Η σχέση πόνου και ερυθρότητας στα αγγειακά επεισόδια
Τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο περιφερικό νευρικό σύστημα, παρατηρούμε στη Βιονευρολογική ότι πάντα επώδυνες καυσαλγίες συνοδεύονται από μια ερυθρότητα του δέρματος τοπικά
Τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο περιφερικό νευρικό σύστημα, παρατηρούμε στη Βιονευρολογική ότι πάντα επώδυνες καυσαλγίες συνοδεύονται από μια ερυθρότητα του δέρματος τοπικά
Πρόκειται για κάποιους συγκεκριμένους νευρώνες στον εγκέφαλο και ιδιαίτερα στο σημείο που λέγεται παρεγκεφαλίδα
Είναι γνωστό ότι οι διαταραχές του θυρεοειδούς σε ορισμένους ασθενείς και ιδιαίτερα σε αυτούς με υποθυρεοειδισμό ή έκτοπο θυρεοειδή είναι δυνατόν να παρουσιάζουν μια δυσαρμονία σε εξωτερικά ερεθίσματα περιβαλλοντολογικά, γενετικά, αισθητικά κ.τ.λ. και να δημιουργούν το συνεχές αίσθημα της πείνας
Πολλές φορές οι διαταραχές της ισορροπίας ξεκινάνε από μια βλάβη του προσθίου νωτιαιοπαρεγκεφαλιδικού δεματίου
Όπως ξέρουμε στη Βιονευρολογική, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό «νευρωνικό τόξο» μεταξύ νωτιαίου μυελού, παρεγκεφαλίδας, αιθουσαίου νεύρου και φλοιού
Συγκεκριμένα, για να επιτευχθεί η ισορροπία πρέπει να δέχεται ο εγκέφαλος από την περιφέρεια, δηλαδή από τα άκρα, κάποια ερεθίσματα τα οποία να τον εξυπηρετούν, σε ότι αφορά τη θέση του σώματος, του βαδίσματος και γενικά τη στάση του κορμιού
Μικρές βλάβες, πιθανόν τραύματα ή ακόμη και λοιμώξεις στην περιοχή του αυχένα μπορούν να αποτελέσουν έντονες διαταραχές της ισορροπίας ή πρόκληση ακόμη και τρόμου των χεριών και των άλλων άκρων σε ορισμένες περιπτώσεις
Στο επίπεδο του νωτιαίου μυελού ξεκινάνε κάποιες νευρικές ίνες, οι οποίες δέχονται τις ιδιοδεκτικές ώσεις και σχηματίζουν το νωτιαιοπαρεγκεφαλιδικό δεμάτιο, που καταλήγει στον εγκέφαλο σχηματίζοντας μια στήλη, που λέγεται και στήλη του Κλάρκ
Στην προχωρημένη ηλικία, πολύ τακτικά συμβαίνει, σε μια μικρή περιοχή που είναι στο κατώτερο μέρος του εγκεφάλου και ονομάζεται στέλεχος και συνδέεται με την παρεγκεφαλίδα, μικρές αιματολογικές διαταραχές να δημιουργήσουν προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ αυτών των δυο σημείων
Στη Βιονευρολογική έχουμε παρατηρήσει ότι στα αγγειακά επεισόδια μπορεί να παρουσιαστεί ένα έντονο παθολογικό φαινόμενο άλγους με τη μορφή των καυσαλγιών
Στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει ότι συνήθως αυτά τα συμπτώματα, όπως είναι ο τρόμος των άκρων και οι διαταραχές της ισορροπίας, μπορεί να είναι για σύντομο διάστημα και μετά το ίδιο το νευρικό σύστημα να επαναδιορθώνει τη βλάβη που προκύπτει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει
Όταν έχουμε μια δυσλειτουργία του συγκεκριμένου οργάνου του εγκεφάλου της παρεγκεφαλίδας, που έχει το ρόλο του ρυθμιστή των λεπτών κινήσεων της ισορροπίας και της στάσης του σώματος στο χώρο, τότε είναι απαραίτητο να έχουμε και μια χρόνια παρατήρηση όλων αυτών των συμπτωμάτων
Η υπέρταση, και δη η ξαφνική, είναι σίγουρα στην πρώτη πεντάδα των πιο επικίνδυνων συμπτωμάτων για τον ανθρώπινο εγκέφαλο
Στις πολύωρες καταγραφές ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος που χρησιμοποιούμε στη Βιονευρολογική, έχουμε συναντήσει και τις δυο παραμέτρους ξεχωριστά σαν νοσολογικές οντότητες ή και συνδυασμό
Πάρα πολύ τακτικά η επιληπτική κρίση μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός αγγειακού επεισοδίου σε κάποιο σημείο του εγκεφάλου
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, η «ευθύνη» ενός αγγείου για την πρόκληση αγγειακού επεισοδίου μπορεί να προκύψει και σε μια «συγκεκριμένη» θέση ή να είναι αποτέλεσμα κάποιου «ντόμινο»
Το δικτυοενδοθηλιακό σύστημα είναι ένα δίκτυο ειδικών κυττάρων γύρω από τα αγγεία του εγκεφάλου, το οποίο είναι διάτρητο, έτσι ώστε να αφήνει να περνάει από μέσα του το «σύστημα» σύμπλεγμα αντιγόνο, που ενεργοποιεί την άμυνα του οργανισμού και κατ’ επέκταση του εγκεφάλου
Κατά τη δική μας γνώση εδώ στη Βιονευρολογική, είναι στην ουσία μια «ωρολογιακή βόμβα» έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή, προκαλώντας ένα μικρό ή μεγάλο εγκεφαλικό επεισόδιο
Όταν η υπέρταση σε ορισμένους ανθρώπους κάποιας ηλικίας ξεπεράσει κάποιο κριτικό όριο, για λόγους π.χ. στρες, έχουμε σαν αποτέλεσμα, όπως διαπιστώνουμε στη Βιονευρολογική, σαφείς αλλοιώσεις που δημιουργούν τη λεγόμενη υπερτασική εγκεφαλοπάθεια
Υπάρχει μια μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως ανάμεσα στους υπερτασικούς, η οποία έχει μια χαρακτηριστική προοδευτική εξέλιξη σε σχηματισμούς στη μέση του εγκεφάλου