Οι επιληπτικές κρίσεις καταστρέφουν τον εγκέφαλο
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Μπορεί κανείς να συγκρίνει τον εγκέφαλο και τις επιληπτικές κρίσεις όπως τη σχέση του βιολιού με τη μουσική που παίζει.
Οι ασθενείς με υποφλοιώδη αρτηριοσκληρωτική εγκεφαλοπάθεια καταφεύγουν στο γιατρό μετά τις χαρακτηριστικές διαταραχές της βάδισης.
Συχνά σε ηλικιωμένους ασθενείς προκύπτει ενοχλητική ακράτεια ούρων ή επιτακτική ανάγκη ούρησης και παράλληλα δυσκολία της κίνησης κατά τη βάδιση.
Με την πάροδο των χρόνων οι ηλικιωμένοι ασθενείς πέρα από τη συνήθη διαταραχή των γνωστικών λειτουργιών εμφανίζουν και μία επιτακτική ανάγκη για ούρηση ταυτόχρονα με δυσκινησία βάδισης των κάτω άκρων.
Μία μορφή εγκεφαλοπάθειας, κυρίως αυτή της υποφλοιώδους εγκεφαλοπάθειας, που σχετίζεται κατά κύριο λόγο με τη λευκή ουσία του εγκεφάλου, παρουσιάζει έντονα χαρακτηριστικά αγγειακής δυσλειτουργίας.
Στις περιπτώσεις χρόνιας υπέρτασης σε γηραιούς ασθενείς,έχουμε το χαρακτηριστικό φαινόμενο της λιποϋαλίνωσης των μικρών αγγείων του εγκεφάλου.
Η προοδευτική πολυεστιακή λευκοεγκεφαλοπάθεια που μοιάζει με την υποφλοιώδη χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι έχει πιο πολύπλοκη συμπτωματολογία.
Η λιποϋαλίνωση είναι μία χαρακτηριστική παθολογική εικόνα όπου εμφανίζονται αλλοιώσεις στα τοιχώματα των αγγείων και ιδιαίτερα εκείνων που τροφοδοτούν τα νεύρα του εγκεφάλου.
Οι πάσχοντες από χρόνια υπέρταση πρέπει να αποφεύγουν πάση θυσία τη δημιουργία κάποιας μορφής εγκεφαλοπάθειας που μπορεί να έχει πολύ δυσάρεστες συνέπειες.
Επεισόδια απότομης αφύπνισης με ανησυχία κατά τη διάρκεια του ύπνου τακτικά εμφανίζονται σε ομάδες ανθρώπων
Η επιθετικότητα είναι μία κατάσταση έντασης που χαρακτηρίζει πάρα πολλά άτομα και σε κάποιες περιπτώσεις γίνεται εμφανής όταν παρουσιάζεται χωρίς λόγο.
Ο ύπνος ρυθμίζεται στην περιοχή του ενδιάμεσου εγκεφάλου και συγκεκριμένα στο στέλεχος· είναι η πολύ ευαίσθητη περιοχή του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Το «πάγωμα» του σώματος είναι μια διαδικασία που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην έλλειψη ντοπαμίνης στον εγκέφαλο.
Όταν η ντοπαμίνη μειώνεται, έχουμε την εμφάνιση παρκινσονικών διαταραχών.
Ο θάλαμος είναι η περιοχή εκείνη του εγκεφάλου που «δέχεται» την ντοπαμίνη και μέσω αυτής ρυθμίζει τα ερεθίσματα που φτάνουν στα άκρα.
Ο θάλαμος είναι μια περιοχή του εγκεφάλου πάνω ακριβώς από τα βασικά γάγγλια που ρυθμίζουν την έκκριση της ντοπαμίνης.
Η μέλαινα ουσία είναι ένας συνδυασμός φαιόχρωμων κυττάρων στον εγκέφαλο, στην περιοχή των βασικών γαγγλίων, όπου συγκεντρώνεται μια ουσία που λέγεται μελανίνη σε υψηλό βαθμό.
Τα βασικά γάγγλια αποτελούν σχηματισμούς της φαιάς ουσίας στα ημισφαίρια του εγκεφάλου.
Οι «λεπτές» κινήσεις είναι ένα προϊόν εξειδίκευσης ειδικής ομάδας της περιοχής του εγκεφάλου που ονομάζεται βασικά γάγγλια όπως επίσης είναι και αποτέλεσμα μιας συνεχούς προπόνησης του ατόμου η οποία επαναλαμβάνεται ώστε να γίνει βίωμα των εγκεφαλικών κυττάρων.
Η διαταραχή της κίνησης και ο έλεγχός της από τα βασικά γάγγλια του εγκεφάλου αποτελούν καθημερινές διαδικασίες.