Ρίσκο, επιληψία, κρανιοεγκεφαλικά τραύματα
Τα κρανιοεγκεφαλικά τραύματα οποιασδήποτε παθολογικής βαθμίδας, ακόμη και τα χαμηλού ρίσκου, δημιουργούν προϋποθέσεις εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων στον εγκέφαλο .
Τα κρανιοεγκεφαλικά τραύματα οποιασδήποτε παθολογικής βαθμίδας, ακόμη και τα χαμηλού ρίσκου, δημιουργούν προϋποθέσεις εμφάνισης επιληπτικών κρίσεων στον εγκέφαλο .
Κατά τη διάρκεια της κίνησης η εντερική χλωρίδα και ο εγκέφαλος αναπτύσσονται παράλληλα και αλληλοεπηρεάζονται.
Τα βακτήρια του εντέρου παράγουν σειρές ειδικών μορίων, κυρίως του βουτυρικού οξέος, που επηρεάζουν ιδιαίτερα έντονα τη λειτουργία του εγκεφαλικού αιματικού φραγμού.
Τα τελευταία πέντε χρόνια, εντατικές έρευνες σχεδόν σ’ όλα τα δυτικά πανεπιστήμια έφεραν στο φως νέες γνώσεις που σχετίζονται με την αλληλεπίδραση που έχει ο εγκέφαλος με το έντερο.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, στο πανεπιστήμιο Μακ-Γκιλ του Μόντρεαλ του Καναδά, δύο πρωτοπόροι νευροεπιστήμονες, ο Τζέιμς Όλντ και ο Πήτερ Μίλνερ, πρότειναν την ιδέα ενός εγκεφαλικού «κέντρου» ηδονής.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι διαταραχές της μνήμης συνοδεύονται από επιληπτικές κρίσεις μικρής ή μεγάλης έντασης.
Τα τελευταία χρόνια μία νέα βελτίωση της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου έφερε στο φως νέες γνώσεις σε ότι αφορά τις διαταραχές της μνήμης.
Ο τραυματισμένος εγκέφαλος παρουσιάζει δυσλειτουργία σε ότι αφορά τη διαμόρφωση του ρυθμού της μελωδίας και της μουσικής.
Μία παλιά νευρολογική τακτική σε ασθενείς που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η χρήση της μουσικής ταυτόχρονα με την εφαρμογή της κινησιοθεραπείας.
Ερευνητές σε πανεπιστήμιο της Γερμανίας έκαναν ένα σημαντικό βήμα και διαπίστωσαν ότι το ένζυμο υαλουρονιδάση επικαθήμενο στη σωστή θέση κοντά στα εγκεφαλικά κύτταρα είναι δυνατόν να δημιουργήσει προϋποθέσεις κυτταρικής αναγέννησης και νέας μάθησης.
Όπως έχουν δείξει οι σύγχρονες έρευνες, μουσική και ομιλία χρησιμοποιούν το ίδιο νευρωνικό τόξο στον εγκέφαλο.
Οι πονοκέφαλοι ως διαγνωστικό στοιχείο πολλών εγκεφαλικών αιματωμάτων παρουσιάζονται πολύ τακτικά.
Τα εγκεφαλικά αιματώματα και κυρίως κατά τη γεροντική ηλικία δημιουργούν ανοξαιμία.
Όταν υπάρχει εγκεφαλικό αιμάτωμα, η αξονική τομογραφία χαρακτηρίζεται από δύο στοιχεία. Το πρώτο στοιχείο είναι μία υπόπυκνη περιοχή.
Στις περιπτώσεις που υπάρχει ταυτόχρονα εγκεφαλικό αιμάτωμα και εγκεφαλική ατροφία, πολλές φορές προκύπτει ένα διαγνωστικό πρόβλημα.
Όταν υπάρχει ένα εγκεφαλικό τραύμα ποικίλης αιτιολογίας και δε γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή, ιδιαίτερα όταν αυτός είναι προχωρημένης ηλικίας, το σημαντικό είναι να δούμε αν υπάρχουν αιμορραγίες ή αιματώματα στον εγκέφαλο.
Σε περιπτώσεις μικρών τραυμάτων, στους ηλικιωμένους ανθρώπους πολλές φορές παρατηρείται το φαινόμενο της «έκρηξης» του εγκεφαλικού ιστού σε διάφορα σημεία.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου παρατηρείται αναστολή της έντονης εγκεφαλικής δραστηριότητας και ενεργοποίηση μερικών, μόνο, περιοχών του εγκεφάλου.
Συχνά σε γηραιούς ασθενείς παρατηρούμε το φαινόμενο των επιληπτικών κρίσεων, κυρίως εστιακής μορφής, όπου προβάλλονται χαρακτηριστικές ανωμαλίες του εγκεφαλικού φλοιού.
Ο θάλαμος είναι ένας εγκεφαλικός σχηματισμός που αποτελείται από κύτταρα της φαιάς ουσίας και επιτελεί χαρακτηριστική λειτουργία εντός του εγκεφάλου.