Αυτισμός και intense world syndrome Τα τελευταία χρόνια οι γνώσεις γύρω από τον αυτισμό αυξάνονται συνεχώς και μπορούν να συμπληρώνουν τα κενά των διαφόρων θεωριών που υπάρχουν μέχρι και τώρα, για αυτό τον λόγο οι γιατροί επινοούν όλο και περισσότερα σύνδρομα που «γεφυρώνουν» τα πάγια γνωστικά κενά. Έτσι λοιπόν επινοήθηκε και η έννοια του «intense […]
Η λάθος υπόθεση στον αυτισμό. Σύγχρονες έρευνες έδειξαν ότι υπάρχει μια λάθος αντίληψη στον αυτισμό. Η μέχρι τώρα αντίληψη ότι αυτοί οι ασθενείς αισθάνονται πολύ λίγο, είναι πιθανόν λάθος ερμηνεία του ότι αισθάνονται ιδιαίτερα πολύ τους εξωτερικούς ερεθισμούς. Η εσωστρέφειά τους δεν είναι ουσιαστικά η ασθένεια, είναι αντίδραση και μάλιστα με προσπάθεια αυτοπροστασίας. Με τον […]
«Επιληπτική» συμπεριφορά σε αυτισμό. Συγκεκριμένα συμπτώματα του αυτισμού υποδεικνύουν αυτιστικό χαρακτήρα και αντίστροφα. Η παρατήρηση είναι κλινική αλλά επιβεβαιώνεται κάθε φορά που είναι δυνατή η αναλυτική ηλεκτροεγκεφαλογραφική ανάλυση. Έτσι έχουμε παρατηρήσει π.χ. Την απότομη εσωστρέφεια με την ταυτόχρονη απομόνωση έπειτα από κάποιους συγκεκριμένους ερεθισμούς. Φοβίες και πανικό από συγκεκριμένα αντικείμενα ή καταστάσεις. Η αργή και […]
Επιληψία και ιδιοψυχαναγκασμοί. Ιδιοληπτικές σκέψεις ή επαναλήψεις κινήσεων και συμπεριφοράς είναι «αυτιστικά» κατάλοιπα που εμφανίζονται με την επαναληπτική συχνότητα, ύστερα από συγκεκριμένους ερεθισμούς, με τον τρόπο εμφάνισης παρόμοιων των επιληπτικών κρίσεων. Ο λόγος είναι ότι η παραγωγή τους με άλλο όμως ποσοστό εγκεφαλικής ενέργειας γίνεται στις ίδιες εγκεφαλικές περιοχές και η διαδρομή γίνεται από τα […]
Επιληψία και η «γλώσσα» του σώματος. Διαταραχές της γλώσσας του σώματος είναι τακτικές στις επιληπτικές κρίσεις και ιδιαίτερα έντονες στις γυναίκες, πολύ λιγότερο όμως στους άνδρες. Μια ιδιαιτερότητα που κλινικά είναι έντονα εμφανής χωρίς όμως πάντα να καταγράφονται και οι ανάλογες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές διαφορές. Αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν όταν η διαταραχή αυτή της γλώσσας […]
Οπτική αντίληψη στην επιληψία (οπτικές παραισθήσεις). Δεν υπάρχει πλέον ότι ο καθένας από εμάς αυτό που βλέπει μετά από κάθε οπτικό ερεθισμό το βιώνει και διαφορετικά. Μεγάλη συμμετοχή στην διαμόρφωση αυτού του οπτικού βιώματος έχει το δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου. Αυτό αποτελεί κατά κάποιο τρόπο και την «έδρα» των οπτικών παραισθήσεων. Δηλαδή είναι το σημείο […]
Ο ιός του JCV «προχωρώντας» στον εγκέφαλο προκαλεί καταστροφή σε συγκεκριμένες δομές του.
Η ενσυναίσθηση είναι μία αμιγώς εγκεφαλική λειτουργία που αναπτύσσεται μαζί με τον εγκέφαλο και μάλιστα ολοκληρώνεται κατά κάποιο τρόπο η διαδικασία λειτουργίας της σε ότι αφορά τα νευρωνικά τόξα του εγκεφάλου κατά την περίοδο των 3-5 ετών.
Σε ότι αφορά τη «δια βίου μάθηση», νέες έρευνες σχετικά με την πλαστικότητα του εγκεφάλου έχουν καταδείξει ότι πλέον ο άνθρωπος έχει ένα επίπεδο οργανικής δυνατότητας που υφίσταται για όλη του τη ζωή.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες πολλά ινστιτούτα νευροφυσιολογίας αλλά και γενικών νευροεπιστημών ανά τον κόσμο ασχολούνται με την έδρα της συνείδησης.
Η μορφίνη και τα παράγωγά της είναι ουσιαστικά και αποτελεσματικά αναλγητικά φάρμακα αλλά με πάρα πολλές παρενέργειες και κυρίως όσον αφορά τη λειτουργία του εντέρου και της αναπνοής.
Τα παράγωγα του οπίου, κυρίως η μορφίνη, που χρησιμοποιούνται κατά κόρον στις βαριές περιπτώσεις άλγους στην ιατρική, έχουν συγκεκριμένη δράση εντός του νευρικού συστήματος.
Και η υπεραλγησία και η αλλοδυνία είναι μορφές πόνου που παρουσιάζονται έντονες ύστερα από κάποιο ερέθισμα περιφερικής νευρικής απόληξης και διαταραχή της νευρικής οδού από το σημείο ερεθισμού στον εγκέφαλο.
Η νευρογλοία είναι η δομή γύρω από του νευρώνες σε όλο το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τόσο στον εγκέφαλο όσο και στο νωτιαίο μυελό, η οποία προστατεύει και «τροφοδοτεί» αυτά.
Το κώμα είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορεί να υπάρχει σε μία κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Η όλη λειτουργία του εγκεφάλου ρυθμίζεται κατά κάποιον τρόπο από την ηλεκτρική δραστηριότητα των κυττάρων. Αυτή η ηλεκτρική δραστηριότητα είναι καθορισμένη γενετικά˙ ποια και πόσα ιόντα θα «μπουν» και θα «βγουν» από τη μεμβράνη του κυττάρου δημιουργώντας το ανάλογο ηλεκτρικό ρεύμα για την κάθε λειτουργία.
Στον τομέα της ψυχιατρικής είναι γνωστό ότι μερικές «λέξεις-κλειδιά» ή κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν στον ασθενή έκρηξη ψυχαναγκασμών ή ιδεοψυχαναγκαστικών καταστάσεων ή και ιδεοληψιών.
Μέσα στον εγκέφαλο σε ορισμένες καταστάσεις, τραυματικές, λοιμώδεις κ.τ.λ., δημιουργείται ένας ερεθισμός κάποιων κυττάρων τα οποία μέσω αυτού του αιτίου οδηγούνται σε μία υπερσύγχρονη δραστηριότητα εκφορτίσεων.
Από τα οπίσθια κέρατα του νωτιαίου μυελού ο πόνος «ανεβαίνει» πάλι με τη μορφή διάφορων μορίων στον εγκέφαλο και δίνει κατά κάποιον τρόπο ένα σήμα «alarm» το οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί σαν μία περίπτωση εξωτερικού επώδυνου και επικίνδυνου ερεθισμού.
Σήμερα πλέον διαθέτουμε πολλούς τρόπους ελέγχου της εγκεφαλικής διεγερσιμότητας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ότι αφορά τις επιληψίες.
Υπολογιστής καρδιακών παλμών
Υπολογιστής Body-Mass Index
Υπολογιστής κόστους καπνίσματος