Οι «λεπτές» κινήσεις είναι ένα προϊόν εξειδίκευσης ειδικής ομάδας της περιοχής του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια όπως επίσης είναι και αποτέλεσμα μιας συνεχούς προπόνησης του ατόμου η οποία επαναλαμβάνεται ώστε να γίνει βίωμα των εγκεφαλικών κυττάρων.
Η διαταραχή της κίνησης και ο έλεγχός της από τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου αποτελούν καθημερινές διαδικασίες.
Μετά από κάθε ακούσιο γλίστρημα πολλές φορές θυμώνουμε· o θυμός είναι μικρός ή μεγάλος δημιουργώντας και το ανάλογο στρες.
Άνθρωποι που έχουν έντονο υπαρξιακό άγχος είναι αυστηροί με τον εαυτό τους όσο και με το περιβάλλον τους και επιδεικνύουν μια «υπερδοσολογία» σε ότι αφορά την αυστηρότητα για τρίτους αλλά και τάσεις αυτοτιμωρίας.
Το υπαρξιακό άγχος εκδηλώνεται σε κάθε άνθρωπο ιδιαίτερα όταν εμφανιστεί η «ιδέα» του θανάτου.
Το «σφίξιμο» στο στομάχι είναι μια αντίδραση που εκδηλώνεται στο άτομο και έχει μια αρνητική επίδραση.
Ο σωματοαισθητικός φλοιός είναι η περιοχή του εγκεφάλου που χωρίζεται σε δυο μέρη που επικοινωνούν μεταξύ τους στοχεύοντας στην αντίληψη του πόνου σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος.
Στον εγκέφαλό μας υπάρχει ένα όριο το οποίο όταν o πόνος το υπερβεί πλέον ο χαρακτήρας του καταγράφεται με διαφορετικούς τρόπους.
Ο εγκέφαλος του ανθρώπου είναι έτσι κατασκευασμένος ώστε το άτομο να έχει απόλυτη ανάγκη την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή ενός συνανθρώπου στο πόνο του.
Αναμφισβήτητα η ερωτική απόρριψη και η απώλεια ενός ατόμου επηρεάζουν έντονα τον άνθρωπο και του δημιουργούν αισθήματα πόνου με διάφορες κατευθύνσεις, τα οποία ο εγκέφαλος επεξεργάζεται με τον ίδιο τρόπο.
Τα τελευταία χρόνια σύγχρονες έρευνες αναλώνονται στο να δουν πως λειτουργεί ο εγκέφαλος και συγκεκριμένα νευρωνικά τόξα εντός αυτού στην «παραγωγή» συνείδησης, σε ότι αφορά κάποιο ψυχικό ή σωματικό πόνο.
Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει σαφής διαχωρισμός σε ότι αφορά την περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων.
Η εμφάνιση έντονης καρδιομυοπάθειας αποδίδεται πολλές φορές στο στρες και κυρίως σε επώδυνα ψυχικά ή σωματικά γεγονότα που «συνοδεύουν» τον ασθενή.
Σ’ όλες τις νευρολογικές ασθένειες έχουμε μια μικροφθορά η οποία δε γίνεται αντιληπτή από τον ασθενή και το περιβάλλον του.
Χαρακτηριστικό της νόσου του Alzheimer και πολλών άλλων μορφών άνοιας είναι ότι οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον εγκέφαλο και γενικά στο νευρικό σύστημα υφίστανται εδώ και πολλά χρόνια, δημιουργώντας προβλήματα χωρίς να γίνουν αντιληπτά από τον ασθενή.
Στην περίπτωση των σιωπηλών νευρολογικών ασθενειών αυτή τη στιγμή τα έγκυρα διαγνωστικά μέσα είναι ελάχιστα.
Σε αρκετά επαγγέλματα και διάφορες κοινωνικές καταστάσεις παρατηρείται στέρηση ύπνου σε μεγάλο ή μικρό βαθμό για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Οι διαταραχές του ύπνου παράλληλα με τις επιληπτικές κρίσεις επηρεάζουν σημαντικά τη συμπεριφορά του ασθενούς.
Όταν επιληπτικές κρίσεις και διαταραχές του ύπνου συνυπάρχουν, η νόηση είναι αυτή που υφίσταται την πρώτη διαταραχή.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα «άσχημη» κληρονομική ασθένεια που εμφανίζει συμπτώματα έντονων διαταραχών του ύπνου.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος