«Ψυχογενείς» επιληπτικές κρίσεις
Στην ιατρική χαρακτηρίζουμε σαν ψυχογενείς τις επιληπτικές εκείνες κρίσεις που κατά τη γνώμη των γιατρών δεν έχουν οργανικό υπόβαθρο.
Στην ιατρική χαρακτηρίζουμε σαν ψυχογενείς τις επιληπτικές εκείνες κρίσεις που κατά τη γνώμη των γιατρών δεν έχουν οργανικό υπόβαθρο.
Στη βιονευρολογική χρόνια τώρα παρατηρούμε μια ανάπλαση κυττάρων και συνάψεων στις διάφορες νευρολογικές αρρώστιες.
Το γεγονός αυτό το έχουμε παρατηρήσει στην Βιονευρολογική, και μάλιστα σε πολύωρες βιντεοκαταγραφές εγκεφαλογραφήματος σε ψυχωτικά άτομα ή επιληπτικούς ή με αλλοιώσεις στον μεσεγκέφαλο.
Μέχρι στιγμής η μόνη σιγουριά που, εν μέρει, παρέχεται στη πρόωρη διάγνωση στη νόσο του Alzheimer, είναι η χρησιμοποίηση του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος.
Η «μονήρης» επιληπτική κρίση είναι ένα θέμα που μας προβληματίζει πάρα πολύ εδώ στην Βιονευρολογική, σχετικά με την περαιτέρω θεραπευτική αγωγή.
Η απάντηση είναι ασφαλώς ναι.
Στην Βιονευρολογική, έχουμε παρατηρήσει ότι σε περιπτώσεις κακού ύπνου μπορούμε να έχουμε πάρα πολλές παρεκτροπές.
Σε μια έρευνα που είχε γίνει παλιά σε Βρετανούς του πολέμου του Βιετνάμ, πιστοποιήθηκε ότι αυτοί που είχαν «αγριεμένο» ύπνο είχαν και διαφορετικά σημεία τραυματικών κακώσεων στον εγκέφαλο.
Η επιληψία, πέρα από την διάγνωση της, που κατά κύριο λόγο δυστυχώς γίνεται μόνο με κλινικά κριτήρια μέχρι σήμερα, έχει και ένα δεύτερο σκέλος αντιμετώπισης΄ αυτό της σωστής θεραπείας.
Η υπνοβασία είναι μια κατάσταση, η οποία διεγείρει τον άνθρωπο σε κινητικές διαταραχές πολλές φορές και βίαιες, χωρίς ο ίδιος να έχει γνώση του πράγματος.
Ασφαλώς το απότομο «βύθισμα» με απώλεια των αισθήσεων αποτελεί κατά κύριο λόγο μια ένδειξη επιληπτικής κρίσης.
Κατά την μελέτη του εικοσιτετράωρου ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος στην Βιονευρολογική, πολύ τακτικά καταγράφουμε φαινόμενα βίαιων κινήσεων, όπως κλωτσιές, γρονθοκοπήματα, τεντώματα του κορμιού ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει έντονη κίνηση.
Ο ύπνος και σε ορισμένα άτομα που είναι επιγενετικά διαταραγμένα ή γενετικά προδιαθετημένα, όπως έχουν δείξει οι έρευνες μας στην Βιονευρολογική, είναι δυνατόν να παρουσιάσουν απότομες, βίαιες κινήσεις.
Ο παράδοξος ύπνος αποτελεί ένα αντικείμενο διαγνωστικού ελέγχου στην καταγραφή του εικοσιτετράωρου εγκεφαλογραφήματος στην Βιονευρολογική.
Το στρες παραμένει ο μεγάλος κίνδυνος του ασθενούς με επιληπτικές κρίσεις.
Όπως έχουν δείξει οι σύγχρονες ερευνητικές μέθοδοι των νευροεπιστημόνων, που είναι οι απεικονιστικές μέθοδοι της μαγνητικής τομογραφίας, οι πολύωρες καταγραφές των διαφόρων παραμέτρων νευροφυσιολογικών εξετάσεων, όπως του εγκεφαλογραφήματος και των προκλητών δυναμικών, έχουμε ένα «εγκεφαλικό αποτύπωμα» για κάθε έννοια.
Το εγκεφαλογράφημα, έχουμε δει στην Βιονευρολογική, ότι αποτελεί ένα πολύ σπουδαίο εργαλείο για την πιστοποίηση, δραστηριότητα και αυξομειώσεις της εγκεφαλικής βιοηλεκτρικής «παραγωγής».
Είναι κάτι που μπορεί να το συναντήσει ο κλινικός νευρολόγος ανά πάσα στιγμή και να τον «ξεγελάσει» με την συμπτωματολογία του.
Η συνείδηση είναι το σύνολο των εγκεφαλικών λειτουργιών που φέρνει σε επαφή το άτομο με το έξω κόσμο και παράλληλα το καθιστά ικανό να προσδιορίζει τον χρόνο και τον τόπο που βρίσκεται.
Στην Βιονευρολογική, η παρατήρηση είναι ότι η πρώτη σχέση που έχουν οι λοιμώξεις με το κεντρικό νευρικό σύστημα είναι η διαταραχή της συνείδησης σε διάφορα επίπεδα.