Αντιμετωπίζοντας την επιληψία, η μνήμη βελτιώνεται
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Μέχρι τώρα στη νευρολογία ίσχυε ένα αξίωμα: στον ενήλικο εγκέφαλο δεν αναπλάθονται τα νευρικά κύτταρα.
Σύμφωνα με έρευνες, στους ασθενείς με διαταραχές της μνήμης είτε ελαφριάς μορφής, όπως η γνωστική ανεπάρκεια, είτε βαρύτερων καταστάσεων, όπως η νόσος του Alzheimer, εκτός από τη στιγμή της θεραπείας στο χρονικό σημείο της νόσου σημαντικό ρόλο παίζει και η σύνθεση της φαρμακευτικής αγωγής.
Στον εγκέφαλο η μουσική συνδυάζεται πάντα με αντιλήψεις και γεγονότα τα οποία συμβαίνουν στη ζωή.
Το στρες και οι έντονες εγκεφαλικές λειτουργίες προκαλούν κοιλιακό άλγος στα παιδιά.
Συχνά σε γηραιούς ασθενείς παρατηρούμε το φαινόμενο των επιληπτικών κρίσεων, κυρίως εστιακής μορφής, όπου προβάλλονται χαρακτηριστικές ανωμαλίες του εγκεφαλικού φλοιού.
Οι άνθρωποι συχνά (κυρίως οι γυναίκες) κυριεύονται από στιγμιαίες κρίσεις πανικού κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
O συνδυασμός όλων αυτών των περιπτώσεων ενδέχεται να ευθύνεται για τις εγκεφαλικές διαταραχές· παρατηρείται υπερέκταση των χώρων του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (δεξαμενές – κοιλίες του εγκεφάλου) με ταυτόχρονη κινητική δυσλειτουργία.
Η νόσος του Parkinson πολλές φορές προκύπτει μετά από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες υπάρχει γενικευμένη λοίμωξη και πραγματοποιείται ηλεκτροεγκεφαλογράφημα εικοσιτετράωρης καταγραφής (δηλαδή να περιέχεται μέσα και ο ύπνος), βλέπουμε πολλά χαρακτηριστικά στοιχεία.
Ο αυτισμός αποτελεί μια δύσκολη ιατρική κατάσταση, αλλά πλέον είναι γνωστή η αιτία της.
Η διαλογή μαζί με την επιλογή είναι οι εγκεφαλικές εκείνες δραστηριότητες που έχουν ύψιστη σημασία για την καθημερινότητα.
Στη νευρολογία και στην ψυχιατρική ως ψυχογενείς κρίσεις θεωρούνται εκείνες οι μορφές των κρίσεων οι οποίες είναι επιληπτόμορφες· θεωρούνται, δηλαδή, από τους γιατρούς ότι παρουσιάζουν μια συμπτωματολογία επιληπτικής κρίσης, χωρίς να είναι μια τέτοια.
Η νόσος του Hashimoto βασίζεται σε μια δυσλειτουργία μεταξύ εγκεφάλου, υπόφυσης και θυρεοειδούς αδένα.
Σ’ όλα τα εγκεφαλικά τραύματα σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε μια χαρακτηριστική αντίδραση του οργανισμού∙ εκεί φαίνεται ότι ο οργανισμός του ανθρώπου έχει την ιδιότητα να αναβάλλει μεταβολικές λειτουργίες με βάση τις ορμόνες, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η επείγουσα κατάσταση απ’ το σώμα.
Η υπόφυση σε μέγεθος μπιζελιού ουσιαστικά «αιωρείται» εντός του εγκεφάλου και μάλιστα μέσα στο τουρκικό εφίππιο, κρεμασμένη από ένα λεπτό μίσχο από τον υποθάλαμο.
Όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, ακόμη και σε ελαφριές εγκεφαλικές διαταραχές, τόσο μεταβολικού όσο και εκφυλιστικού χαρακτήρα, παρουσιάζονται τα μονόμορφα Δ κύματα
Ήδη έχουμε αναφέρει και αλλού ότι τα prions είναι αθώες πρωτεΐνες οι οποίες όταν μεταβάλλονται γίνονται «τοξικές» εντός του οργανισμού, προκαλώντας εγκεφαλικές διαταραχές
Στη Βιονευρολογική έχουμε διαπιστώσει πάρα πολλές νευρολογικές ασθένειες που οφείλονται σε διαταραχές του εγκεφάλου λόγω αυξημένης άθροισης της πρωτεΐνης ΤΑΟΥ
Όπως φαίνεται στην εικόνα, όταν έχουμε έναν τέτοιο συνδυασμό κυμάτων παρουσιάζεται μια υψηλή παθογένεια που υπάρχει στον εγκέφαλο