Το υπερκινητικό παιδί και η καθημερινότητα
Το κύριο πρόβλημα που υπάρχει σε αυτά τα παιδιά με τη διάσπαση της προσοχής και την υπερκινητικότητα είναι η μεγάλη συναισθηματική αστάθεια, τόσο προς το περιβάλλον, όσο και προς τον εαυτό τους
Το κύριο πρόβλημα που υπάρχει σε αυτά τα παιδιά με τη διάσπαση της προσοχής και την υπερκινητικότητα είναι η μεγάλη συναισθηματική αστάθεια, τόσο προς το περιβάλλον, όσο και προς τον εαυτό τους
Στα υπερκινητικά παιδιά τακτικότατα διαπιστώνουμε ότι πέραν της βασικής συμπτωματολογίας, εμφανίζουν πολύ περισσότερο από τα συνομήλικα τους διαταραχές του συναισθηματικού και εκπτώσεις ή ελλείμματα ευφυΐας
Υπάρχουν κάποια τραυματικά επεισόδια, τα οποία πραγματικά μπορούν να χαρακτηριστούν «αστεία» και να προκαλέσουν τεράστιες εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, κυρίως στις περιπτώσεις του ύπνου και των παραμέτρων του
Πρέπει να δίνεται μεγάλη σημασία, όταν μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι κάποιο παιδάκι συνεχίζει να παρουσιάζει διαταραχές της ομιλίας κάθε τύπου
Όταν η υπέρταση σε ορισμένους ανθρώπους κάποιας ηλικίας ξεπεράσει κάποιο κριτικό όριο, για λόγους π.χ. στρες, έχουμε σαν αποτέλεσμα, όπως διαπιστώνουμε στη Βιονευρολογική, σαφείς αλλοιώσεις που δημιουργούν τη λεγόμενη υπερτασική εγκεφαλοπάθεια
Πολύ τακτικά σε συνομιλητές μας , αλλά κυρίως στην τηλεόραση ακούμε πρόσωπα να επαναλαμβάνουν τις ίδιες λέξεις συνεχώς στη συζήτηση τους ή να αλλάζουν τη σειρά συλλαβών (σαρδάμ)
Πρόκειται για μια σπάνια αρρώστια, η οποία κατά κύριο λόγο εμφανίζεται σε άντρες σε ποσοστό πάνω από 95%
Πρόκειται για δυο πολύ ουσιαστικούς εγκεφαλικούς σχηματισμούς που λαμβάνουν μέρος στο λεγόμενο μεταιχμιακό σύστημα
Στις χρόνιες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές καταγραφές διαπιστώνουμε, σπάνιες φορές, κάποια ξαφνική δραστηριότητα ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου, που διαρκεί πολύ λίγο, ενώ, κατά κανόνα, παραμένουν «σιωπηλές».
Το ψυχιατρικό ιστορικό πρέπει πάντοτε, σε όλους τους ασθενείς, να λαμβάνεται υπόψη.
Πρόκειται κατά κύριο λόγο για μια «αθώα» έως βαριά ψυχική διαταραχή που μπορεί όμως να δημιουργήσει πολύπλοκες καταστάσεις.
Οι νευροβιολογικές ασθένειες του εγκεφάλου όπως γνωρίζουμε από τη βιονευρολογική είναι κυρίως ένα παιχνίδι μορίων και ερεθισμών νευρικών κυττάρων.
Το χασμουρητό είναι ένα συνηθισμένο αντανακλαστικό, όπως έχουμε δει και στην Βιονευρολογική, σε πάρα πολλές εγκεφαλικές δυσλειτουργίες ή και σαν μια «απόκλιση» ,κοινωνική, φυσιολογικών καταστάσεων.
Ένα από τα σημαντικά στοιχεία με διαγνωστική βαρύτητα στις περιπτώσεις φοβίας, όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, είναι η ανάγκη του φοβικού ατόμου για την ύπαρξη μιας συνοδείας.
Από την πείρα μας στην Βιονευρολογική, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μια πολύ ευαίσθητη μέθοδος για τον προσδιορισμό και πολλές φορές και για την ποσοτική εκτίμηση εγκεφαλικών δυσλειτουργιών.
Η Βιονευρολογική μας έχει διδάξει με την εμπειρία ότι στις νευρολογικές παθήσεις, κυρίως εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, υπάρχει πάντοτε μια διαταραχή ανάμεσα σε διάφορα σημεία του εγκεφάλου.
Πάρα πολλοί άνθρωποι, ιδιαίτερα μικρά παιδιά, έχουν την τάση της υπνοβασίας.
Στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά οι ασθενείς αναφέρουν μια σύντομη απώλεια συνείδησης μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, η οποία επανέρχεται χωρίς να δημιουργεί αλλά προσκόμματα.
Χωρίς αμφιβολία, τα τροχαία ατυχήματα αποτελούν μια μεγάλη «πληγή» για την χώρα μας. Συνήθως χτυπήματα στο κεφάλι μετά από τροχαίο ευθύνονται για επιληπτικές κρίσεις.
Έγκαιρη διάγνωση και τακτική παρακολούθηση, τόσο για την διάγνωση όσο και για την εξέλιξη τους, είναι απαραίτητα σε αυτά τα νοσήματα.