ή μεγάλης έκτασης, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.
Τακτικά εντοπίζουμε, σε ασθενείς με επιληπτικές κρίσεις, ότι έχει προηγηθεί ένα «μπανάλ» εγκεφαλικό τραύμα με σύντομη απώλεια της συνείδησης, πριν από πολλά χρόνια.
Στην Βιονευρολογική, η παρατήρηση είναι ότι η πρώτη σχέση που έχουν οι λοιμώξεις με το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η διαταραχή της συνείδησης σε διάφορα επίπεδα.
Η διαβητική πολυνευροπάθεια είναι το «πρώτο» σύμπτωμα της εμφάνισης μιας χρόνιας παχυσαρκίας διαβήτη τύπου 2 ή ακόμη και μιας ερχόμενης εγκεφαλοπάθειας.
Η άμυνα του οργανισμού, δηλαδή το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει τις σταθερές του εκφράσεις λειτουργίας, οι οποίες είναι γνωστές αλλά αυτές μπορούν να ποικίλουν μεταξύ τους σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.
Το τρίξιμο των δοντιών ή αλλιώς «νυχτερινός» οδοντικός τριγμός θεωρείται και εκλαμβάνεται, δυστυχώς, και από ιατρικούς κύκλους πολλές φορές, σαν μια ατομική διαταραχή.