Οι επιληπτικές κρίσεις, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα και το αεροπλάνο
Αρκετά χρόνια τώρα είναι γνωστό ότι οι πιλότοι υπόκεινται τακτικά σε νευροφυσιολογικές εξετάσεις με την εφαρμογή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Αρκετά χρόνια τώρα είναι γνωστό ότι οι πιλότοι υπόκεινται τακτικά σε νευροφυσιολογικές εξετάσεις με την εφαρμογή ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Όσον αφορά τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων μέχρι σήμερα ο εντοπισμός τους, η διαγνωστική τους κατανόηση και ο διαχωρισμός τους σε θεραπευτικές ομάδες αποτελούν μεγάλο πρόβλημα ώστε να εφαρμοστεί αναλογική τυπολογική θεραπεία.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι διαγνωστικά, προγνωστικά και θεραπευτικά το κύριο μέσο ιατρικής χρήσης στις περιπτώσεις της σπογγώδους εγκεφαλοπάθειας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα καθιερώθηκε από τις γερμανικές νευρολογικές κλινικές σαν το «απόλυτο» διαγνωστικό μέσο για τις επιληψίες.
Οι ιδιοπαθείς επιληπτικές κρίσεις, κατά κύριο λόγο «αφαιρέσεις», είναι δύσκολο να διακριθούν και να διαγνωστούν λόγω της σύντομης διάρκειάς τους και πολλές φορές «παρουσιάζονται» ακατανόητες για το περιβάλλον.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (ΗΕΓ) είναι το κύριο διαγνωστικό εργαλείο που χρησιμοποιείται για την επιληψία συστηματικά από τη δεκαετία του πενήντα.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη για τις νευρολογικές παθήσεις και το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα.
Με την πρόοδο της τεχνολογίας και ιδιαίτερα με την ανάπτυξη των λογισμικών των υπολογιστών, πλέον η καταγραφή του ύπνου σε δωδεκάωρη ή εικοσιτετράωρη βάση είναι εφικτή.
Μία εξελιγμένη νευροφυσιολογική μέθοδος όπως είναι αυτή της καταγραφής του εικοσιτετράωρου εγκεφαλογραφήματος δίνει στην πρώιμη παιδική ηλικία, δηλαδή κάτω των τριών ετών, ικανά στοιχεία τα οποία μπορούν να παραπέμψουν στην πιθανή ύπαρξη προδιάθεσης για αυτισμό.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία νευροφυσιολογική μέθοδος η οποία καταγράφει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου από το φλοιό του.
Μετά τη λήψη εγκεφαλογραφημάτων παρατηρούμε ότι η σκλήρυνση κατά πλάκας σ’ ένα ποσοστό γύρω στο 30% παρουσιάζει χαρακτηριστικές διαταραχές, κυρίως κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου.
Σε περιπτώσεις που έχουμε απλές ενδείξεις ή πληροφορίες από το ιστορικό του ασθενούς ότι υπάρχει περίπτωση αποφρακτικής άπνοιας, η εκτίμησή της μέσω της καταγραφής εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος είναι απολύτως απαραίτητη.
Το εικοσιτετράωρο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία σχετικά καινούργια μέθοδος η οποία προέκυψε τα τελευταία χρόνια με την εμφάνιση των ψηφιακών εφαρμογών στα διαγνωστικά μέσα της επιστήμης της Νευρολογίας.
Η πλέον χαρακτηριστική και σίγουρη μέθοδος για την παρακολούθηση της εγκεφαλικής λειτουργίας ενός υπερκινητικού παιδιού με διάσπαση προσοχής είναι η μέθοδος του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Στη δεκαετία του εξήντα άρχισαν να γίνονται πειράματα σε εργαστήρια της Αμερικής, προκειμένου να ελεγχθεί η κίνηση σε συνδυασμό με τη σκέψη.
Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μία νευροφυσιολογική μέθοδος κατά την οποία καταγράφεται η δραστηριότητα του φλοιού του εγκεφάλου.
Στον τομέα της θεραπευτικής νευροφυσιολογίας μία από τις μοντέρνες εξελίξεις είναι και η εφαρμογή του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος με τη μέθοδο του biofeedback.
Τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες με τη χρήση των απεικονιστικών μεθόδων μας προσφέρουν πολύ χρήσιμα στοιχεία που αφορούν τον αυτισμό.
Ο απόλυτος έλεγχος του βαθύ ύπνου γίνεται μέσω του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Σύμφωνα με την υπόθεση του βιολογικού ρολογιού, ο ύπνος πλέον είναι ένα ελέγξιμο φαινόμενο με τη βοήθεια των σύγχρονων διαγνωστικών μέσων.